Людзі і справы

«Шырока заплюшчаныя вочы» па-гарадзенску. Які ён — якасны кінапракат, і дзе яго знайсці

Даўні чытач Hrodna.life, уражаны тым, што «Гроднааблкінавідэапракат» падаў на рэдакцыю ў суд, вырашыў сам спраўдзіць рэпертуары гродзенскіх (і не толькі) кіно. А таксама пры нагодзе згадаў гольф, ідэолагаў і «захоп з удушэннем» як аргумент у спрэчцы.


Я таксама, як і журналістка з Менску, люблю добрае кіно. Праўда, найлепшым кінатэатрам у свеце для мяне была і застанецца «Чырвоная зорка», што, зразумела, вельмі суб’ектыўна. З іншага боку, падобнае прызнанне моцна прасякнута настальгіяй ды не нясе за сабою юрыдычных наступстваў. Вось што па-сапраўднаму мяне раздражняе, дык гэта, калі адзіным метадам аргументацыі ў спрэчцы з’яўляецца «захват з удушэннем». Што праўда, і ў гэтым выпадку ў Гародні ёсць тая-сяя традыцыя.

«Чырвоную зорку» любяць усе. Ці амаль усе. Фота: Вераніка Вельб

Парочыць, парочыць ды парочыць

Артыкул студэнткі-стажора з Менску з крытыкай рэпертуара мясцовых кінатэатраў, які нечакана скончыўся судовым разбіральніцтвам, мне не вельмі спадабаўся. Магчыма таму, што, як чалавека эпохі відэа-салонаў, «прыгнятаючае чырвонае царства лесвіц» наўрад ці ў стане мяне запалохаць, ды і адчуванне дэжавю ад старых афіш для правінцыйнага горада справа звычайная. Нават есць нейкі асаблівы каларыт, калі падаецца, што час затрымаўся і гэта — твой асабісты «Дзень Сурка» ў тры кінастужкі!

Кінатэатр «Кастрычнік», дзе пануе «царства чырвоных лесвіц». Фота: Вераніка Вельб
Ну, а тое, што сам фільм у выніку аказаўся «агідным», зноў жа, справа суб’ектыўная. І ўсе ж такі, каб гэтыя алегорыі «парочылі дзелавую репутацыю»?! Як кажуць у нас у Гародні: «З гэткай рэпутацыяй вас варта парочыць, парочыць ды парочыць»…

Сем стужак — але ніводная не выцягне з дому

Але ж Суд — установа, якая аддае перавагу фактам. Тое, што сёння нядзеля — гэта факт [аўтар даслаў тэкст у нядзелю, 29 кастрычніка — рэд.]. Адчыняем раздел «Афіша» ў пашукавіку і вось вам расклад ЧАТЫРОХ гарадзенскіх кінатэатраў на выходныя: «Геашторм», «Матыльда», «Мы — монстры», «Піла 8», «Апошні асілак», «Кінгсмэн», «Скайплан». Сем пазіцый, быццам бы і не блага? Іншая рэч, што ніводная з заяўленых стужах не ўстане прымусіць асабіста мяне пакінуць цёплую, утульную кватэру.

Кіназала ў Брайтане, Вялікабрытаныя. Фота: Jake Hills, unsplash.com
Хтосьці запярэчыць, што добра там дзе нас няма і ў такім суседнім Брэсце — надвор’е лепей, ды фільмы цікавейшыя. Дык не. Плюс шэсць, дождж, ды семь фільмаў, што праўда, на ДВА кінатэатры: усё тыя ж «Геашторм», «Матыльда», Піла…". Праўда, ёсць адна істотная розніца — у мясцовым пракаце круцяць беларускі «Жоўты пясочак»!

А ў райцэнтрах — яшчэ горш

Гомель, Віцебск, Магілёў - дарма сталічная журналістка крыўдзіла нашых кінапатрыетаў. На ТРЫ кінатэатры ў Гомелі - семь стужак, на ДВА ў Віцебску — восемь! Нават у гэткім Магілёве з ягонымі ПЯЦЮ кінатэатрамі - 11 (!) розных карцін, з якіх самым прывабным падаўся кінафестываль «Анімаёўка».

