Алесь Госцеў: «У 70 гадоў жыццё толькі пачынаецца!»

Юбілей гродзенскага гісторыка і краязнаўцы Алеся Госцева адзначылі 4 мая ў Цэнтры гарадскога жыцця. Там сабраліся вучні і паплечнікі юбіляра. Імянінніка падчас святкавання чакаў сюрпрыз — уласны партрэт ад мастака Алеся Сурава. Па просьбе Hrodna.life сябры і блізкія расказалі пра Алеся Госцева.

Ці не засланы казачок?

Мікола Таранда: Алесь прыйшоў у аб’яднанне «Паходня» на самым пачатку яго існавання. У 1986 годзе мы яго ўжо ведалі. Напачатку быў пэўны недавер да яго — ці не падаслала новага чалавека КДБ? Але ён удзельнічаў ва ўсіх нашых імпрэзах і гістарычных экскурсіях, хутка сышоўся з сябрамі клуба, заслужыў іх павагу тым, як збіраў і захоўваў гістарычныя звесткі. Калі вышла яго першая кніжка пра Гродна, было вельмі прыемна, што ён з нашага кола.

[irp posts="21 838″ name=""Маю 18 і ў дадатак — 42 гады досведу". У Гродне адзначылі юбілей Мікалая Таранды"]

Склаў зоры на карысць гісторыі

Аляксандр Перагудаў: Я пазнаёміўся з Алесем Пятровічам у 2011 годзе, калі быў вучнем ліцэя № 1 і прышоў да яго на заняткі па астраноміі. Працуючы з Госцевым, я настолькі зацікавіўся гісторыяй горада, што пераарыентаваўся больш на гродназнаўства, каб разам вывучаць і даследаваць родны горад.

Можна сказаць, што пад уплывам Госцева зоры склаліся так, каб я зацікавіўся гісторыяй Гродна.

[irp posts="61 138″ name="Зрабі Сэлфі з анёлам" і атрымай падарунак"]

Чысты і ясны

Алесь Сураў: Сябры і вучні Госцева звярнуліся да мяне, бо хацелі зрабіць яму падарунак. Пыталіся пра нешта з маіх работ. Але я прапанаваў напісаць партрэт юбіляра, бо ён ужо таго заслугоўвае. Было шмат задумак, як напісаць яго. Але потым вырашыў зрабіць такі «чыста партрэт». Падумаў, што Госцеў - гэта Госцеў. Чысты і ясны. Тое, што яго адзначае, гэта гарадская пячатка і Кронан. З гэтага і складаецца сам Госцеў.

[irp posts="54 050″ name=""Цывілізацыя, якую мы страцілі". Як гродзенскі мастак вяртае габрэяў беларускіх мястэчак"]

Будзе новы «Кронан»

Вячаслаў Швед: Напісаць «Кронан» — была ідэя Госцева. Гэта была першая такога кшталту кніга ў Беларусі. Сёння абяцаю перад усімі, што сёлета гэта кніжка ізноў выйдзе! У час, калі мы рабілі той першы «Кронан», я жыў у інтэрнаце. Таму збіраліся мы ў асноўным у Госцева. І яго жонка Людміла была нашай музай з кавай і гарбатай. Я бачыў, як яны дружна жылі. Тое каханне падпітвала і нашу працу. Ведаю, што ён вельмі добры сем’янін, а не толькі гісторык і краязнаўца. Мне гэта падабаецца, я бяру прыклад з яго.

[irp posts="9793″ name="Новую кнігу прафесара Шведа пра паўстанне 1863 года выдадуць з дапамогай краўдфандынгу"]

Забяспечваю тыл і «ганяю» ад работы

Людміла Госцева: Мы ажаніліся ў 1972, а да таго яшчэ 10 гадоў сябравалі. Пазнаёміліся, калі хадзілі ў адну школу, у сёмую, што мясцілася на Кірава. Там зараз музычная школа. Мне было тады 13−14 гадоў.

