У Лідскім возеры ледзь не патануў дзіця. Яго выратаваў мінак — 20-гадовы Леанід Здановіч. Інцыдэнт адбыўся ў аўторак, 4 лютага, піша lidanews.by.
— Я ішоў па набярэжнай — вяртаўся з воркаут-пляцоўкі на Лідскім возеры, дзе трэнаваўся, — распавёў юнак. — Гэта было прыкладна ў гадзіну дня. Не даходзячы да пешаходнага пераходу, пачуў, як жанчыны крычаць: «Дзіця тоне». Я на хаду кінуў пакет з красоўкамі, пераскочыў праз агароджу і скокнуў у ваду.
З братам, старэйшым за яго на два гады, хлопчык 2010 года нараджэння вяртаўся дадому са школы. Пакуль першы чакаў аўтобус на прыпынку, другі вырашыў пакідаць у ваду каменьчыкі. Але не з бетоннага парапета, а спусціўшыся ніжэй, бліжэй да вады. Адхон быў пакрыты тонкім пластом лёду — дзіця паслізнулася і ўпала ў ваду.
— Плынь яго крыху аднесла крыху ад берага, — працягнуў аднаўляць падзеі таго дня Леанід. — Але я высокі, мне дастаткова было зрабіць пару грабкоў, каб даплысці да хлопчыка. Калі я трымаў яго на руках, разумеў, што ўдваіх адначасова нам не выбрацца — бетонны адхон ўнізе вельмі слізкі. Таму я падняў хлапчука і выштурхнуў яго ў рукі старэйшаму брату. Затым выбраўся сам. Ужо на беразе я падхапіў дзіця і бегам аднёс яго ў бліжэйшы ларок — разумеў, што той ацяпляецца, і хлопчык зможа хоць трохі сагрэцца.
Адсюль мокрага школьніка, яго брата і Леаніда ратавальнікі даставілі на выратавальную станцыю. Тут пацярпеламу аказалі неабходную дапамогу: знялі намоклую вопратку, растерла цела, ухуталі ў цёплы плед.
— Мы бачылі, як дзіця гуляе па адхоне, папярэдзілі яго ў гучнагаварыльнік, але рэакцыі не было, — пракаментаваў начальнік Лідскай выратавальнай станцыі Віталь Захватовічаў. — Лічаныя секунды — і дзіця ўсё-ткі ўпала ў ваду. Мы адразу ж завялі кацер і адправіліся да месца здарэння… На шчасце, у гэты час міма праходзіў Леанід, які апярэдзіў нас і першым прыйшоў на дапамогу хлопчыку. Ён вялікі малайчына: не спалохаўся, дзейнічаў граматна. Я асабіста напісаў службовую запіску з абласную арганізацыю АСВОД для заахвочвання юнака.
Як распавёў Леанід, бацька хлопчыкаў падзякаваў яму. «Ён хацеў не толькі словамі… ну, вы разумееце. Але я адмовіўся, нумар тэлефона свой таксама яму не даў. Навошта? Дапамагчы чалавеку, які трапіў у бяду, — гэта не подзвіг, гэта нармальна. Не хачу нават думаць пра тое, што хтосьці мог бы зрабіць інакш», — сказаў хлопец.
Таксама юнак дзякуе палкоўніку міліцыі Сяргею Шукану, намесніку кафедры прафесійна-прыкладной фізічнай падрыхтоўкі Акадэміі МУС. «Яго ўрокі выратавалі жыццё чалавеку. Я дзейнічаў так, як ён мяне вучыў», — сціпла адзначыў юнак. Леанід Здановіч — курсант другога курса Акадэміі МУС, які навучаецца ў інтарэсах памежнай службы. У Лідзе ён на вакацыях.
