Піяніста Аляксея Пятрова з Гродна запрасілі на некалькі тыдняў у Кітай. Ад 11 да 25 ліпеня маэстра праводзіць майстар-класы для мясцовых выканаўцаў і знаёміцца з культурай краіны. Раней Пятроў разам з жонкай, таксама піяністкай, Ганнай Голуб, дапамагалі арганізаваць у Гродне канцэрты кітайскіх оперных спявачак, што вучацца ў Беларусі.
Музыкі лічаць, што абмен музычным досведам паміж краінамі будзе развівацца. Тым больш, ад 10 жніўня паміж Кітаем і Беларуссю скасоўваецца візавы рэжым.
Кітайскія музыканты — тысячы «моцартаў» у адной зале
«У Кітаі велізарная колькасць дзяцей вучыцца іграць на фартэпіана. Займацца пачынаюць вельмі рана, многія ва ўзросце 4 гадоў, што для еўрапейскай культуры даволі незвычайна, — расказвае Аляксей Пятроў. — У нас Моцарт, мабыць, выключэнне, але мы і гэта не можам праверыць». Па словах маэстра, такой вялікай колькасці маладых людзей, якія жадаюць паслухаць урокі, яму яшчэ не даводзілася сустракаць.
«На маіх майстар-класах прысутнічаюць не толькі студэнты, але і іх педагогі. Размовы з імі часам доўжацца гадзінамі. Масавасць захаплення ігрой на фартэпіяна сярод моладзі, тут у Кітаі, робіць на мяне каласальнае ўражанне».Хочуць вучыцца ў Беларусі. Гэта не танна, але не так дорага, як у Еўропе
«Свет музыкі часта не мае межаў і ў многім трымаецца на сяброўстве», — расказваюць Ганна Голуб і Аляксей Пятроў. Спявачкі з Кітая Галімэн Чжу і Ся Чжан даведаліся пра Аляксея Пятрова ад калегаў, потым пачулі яго выкананне ў кансерваторыі і папрасілі папрацаваць таксама з імі. Абедзьве спявачкі скончылі ў Беларусі дактарантуру па оперным мастацтве і абаранілі дысертацыі. Беларуская оперная школа лічыцца ў Кітаі прэстыжнай. Дзякуючы такому «рэнамэ» навучанне музыцы ў Беларусі вельмі запатрабаванае.
«Вучыцца ў нашай акадэміі музыкі для іх не танна, але ўсё ж не так дорага, як у Еўропе. Ды і кантакт паміж дзяржавамі даволі моцны, — тлумачыць Ганна Голуб. — А мець досвед выступаў са знакамітым музыкам і лаўрэатам шматлікіх конкурсаў лічыцца вельмі прэстыжным».
Сябар, брат і родная маці
Па словах піяністкі, не ўсе музыкі могуць добра акампанаваць вакалістам. Таму для спявачак вельмі важна, з кім яны выступаюць. «Моцны музыка для вакаліста — сябар, брат і родная маці. Настрой, эмоцыі, іх адпаведнасць тэксту — усе гэта кладзецца на нашы акампаніятарскія плечы. Канцэртмайстар для выканаўцы — гэта трэнер і дарога ў будучыню».
«Купалінка» ў іх выкананні проста ўзрывае мозг!
«Ідэя памузыцыраваць разам са спявачкамі з Кітая прыйшлася нам з Ганнай даспадобы і мы падтрымалі дзяўчат. Арганізавалі ім канцэрты ў Гомелі і ў Гродне, — расказвае Аляксей Пятроў. — Для нашых слухачоў гэта — экзотыка, а для кітайскіх музыкаў экзотыка — гэта прыехаць у Беларусь».
З такой нагоды спявачкі рыхтавалі адмысловы рэпертуар — спявалі па-кітайску, па-руску, па-беларуску, па-італьянску і па-французску. Для беларускіх музыкаў кітайскі стыль выканання і кітайская музыка ўвогуле аказаліся «не менш цікавымі, чым кітайская кухня».
«Гэта музыка такая пазітыўная і медытатыўная, што добра заходзіць у любой аўдыторыі і мае шанец стаць папулярнай у Беларусі, — мяркуе Аляксей Пятроў. — А нам таксама цікава зрабіць добрую справу для горада і прывезці сюды цікавых выканаўцаў. Бо Гродна — гэта горад таленавітых людзей. Тут шмат і вядомых музыкаў, і знакамітых мастакоў, і ўдзячнай публікі. У прынцыпе, тут шмат класных і творчых людзей».
Музыка і баявыя мастацтвы Шаоліня
На сваёй радзіме кітайскія спявачкі дапамагаюць беларускаму маэстра камунікаваць з кітайскімі студэнтамі. Галімэн добра асвоіла рускую мову і суправаджае яго ў якасці перакладчыка.
А вольныя ад музыкі хвіліны Аляксей Пятроў скарыстоўвае для знаёмства з краінай. У фэйсбуку піяніста з’явіліся здымкі на фоне кляштара, для здымаўся культавы фільм 1985 года «Баявыя мастацтвы Шаоліня».