Так выглядае правінцыйны кінапракат, лета 2016. Фота: instagram.com/a_shota
У райцэнтрах кінажыццё дык наогул трывае вакол АДНОЙ-адзінай кропкі. Пінск, Ліда, Наваполацак, Наваградак. Не змяняецца толькі назва фільмаў: усё тыя ж «Геашторм», «Матыльда» ды «Піла». Дык варта ж было аўтару крытыкаваць? Тым больш, у маленькіх гарадах жывуць людзі з вялікім сэрцам. Іх вельмі проста параніць…

У Мінску і Беластоку — выдатна. Але ці магчыма тое ў Гродне?

Але, пачакайце. Застаўся яшчэ стольны-град Менск, адкуль і прыехала журналістка, з ягонымі ДВАЦЦАЦЮ кінатэатрамі. Сёння там агулам можна выбіраць сярод 26 (!) пазіцый. Да ўжо пералічыных вышэй дадайце, калі ласка: «Галем», Салют 7″ (толькі што быў у гарадзеніскім пракаце), «Зроблена ў Амерыцы», «Оскар шотс», «Далека на Поўначы», «Рэальны Роккі», «Шанхайскі перавозчык», «Мой маленькі поні», «Той, хто бяжыць па лязе» (быў)… Акрамя некалькі тэматычных зборак (як, напрыклад, «Кіна-хоррар» — прывітанне, Хелоўін), вельмі прыемна было даведацца пра стужку «Манэ: жыцце на халсце». Зноў жа, як казалі класікі: «Вось зараз я разумею, што значыць якасны, айчынны кінапракат»?

Кіназала ў Баньёле, прыгарадзе Парыжа. Фота: Julien Andrieux, unsplash.com
Толькі ці можна тое паўтарыць у Гародні? Добрае пытанне. Не збіраюся нікому даваць парады, але яшчэ не так даўно тая ж «Чырвоная зорка» з кінаклубам «Ракурс» была ў стане рабіць гэткія кінапрэм'еры, якія і Менску нават не мроіліся. І ўжо гэтага аднаго хапала, каб у мясцовых кінаманаў стварыць уражанне свята. Вось толькі ці то ідэолагі тады былі іншымі, ці трава на полі для гольфа ніжэйшай, баюся, гэтага нават Суд гэтага не ведае.


P.S: Як казаў голас за кадрам у кінашэдэўры «Сямнаццаць імгненняў вясны»: «Інфармацыя да роздуму». Беласток, Польшча, цэнтр Падляшскага ваяводства. Тры гадзіны бусам ад «Чырвонай зоркі». ПЯЦЬ вялікіх кіназалаў (пры падобным насельніцтве) і 22 (!) стужкі. Адное радуе — у іх так сама ідзе «Піла».

«Прыгнятаючае чырвонае царства лесвіц» раптам набірае новы сэнс…

Падзяліцца

Апошнія запісы

«У Гродне жывуць тыя яшчэ „шалёныя імператрыцы“». Стваральніца брэнда Krikate расказала, як дабралася да парыжскага тыдня моды

Калекцыя адзення гродзенкі Кацярыны Карлацяну дэбютавала гэтай восенню на Парыжскім тыдні моды. А пачыналася ўсё…

14 лістапада 2024

«Першы прыбытак патраціў на станок». Гродзенец у школе выточваў біты, а ў 27 гадоў адкрыў сваю вытворчасць мэблі

Гродзенец Раман Нагула амаль паўжыцця працуе з дрэвам. Школьнікам ён пачынаў з бейсбольных біт, а…

13 лістапада 2024

«Планую паўтарыць гербарый Элізы Ажэшкі». Гродзенка 20 гадоў працавала ветлекарам, а цяпер пляце вянкі на заказ

Гродзенка Ганна Таркоўская амаль круглы год збірае травы, а пасля пляце з іх вянкі. За…

11 лістапада 2024

«Інтэрнэт — сіла. Да 2020 улады гэтага не разумелі». Стваральнік Гродзенскага форума расказаў пра байнэт нулявых

Гродзенскі форум існуе больш за 20 гадоў і абнаўляецца дагэтуль. Людзі ўсё яшчэ шукаюць там…

7 лістапада 2024

Грэчка з чарніцамі, жывая музыка і «сарамлівы» стрыптыз. Рэстаранам «Беласток» у Гродне і Grodno ў Беластоку споўнілася 50 гадоў

У Гродне працуе рэстаран «Беласток», а ў польскім Беластоку – бар Grodno. У 1974 годзе…

5 лістапада 2024

«Прабіце, калі ласка». Як у Гродне адным талончыкам ламалі сістэму

Гродзенскія кантралёры - самыя суровыя, а пасажыры - самыя дружныя. Квіток можна на выхадзе з…

4 лістапада 2024