Глядзіце, як выглядае закінутая казарма на Шчорса, якую ніхто не купляе

Старая казарма на вуліцы Шчорса ўжо некалькі гадоў стаіць закінутай. У пачатку 2000-х аб’ект выкарыстоўваўся як інтэрнат, але з часам жыхароў рассялілі па іншых месцах. Будынак выстаўлены на аўкцыён з мая 2017 года. Але купляць яго пакуль ніхто не спяшаецца.

На вуглу вуліц Чырвонаармейскай і Шчорса ёсць цэлы комплекс старых казармаў, якія выкарыстоўваюцца пад жыллё і іншыя функцыі. Некаторыя наогул выглядаюць забытымі.

У адну закінутую казарму да нядаўняга часу можна было лёгка патрапіць — гэта велізарны двухпавярховы цагляны будынак на Шчорса, 2, які быў пабудаваны ў канцы 19 стагоддзя. Ён прадаецца з аўкцыёну за амаль 526 000 рублёў. У аддзеле камунальнай маёмасці Гродзенскага гарвыканкама распавялі, што ўмовы продажу гэта рэканструкцыя будынка з добраўпарадкаваннем тэрыторыі пад гасцініцу.

Апошні аўкцыён па продажы будынка павінен быў прайсці 14 чэрвеня, але не адбыўся з-за адсутнасці заявак. Чарговы аўкцыён павінен прайсці ў лістападзе.

Даведка

Пабудаваныя ў канцы 19 стагоддзя палкавыя казармы складаліся з 9 цагляных і 13 іншых будынкаў. У адной з іх знаходзілася палкавая царква св. Мікалая. Казармы Вяцкага палка заўсёды выкарыстоўваліся па прамым прызначэнні. Калі пачалася Першая сусветная вайна, 102-і Вяцкі полк выступіў на фронт. Увосень 1914 года ў казармах размясцілі 321-ы рухомы палявы шпіталь. Затым тут знаходзіліся розныя вайсковыя падраздзяленні.

У 20−30-х гадах 20 стагоддзя ў казармах, якія сталі называцца Легіянерскімі, размясцілі 76-ы Лідскі пяхотны полк імя Людвіка Нарбута. У тыя гады ваенны гарадок пашырылі, было ўзведзена яшчэ некалькі цагляных будынкаў.

[irp posts="51 985″ name="Глядзіце, як могуць змяніцца польскія казармы на Пралетарскай"]

Пасля ўваходжання Гродна ў склад БССР тут размясціліся воінскія часці Чырвонай Арміі. Да чэрвеня 1941 года там дыслакаваліся падраздзяленні 29-й танкавай дывізіі. У гады акупацыі немцы на тэрыторыі казармаў размясцілі ваеннапалонных гродзенскага Шталага № 324. Лагер існаваў да восені 1942 г., а большасць ваеннапалонных загінула.

Пасля вайны казармы перайшлі ў вядзенне аднаго з савецкіх вайсковых гарадкоў. Сёння на гэтых аб’ектах няма нават шыльды з гісторыяй месца.