Філасофскія пытанні жыцця і смерці, месцы памяці і ўшанавання продкаў у Гродне — вось тэмы пятага нумара «Гарадзенскага гадавіка», прэзентацыя якога адбылася 8 лістапада ў Цэнтры гарадскога жыцця. У склад зборніка ўвайшло больш дзясятка артыкулаў гродзенскіх гісторыкаў і краязнаўцаў. На сустрэчы аўтары распавялі пра новыя гістарычныя цікавосткі, знойдзеныя ў час працы.
Селядцы не дапамаглі, малітвы — так
Пра цуды ацалення і традыцыі лекавання ў 17 стагоддзі распавёў Уладзімір Ляўшук на прыкладзе «аднаго градзяніна, у якога паехаў дах». Гістарычныя крыніцы сведчаць, што лекавалі яго «звычайнымі сродкамі - селядцамі з Гданьску выпісанымі, падзялянымі папалам і прыкладзенымі да галавы і пятак». А калі тое не дапамагло, супольнасць суседзяў паабядаца адгаварыць пэўную колькасць ружанцаў да Маці Божай. «Пасля такога лекавання хворы ачуняў і стаў распавядаць, што быў у Грэцыі, бачыў мора, падымаўся да Месяца і бачыў зямлю, як яблык».
На даследаванні натхніў Караткевіч
Алесь Радзюк сваю працу для сёлетняга гадавіка прысвяціў кату. Па словах гісторыка, на выбар тэмы даследвання яго натхніў Уладзімір Караткевіч творам «Хрыстос прызямлўся ў Гародні». «Там вельмі каларытна вобраз чалавека напісаны. Вырашыў даследаваць па архіўных крыніцах, наколькі гэта адпавядала рэчаіснасці».
Што яшчэ пачытаць у гадавіку
Вялікі раздзел гадавіка прысвечаны гарадскім могілкам — ад Фарных каталіцкіх у цэнтры горада ці старых яўрэйскіх. Разгледжаны таксама пытанні сімволікі надмагілляў. Таксама зборнік утрымлівае рэцэнзіі на новыя кнігі па гісторыі Гродна.
