Людзі і справы

Карціны побач з пліткай: выстава Аляксандра Сільвановіча адкрылася ў будаўнічай краме

Ад 6 верасня працы гродзенскага мастака Аляксандра Сільвановіча можна пабачыць у салоне керамічнай пліткі STONEHOUSE. Гэта сумесная акцыя салона і праекта «Майстэрні гродзенскіх мастакоў». Паводле арганізатараў, такія выставы набліжаюць да людзей і папулярызуюць сучаснае выяўленчае мастацтва. Аляксандр Сільвановіч расказаў Hrodna.life, як спалучыць у жыцці мастацтва і дызайн, і што зрабіць, каб творчыя асобы не з’язджалі з горада.

Дызайн, мастацтва і фатаграфія

Куратарка праекта «Майстэрні гродзенскіх мастакоў» і арганізатарка выставы, дызайнерка Ірына Варкулевіч, кажа, што праз праект робіцца відавочным — крэатыўная «жывая» прастора ўтвараецца на мяжы дызайну і мастацтва. «Дызайн — канкрэтны, матэрыяльны, універсальны і вобразны. Мастацтва — наадварот. Яно не нясе функцыянальнай нагрузкі, але з’яўляецца духоўным складнікам».

Фатаграфія, на яе думку, дазваляе найбольш шырока распаўсюдзіць інфармацыю аб абодвух відах мастацтва і магчымасцях іх спалучэння. Таму разам з мастакамі і дызайнерамі ў праекце працуе фатограф Іван Цыркуновіч.

«Армрэслінг» ці дапаўненне?

Па словах Аляксандра Сільвановіча, прапанова зрабіць выставу ў краме пліткі падалася яму цікавым выклікам. «Сучасны дызайн — гэта ўжо таксама высокае мастацтва. Мне нават цікава стала выставіцца ў такім месцы, побач з пліткай з розных краінаў. Тут ёсць і дызайн, і фактуры — усё, што я люблю скарыстаць у сваей працы. Атрымаўся свойго роду „армрэслінг“ мастацтва з дызайнам. З іншага боку, мастацтва і дызайн сталіся аздобаю адно для другога».

Дызайнам Аляксандр таксама цікавіцца і з досведу кажа: «Найперш, людзі выбіраюць мэблю, крэслы, дываны. А вось карціны звычайна на апошнім месцы. А я б сказаў, што ў сучасным дызайне інтэр'ераў карціна — гэта нумар адзін. Няма карціны — гэта адно. А з карцінай — іншая справа. Таму і цікава выставіць працы ў такім месцы. Можа, гэта нават трохі маніфест. Каб пакупнікі звярнулі ўвагу, што карціна не менш патрэбная, чым тая ж самая плітка».

Тое, што мастацтва прыходзіць да людзей у нечаканых месцах, таксама прыкмета сучаснасці, лічыць мастак. «Залаў для выставаў у Гродне не шмат, творчых падзеяў - таксама. Таму многія з’язджаюць. А тыя, хто застаецца, шукаюць магчымасці рэалізавацца і паказаць свае працы тут».

Гісторыя і сімвалы роднай зямлі

У падборы працаў для выставы Аляксандр адмовіўся ад тэматычнага прынцыпу. Інтэр'ер салона вымагаў больш засяродзіцца на фактурах і колерах. «Гэта не звычайная галерэя, дзе мастак можа стварыць усё, што хоча. Тут пэўныя ўмовы, у каторыя трэба ўпісаць карціны. Таму выбраў шмат маленькіх прац і цыклаў. Некаторыя з іх гледачы маглі бачыць, а некаторыя ў Гродне дэманструюцца першы раз».

Большасць карцін Сільвановіча спалучае працу з фактурнымі матэрыяламі і алеевымі фарбамі. «Падпісваю „Палатно. Алей“. Але насамрэч гэта змяшаная тэхніка», — раскрывае мастак таямніцы работ. Шмат працаў на выставе звязаныя з гісторыяй і сімваламі Беларусі. Частка з іх — з цыкла «Бурштыновы шлях». Тут ёсць працы, натхненыя Нёманам і мясцовымі краявідамі, а таксама беларускімі сімваламі і казкамі - «Папараць-кветка», «Сон-трава» ці «Скарб». «Недзе пад вадой і пад зямлёй ляжыць такі гаршчочак з манетамі, чакае свайго гаспадара. А хто купіць, той і знайшоў свой скарб», — жартуе мастак.