Жыць з такім апантаным чалавекам няпроста. Трэба разумець, што захопленаму працай чалавеку нехта мае забяспечваць тыл. Таму я ніколі не пярэчыла, не даказвала. Я стварала гэты тыл, глядзела хату, дзяцей, унукаў. Наш дом быў заўжды адкрыты для гасцей і сяброў. Гэта было вірлівае, цікавае жыццё.

Канечне, я дапамагала Алесю. Была заўжды першым чытачом яго твораў, ведала ўсе кнігі ад нараджэння ідэі. Ён часта прасіў «глянуць са свайго боку» і прыслухоўваўся да майго меркавання.

Яшчэ Алеся трэба «ганяць» ад работы. Бо ён можа часам і да ранку спаць не класціся. А са зрокам ужо кепска і трэба даваць вачам адпачынак.


«Паўсюль жывуць людзі і ўсе яны — гарадзенцы». Алесь Госцеў прэзентуе другую кнігу з серыі «Факел истины»


Жарты з богам і новы віток творчасці

Алесь Госцеў: Калі мераць жыццё па Дантэ, то я ўжо пражыў адмераны чалавеку век — 70 гадоў. І зараз пачаўся такі кавалак часу, калі трэба дарабіць усё, з чым не справіўся за адмеранае антычнымі продкамі жыццё.

Многія калегі, што маюць за 80, кажуць, што ў 70 гадоў жыццё ізноў толькі пачынаецца, ужо на новым узроўні.

Я асабіста адчуў гэты этап жыцця ў 65. Раней падавалася, што ў такім веку буду нямоглым і што інтэ1лект будзе страчвацца. Але нічога такога не адбываецца. Наадварот, хочацца жыць і рабіць шмат чаго новага.

Колькі адмерана — ніхто не ведае. Іншы раз жартую, што тое невядома нават богу. Што ён думае часам, ці даваць яшчэ пэўнаму чалавеку пажыць, ці не даваць — бо і сам не надта ўпэўнены. Гэта я з вышыні свайго ўзросту магу сабе дазволіць так з богам жартаваць. Спадзяюся, ён гумар разумее.

youtu.be/Pw8-zXiw9lc

Падзяліцца

Апошнія запісы

«Пабачыць Гродна — і памерці». Як наш горад стаў міжваеннай «сталіцай самагубцаў»

У міжваенны час Гродна набыло незвычайную славу. Горад стаў месцам прыцягнення незвычайных турыстаў - тых,…

21 лістапада 2024

«Нармальны быў гастраном — цяпер там прадаюць шпалеры». Ці хапае крамаў у цэнтры Гродна?

Ці хапае ў цэнтры Гродна прадуктовых крам? Спрэчкі наконт гэтага выклікала адкрыццё на перакрыжаванні Савецкай…

21 лістапада 2024

Дзе арганізаваць святочную фотасесію? Гродзенскія студыі ўжо падрыхтавалі навагоднія лакацыі

Прыбраныя ялінкі, свечкі, навагоднія вянкі і гірлянды, аксаміт, светлы ці цёмны фон на выбар. Гродзенскія…

19 лістапада 2024

«Перад выбарамі - спрыяльны час для петыцый». Як прымусіць чыноўнікаў вырашаць праблемы і чаму новая пляцоўка «меркаванне.бел» для гэтага не пасуе

Улады стварылі новую платформу “меркаванне.бел”. Яе пазіцыянуюць як анлайн-пляцоўку, на якой кожны зможа ў вольнай…

15 лістапада 2024

«У Гродне жывуць тыя яшчэ „шалёныя імператрыцы“». Стваральніца брэнда Krikate расказала, як дабралася да парыжскага тыдня моды

Калекцыя адзення гродзенкі Кацярыны Карлацяну дэбютавала гэтай восенню на Парыжскім тыдні моды. А пачыналася ўсё…

14 лістапада 2024

«Першы прыбытак патраціў на станок». Гродзенец у школе выточваў біты, а ў 27 гадоў адкрыў сваю вытворчасць мэблі

Гродзенец Раман Нагула амаль паўжыцця працуе з дрэвам. Школьнікам ён пачынаў з бейсбольных біт, а…

13 лістапада 2024