Людзі і справы

Анжаліка Борыс: «Я дамаўляюся на парытэтах. Інакш — не саступлю»

Анжаліка Борыс, старшыня непрызнанага ўладамі Саюза палякаў Беларусі. Удзельніца праекта PRO WOMEN: ламаючы стэрэатыпы. У праект увайшлі дзевяць фотагісторый і інтэрв'ю з сучаснымі гарадзенкамі. У кожнай удзельніцы — свой жыццёвы сцэнарый, кожная ідзе шляхам, што выбрала сама. Фотавыставу можна паглядзець ў Цэнтры гарадскога жыцця ад 19 верасня да 3 кастрычніка. Арганізавалі праект HrodnaMediaRoom, інтэрнэт-партал HrodnaLife, Беларуская асацыяцыя журналістаў.

Чалавек не заўжды можа ўсведамляць свае сілы, разумець, на што здольны. Асабліва ў цяжкіх сітуацыях, бо ў лёгкіх ты гэтага проста не адчуеш.

Я педагог і займалася навучаннем дзяцей. Працавала настаўніцай у школе з польскай мовай навучання і была кіраўнічкай аддзела адукацыі Саюза палякаў. Думала, што можна жыць па-за палітыкай. Бо што тут такога? Я толькі вучу і арганізоўваю культурныя імпрэзы. Астатняе мяне не тычыцца.

У 2005 я атрымала прапанову балатавацца на пазіцыю старшыні Саюза палякаў Беларусі. За мяне прагаласавалі, але ўлады не прызналі выбараў. І раптам я трапіла ў эпіцэнтр вялікай палітыкі - пачаўся ціск.

Я была зусім не падрыхтаванай да такога павароту падзей. Аднойчы ўначы атрымала смс-ку, што мяне чакае лёс Ганчара і Завадскага, калі не супакоюся. Я тады нават не зразумела, пра што ідзе гаворка, я проста не ведала, хто гэтыя людзі і што з імі сталася, настолькі далёкай была ад палітыкі.

У гэтым была мая памылка. Кожны чалавек мае быць палітычна адукаваным, каб намі не маглі маніпуляваць.

Мяркую, што палітыка — шляхетная справа, якая павінна служыць людзям. А ў нас кажуць — толькі, барані Божа, не лезь у палітыку. Так не атрымаецца. Палітыка кожны дзень вакол нас. Усё жыццё — гэта палітыка, мы ад гэтага не адыдзем.

Напэўна, магу сказаць адно. Калі б мне прыйшлося паўтарыць сітуацыю 2005-га, то я б не была такою лагоднаю. Я думала, што калі чагосьці не скажу, дзесьці прамаўчу, то адвяду ўдар. Не. Калі пакажаш слабасць, удар будзе яшчэ мацнейшы. Мая памылка, што я была вельмі лагодная.

Калі зараз на мяне хтосьці цісне ці спрабуе шантажаваць, атрымлівае ў адказ адэкватную рэакцыю. Са мною можна дамаўляцца, але на парытэтах, не з пазіцыі сілы. Інакш я не саступлю.


Валянціна Шоба: «Я — «прынцэса ў вежы» і не трэба мяне вызваляць


Алена Шчасная: «Я — архітэктар па жыцці»


Наста Яроцкая: «Я — галоўная гераіня свайго кіно»


Наста Трафімчык: «Я магу бегчы, то чаму б не ультрамарафон?»


Юлія Мінчанка: «Я гляджу на жыццё са сваёй званіцы»


Вольга Вялічка: «За 10 гадоў кіравання хоспісам я навучылася ўсяму»


Вольга Гаўрылік: «Я — пчолка, што шукае нектар, але ўмее джаліць»

Падзяліцца

Апошнія запісы

Пад Гроднам пабудавалі домік для бяздомных катоў - ён падобны да драўлянай хаткі

Домік для бяздомных катоў з'явіўся ў адным з аграгарадкоў пад Гроднам. У ім ужо пасялілася…

24 снежня 2024

На польска-беларускай мяжы сабраліся чэргі перад святамі - за ноч сітуацыя не палепшылася

Напярэдадні свят на польска-беларускай мяжы сабраліся чэргі з турыстычных аўтобусаў і легкавых аўтамабіляў. У сацыяльных…

24 снежня 2024

Нацбанк выпусціць памятныя манеты да 200-годдзя Аўгустоўскага канала

Нацыянальны банк Беларусі рыхтуе да выпуску памятныя манеты, прысвечаныя 200-годдзю Аўгустоўскага канала. Адпаведная інфармацыя з'явілася…

24 снежня 2024

Супрацоўнікаў «Гродна Азот» працягваюць судзіць за распаўсюд экстрэмізму

Завадчане працягваюць прыцягвацца па артыкуле 19.11 КаАП. Гэта нягледзячы на неаднаразовыя заклікі перагледзець свае сацыяльныя…

23 снежня 2024

«Самі-ведаеце-хто». Гродзенцаў Георгія Роя і Аліну Коўшык цяпер нельга называць

23 снежня ў Рэспубліканскі спіс экстрэмісцкіх матэрыялаў унеслі акаўнты ў Facebook і візуальны матэрыял гродзенцаў…

23 снежня 2024

Яшчэ адзін папулярны гродзенскі партал прызналі экстрэмісцкім

Сайт і сацсеткі сайта Grodno.in прызналі экстрэмісцкімі. Так вырашыў суд Ленінскага раёна Гродна 20 снежня.…

23 снежня 2024