Каля 60 «партрэтных» здымкаў вялікіх насякомых і павукоў, а таксама невялікіх амфібій і рэптылій можна пабачыць у гродзенскім «Цэнтры гарадскога жыцця» ад 4 да 20 кастрычніка. Тут будзе экспанавацца выстава фатографа Сяргея Саковіча «Вялікія вобразы маленькага свету». Усе здымкі зроблены аўтарам на Гродзеншчыне цягам апошніх трох гадоў.
«Для мяне „вобразы“ — гэта тое, што малюе нашае ўяленне пра аб’ект, які мы бачым на здымку. Напрыклад, калі конік вырашыў пачысціць лапку і паднёс яе да свайго ротавага апарата, то ён проста чысціць лапку і ўсё. Але на здымку гэта выглядае, нібы ён упарта аб нечым думае, разважае. Вось вам і мысляр. Таму ці раблю я сваімі здымкамі з „мухі слана“? Не без гэтага! Проста камусьці цікава ўбачыць коніка, а камусьці - вобраз мысляра», — кажа аўтар пра сваю выставу.
Большасць здымкаў з экспазіцыі Сяргей ужо паказваў у сваіх сацыяльных сетках. «Не бачу вялікага сэнсу надоўга хаваць свае здымкі. Найбольшую актуальнасць яны маюць якраз у той прамежак часу, калі былі зроблены». Выстава для яго — хутчэй падсумаванне і нагода выбраць, паказаць ці нагадаць пра найбольш важныя ды цікавыя здымкі. «Але навінкі ўсё ж будуць, — удакладняе фатограф. — Напрыклад, вось гэтая мядзведзіца кая з начных матылькоў».
Выстава ў Гродне — ужо другая ў творчасці фатографа. Першы раз ён паказваў свае здымкі «маленькага свету» на рэгіянальным экалагічным форуме ў Шчучынскай гімназіі. Сёлетняя выстава больш адкрытая для шырокай публікі. На думку аўтара, яна будзе цікавай і для дарослых, і для дзяцей. «Хто не знаёмы з мясцовым макрасветам — пазнаёміцца. Будзе выдатная нагода высветліць, што наш жывы макрасвет — гэта не толькі капусніцы, крапіўніцы ды каларадскія жукі з камарамі. Для тых, хто ўжо нешта ведае, магчыма, адкрыецца штосьці новае».
Але асабліва аўтар раіць наведаць выставу тым, хто баіцца «страшных» павукоў. «Гэта нагода глянуць свайму страху ў вочы і памяняць меркаванне».
Па словах фатографа, цяжка наперад вызначыць, ці будзе фотасесія ўдалай. Усё залежыць ад асаблівасцяў паводзін мадэлі. «Гэта з чалавекам можна дамовіцца, а з макрааб’ектамі ўсё найчасцей вырашае выпадак». Жукоў, такіх як вялікі вярбовы вусач, зняць прасцей. Яны павольныя і нікуды не спяшаюцца.А злапаць у кадр павукоў-скакуноў памерам 5−7 міліметраў, з іх здольнасцю да хуткіх скокаў - складаней. Злавіць у палёце бражнікаў у цікавым ракурсе, ці стракоз — яшчэ цяжэй. «Можна сысці і без кадраў. Было такое не раз».
Самымі любімымі аб’ектамі здымкі сталі для Сяргея звычайныя багамолы. «У гэтых істот цікава ўсё. І дзіўнаваты знешні выгляд, і паводзіны. Кадры з імі заўсёды атрымліваюцца не толькі цікавымі, але нават эмацыйнымі».
За некалькі гадоў здымак Сяргей назапасіў шэраг уласных лайфхакаў. «Заўважыў, што яшчаркі, калі ім няма дзе хавацца, хутка ўцякаюць, але вельмі недалёка. Затым заміраюць на нейкі час на месцы і спадзяюцца на сваю незаўважнасць. Калі таксама ў гэты момант застыць і трохі пачакаць, то хутка яна перастае звяртаць на цябе увагу і зоймецца сваімі звычайнымі справамі. Тут і наступае залаты час, каб зняць добры партрэт. Што цікава, нават з вельмі блізкай адлегласці».
Але часам сустрэчы ў лесе таксама бываюць нечаканымі. «Аднойчы на лясной дарозе, а гэта не самае люднае месца было, выбег насустрач нейкі мужчына, пачаў хутка махаць рукамі і гучна крычаць: «Чакайце, чакайце, спыніцеся, спыніцеся!» Я ўжо падумаў, можа што сур’ёзнае здарылася. А ён мне: «Слухайце, а сфатаграфуйце мяне!»
Неаднаразова спынялі памежнікі, а аднойчы нават міліцыянты — для праверкі дакументаў. Відаць, чалавек з фоцікам і ў камуфляжцы выклікае падазрэнні".
Сяргей Саковіч займаецца макраздымкай з 2014 года. Фота — гэта яго любімы занятак для вольнага часу. Спачатку здымаў на кампакт, а пазней перайшоў на люстэркавую камеру. Першымі мадэлямі Сяргея былі матылі бражніка і вусені махаона.
«Макраздымка дае мне магчымасць глянуць на жыццё крыху шырэй. І, хто яго ведае, можа, калі мы навучымся па-сапраўднаму цаніць малое жыццё, то зусім па-іншаму станем адносіцца да жыцця чалавечага? Хочацца верыць».
Лічыцца, што складана выбраць падарунак менавіта мужчыну - мужу, сыну, бацьку, партнёру ці сябру. Сітуацыя…
Беларус Алекс Вазнясенскі наведаў Навагрудак як турыст. Мужчыну ўразіла, што горад з багатай гісторыяй знаходзіцца…
Рэстаране-кафэ “Нёманская віціна” ў выглядзе ладдзі - частка канцэпцыі новай гродзенскай набярэжнай, якую абмеркавалі ў…
Аляксей Кажэнаў з'ехаў з Мінску ў 1998-м годзе. Ён атрымаў працу ў Google, стаў дыяканам…
Слэнг пастаянна змяняецца - у апошні час пад ўплывам TikTok. Зразумець яго адразу і ўвесь …
Кожны месяц 22 тоны кававага зерня выязджаюць з Гродна, каб патрапіць на запраўкі па ўсёй…