На шклозаводзе “Нёман” у Бярозаўцы да Новага года рыхтуюць сувенірную прадукцыю – шкляных сабачак, якія ўвасоблены ў больш чым 20 розных пародах. Ручная праца, а тым больш эксклюзіўная, цяпер зноў у модзе. Таму шкляныя навагоднія сімвалы штогод разыходзяцца на ўра, піша Белта.
За змену майстар-шкловыдзімальнік эксперыментальна-мастацкага ўчастка Валерый Багінскі выпускае некалькі дзясяткаў шкляных фігурак сабак.
“Гэта толькі на першы погляд лёгка. Бо шкло – спецыфічны матэрыял. Час застывання вельмі невялікае. Таму трэба, як у шахматах, пралічваць на некалькі хадоў наперад, дакладна ведаць, што і як будзеш рабіць у наступны момант, і рабіць гэта хутка”, – кажа майстар.
Задумка спачатку ўвасабляецца на папяровых эскізах і толькі потым увасабляецца ў матэрыяле.
“Праца для мяне любімая, таму не складаная. Але ёсць свае нюансы. Напрыклад, тэмпература ў печы каля 1200-1300 градусаў па Цэльсіі. Матэрыял разагрэты да такой жа тэмпературы, рукамі яго не возьмеш”, – расказвае майстар.
Тэхніка бяспекі тут ужо дакладна не пусты гук. Працуе майстар у пальчатках. Шклу, нібы пластыліну, форму надае адмысловымі прыладамі, некаторыя з якіх падобныя на звыклыя нам нажніцы і абцугі. Карысталіся такімі шкловыдзімальнікі спрадвеку: у ручной працы тэхналогіі застаюцца нязменнымі. Многія з інструментаў літаральна пераходзілі ў спадчыну з пакалення ў пакаленне майстроў.
Бярозаўскія шкловыдзімальнікі выпускаюць да Новага года фігуркі больш за 20 парод сабак. У шкле застылі як звычайныя дварнягі, так і пародзістыя даберман, хаскі, аўчаркі і бульдогі.
“Самы складаны ў вырабе, напэўна, пудзель. Усе мы памятаем, як незвычайна стрыгуць гэтых сабак, ўвасобіць усе гэтыя тонкія дэталі няпроста. Зрэшты, над кожнай з іх трэба карпатліва працаваць, прачуць і злавіць характар жывёлы”, – распавядае майстар-шкловыдзімальнік Валерый Багінскі.
Ён падкрэслівае, што ні адной аднолькавай статуэткі мы не знойдзем – гэта спецыфіка ручной работы. Кожны пакупнік можа быць упэўнены, што набыў унікальны тавар.