Творчасць можа быць дысцыплінаванай

Да штодзённай працы Сільвановіч падыходзіць «дысцыплінавана»: «Гэта як звычайны працоўны дзень. Люблю ад раніцы быць у майстэрні, а вечарам ужо адпачываць. Хаця праца мастака — яна заўсёды. Бо зрабіць працу гэта адно, а вось задумаць, каб ідэя ўзнікла, гэта другое. Можна і ўначы прачнуцца, ці вечарам алоўкам накіды парабіць». Сваю майстэрню Сільвановіч лічыць закрытай прасторай: «Там іншая атмасфера — трэба працаваць». Таму запрашае ахвотных пабачыць працы на выставу. «Хто яшчэ не ведае мае працы, зможа пазнаёміцца, а што ведае — магчыма, адкрые ў іх нешта новае».

Уласны вобраз — справа жонкі

Да сваёй (не)пазнавальнасці ў горадзе Аляксандр ставіцца спакойна. «Гэта не мэта мастака — быць вядомым і пазнавальным. Бывае, спартсменаў вядомых больш пазнаюць. Але, канечне, знаемых у горадзе шмат. Мы тут даўно жывем, то ідзеш па горадзе і ўвесь час вітаешся. Калі ў галерэях, то бывае, людзі пазнаюць, падыходзяць».

Стылем і вобразам мастака займаецца выключна жонка, Ірына Сільвановіч. «Мы разам ужо 33 гады. Гэта яна мне раіць, што адзець і як выглядаць. Як па мне, то мог бы ўвесь час у красоўках і нейкім спартыўным касцюме прабецаць. Я не таго складу чалавек, каб адзець капялюш прыгожы і прайсціся па Савецкай, каб усе пазнавалі».

Яшчэ адна роля жонкі з творчай сям'і - першы глядач і крытык. «Яна можа прайсціся па слабых месцах. А які мастак любіць, каб яго крытыкавалі? Але у асноўным — знаходзім агульнае бачанне».

Мастакам Гродна не хапае прасторы

Праект выставаў у салоне пліткі будзе працягвацца і надалей. Прадэманстраваць там свае працы змогуць іншыя гродзенскія мастакі. Гэта, меркаваннем Сільвановіча, паспрыяе ў творчасці: «Любая такая акцыя — гэта маленькі штуршок для сябе і для іншых, каб не сядзець на месцы. Заўжды так атрымліваецца, як пацеркі адна за другой: там нешта убачыў, тут нешта падумаў. Гэта тое, што трэба рабіць, каб расці і развівацца».

Яго меркаваннем, у Гродне не хапае выставачных залаў. «Ёсць такія мастакі, у каго вялікія палотны. Ім у нашых залях цесна, няма дзе выстаўляцца. Варта больш рабіць такіх сучасных імпрэзаў і творчых прастораў. Можна даць графіцістам развярнуцца, можна спалучаць кіно з мастацтвам інсталяцыі і перфомансамі. Да такіх імпрэзаў і моладзь бы таксама падключылася. Калі б піўзавод наш закінуты давесці да ладу, там таксама можна было б праводзіць мастацкія акцыі і выставы. Ён мог бы стаць выдатным месцам для творчых акцый».

Падзяліцца

Апошнія запісы

«Пабачыць Гродна — і памерці». Як наш горад стаў міжваеннай «сталіцай самагубцаў»

У міжваенны час Гродна набыло незвычайную славу. Горад стаў месцам прыцягнення незвычайных турыстаў - тых,…

21 лістапада 2024

«Нармальны быў гастраном — цяпер там прадаюць шпалеры». Ці хапае крамаў у цэнтры Гродна?

Ці хапае ў цэнтры Гродна прадуктовых крам? Спрэчкі наконт гэтага выклікала адкрыццё на перакрыжаванні Савецкай…

21 лістапада 2024

Дзе арганізаваць святочную фотасесію? Гродзенскія студыі ўжо падрыхтавалі навагоднія лакацыі

Прыбраныя ялінкі, свечкі, навагоднія вянкі і гірлянды, аксаміт, светлы ці цёмны фон на выбар. Гродзенскія…

19 лістапада 2024

«Перад выбарамі - спрыяльны час для петыцый». Як прымусіць чыноўнікаў вырашаць праблемы і чаму новая пляцоўка «меркаванне.бел» для гэтага не пасуе

Улады стварылі новую платформу “меркаванне.бел”. Яе пазіцыянуюць як анлайн-пляцоўку, на якой кожны зможа ў вольнай…

15 лістапада 2024

«У Гродне жывуць тыя яшчэ „шалёныя імператрыцы“». Стваральніца брэнда Krikate расказала, як дабралася да парыжскага тыдня моды

Калекцыя адзення гродзенкі Кацярыны Карлацяну дэбютавала гэтай восенню на Парыжскім тыдні моды. А пачыналася ўсё…

14 лістапада 2024

«Першы прыбытак патраціў на станок». Гродзенец у школе выточваў біты, а ў 27 гадоў адкрыў сваю вытворчасць мэблі

Гродзенец Раман Нагула амаль паўжыцця працуе з дрэвам. Школьнікам ён пачынаў з бейсбольных біт, а…

13 лістапада 2024