«Джэнтльмены»: Гай Рычы зноў у выдатнай форме, толькі крыві замала

Гай Рычы, які найлепшыя свае фільмы зняў 20 гадоў таму, нарэшце змог вярнуць былую славу. Яго «Джэнтльмены» — выдатная крымінальная камедыя з цудоўным акцёрскім складам, запраўленая дробкай інтэлекту.

www.youtube.com/watch?v=dABPCMxu074

Цікава атрымалася, што кінааматарам з былога СССР прыйшлася даспадобы творчасць Гая Рычы — выхадца з арыстакратычнай сям'і, які здымае пра злачыннасць у Вялікабрытаніі. Бязмерную любоў гледачоў у нас заваявалі «Карты, грошы, два ствалы» і «Вялікі куш». Хоць на радзіме і ў ЗША ў рэжысёра такой славы няма, ёсць нават некаторая антыпатыя да яго. Але наш чалавек, які вырас у крызісныя 1980−90-я, з задавальненнем убірае пацешныя гісторыі пра ўдачлівых англійскіх пацанчыкаў і лёгка праводзіць паралелі з роднымі аналагамі.

Ад крымінальных шэдэўраў да працы на «Дыснея»

Наколькі добра Гай Рычы ведае пра душэўную усходнеславянскую любоў да яго творчасці - невядома. Але яго цярністы рэжысёрскі шлях выразна прасачыць можна. Закахаўшы у сябе сваімі двума шэдэўрамі, ён «знішчае» сябе ў каханні да Мадонны. Здымае для яе «Унесённые» (адзін з найгоршых фільмаў у 2000-я), затым спрабуе рэабілітавацца «Рэвальверам» з валасатым Стэйтамам. Але атрымліваецца занадта «разумная» драма пра англійскіх бандзюганаў без долі фірмовага гумару.

Адноснае вяртанне адбываецца ў 2008-м, калі Рычы выпускае «Рок-н-рольшчыка». Ён быў вельмі блізкі паводле атмасферы да першых фільмаў Рычы, але пазбаўлены драйву 10-гадовай даўніны. У 2010-я рэжысёр з’язджае пакараць Галівуд. Там фінансавыя поспехі «Шэрлака Холмса» чаргуюцца з правальнымі «Агентамі АНКЛ» і «Мячом караля Артура».

Невядома, што здарылася ўнутры свядомасці брытанскага рэжысёра, але ён нават змяніў «брутальна-маскулінную» скіраванасць сваёй творчасці і зняў для «Дыснея» рэмейк «Аладзіна». За 20 гадоў бесперапыннай працы Рычы не скочыў вышэй за свой рамесны дар, але выразна выпрацаваў свой стыль. Яго прыкметы: бліскучых дыялогі, шалёны рытм апавядання і ірваныя мантажныя пераходы.

У «Джэнтльменах» выдатна ўсё

Спазнаўшы ўсё «золата і бруд» Галівуду, Гай Рычы вяртаецца ў Вялікабрытанію па-сапраўднаму каралеўскім спосабам — сваім новым фільмам «Джэнтльмены». У ім ён распавядае гісторыю амерыканца Майка, лонданскага манапаліста ў сферы гандлю марыхуанай, які вырашыў прадаць свой бізнес на фоне хуткай легалізацыі гэтага наркотыку. Але гэта апынецца не так проста, калі ўмяшаюцца кітайцы, яўрэі і мясцовыя прадстаўнікі крымінальнага свету.

У гэтым фільме выдатна ўсё. Настолькі, што галоўнай заўвагай да яго будзе залішняя прэтэнзія на шэдэўральнасць у жанры крымінальнай камедыі. Найлепшым доказам выдатнай працы рэжысёра з’яўляецца тое, як гісторыя Майка (Мэцью Маконахі) кінематаграфічна пададзеная. У «Джэнтльменах» Гай Рычы расклаў перадачу сцэнарыя на некалькі пластоў і граматна перамантаваў эпізоды. Таму фільм нідзе не правісае і з цікавасцю рухаецца да самага фіналу. Мантаж дапамагае падтрымліваць патрэбны тэмпарытм усяго апавядання: дзе трэба — уключыць ашаламляльную хуткасць, дзе трэба — націснуць на тармазы для ўзмацнення напругі. Гай Рычы прыдумаў выдатныя моманты, у якіх ты літаральна сціскаешся ад перанапружання і суперажывання героям.

Добры гумар, бездакорны акцёрскі склад і шыкоўныя касцюмы

Настрой дапамагаюць трымаць смешныя дыялогі паміж персанажамі. Яны ўсе да месца, няма нічога лішняга, кожны жарт зразумелая, нягледзячы на ​​наяўнасць англійскага гумару. Хутчэй за ўсё, пастараліся і расійскія перакладчыкі. Яны змаглі перарабіць многія імёны герояў для лепшага разумення нашым гледачом. У любым выпадку, у будучыні варта «Джэнтльменаў» перагледзець у арыгінальнай агучцы — для ідэальнага эфекту.

Таксама прыклаўся да поспеху бездакорны акцёрскі склад (і касцюмеры, якія ўсім падабралі шыкоўнае адзенне). Х’ю Грант перажывае ў фільме другую маладосць і аджыгае ў ролі скурпулёзнага гея-журналюгі. Чарлі Ханнем апрануты з іголачкі, пырскае брутальнасцю і дапамагае босу сваім інтэлектам выблытацца з любой калатнечы. Мэцью Маконахі паўтарыў сябе найлепшага ўзору 2014 года з серыяла «Сапраўдны дэтэктыў». Колін Фарэл — адзін з найлепшых «гопнікаў у спартыўках» у гісторыі кіно.

Вынік

«Джэнтльмены» — нечакана прыемны сюрпрыз ад рэжысёра, які, здавалася, зняў самае лепшае яшчэ 20 гадоў, а затым ніяк не мог вярнуцца да гэтага ўзроўню. Цяпер атрымалася: дадаўшы інтэлект, але ахвяраваўшы крывавымі сцэнамі. Іх фільму не дастае.