Людзі і справы

Паміж педсаветам і подыўмам. Завуч з гродзенскай школы аказалася модным дызайнерам

Перамога на Мінскім тыдні моды прынесла адпачынак у Арабскіх Эміратах і паездку ў Рым з уласнай калекцыяй ад куцюр. Усё гэта звалілася на галаву звычайнай настаўніцы, а зараз намесніцы дырэктара адной з гродзенскіх школ, зусім нечакана. Хаця, з іншага боку, гэта вынік 20 гадоў працы пасля працы. Па начах, пасля таго, як школьныя заняткі скончаны, а ўласныя дзеці паклаліся спаць. Вынік хобі, якое для Ірыны Прымачэк стала часткай жыцця і дало свой плён.

Ад «Маманта» праз «Мельніцы»

Сёлетні тыдзень моды ў Мінску — не першы досвед удзелу ў конкурсах і не першае дасягненне. Пачаўся творчы шлях Ірыны ў 1997 годзе з конкурса «Мамант». Там яна прэзентавала авангардную калекцыю, разынкай каторай было выкарыстанне драўляных катушак і макрамэ з папяровага жгута.

Ад той калекцыі засталіся толькі ўспаміны. Гэта зараз у кожнага ў руках смартфон ці фотаапарат, што дазваляюць фіксаваць усе дробязі жыцця. Раней такога не было. Затое было натхненне. А конкурс даў веру ў сябе.

«Хто я была такая? Дзяўчо з правінцыі. Страшна было нават падавацца на ўдзел. Думала, там усе суперпрафесіяналы, куды мне да іх», — узгадвае Ірына. Але паспрабаваўшы раз, вырашыла працягваць дызайнерскія спробы. Далей была «Мельніца моды» ў 2000 годзе.

Потым Ірына выйшла замуж і займалася больш домам і дзецьмі. Рыхтаваць калекцыі часу не было. Праўда, і гэты час пайшоў на карысць. «Набіваць руку» ў стварэнні незвычайных вобразаў можна было апранаючы ўласных дзяцей. Для іх мама стварала шыкоўныя навагоднія строі.

Першы касцюм сняжынкі яна пашыла дачцэ, калі той было ўсяго восем месяцаў. І ад таго пайшло. Не знайшоўшы на дзетсадаўскі выпускны ладнай сукенкі, вырашыла зрабіць сама. Праехалася па крамах, вярнулася з поўнай торбаю тканіны і фурнітуры і праз некалькі начэй дачушка ўжо мела шыкоўную сукенку з капялюшыкам і кветкамі - усё сваімі рукамі. А там і да сына чарга дайшла. Пад стаць сястрычцы стварылі вобраз яму: парчовая камізэлька, англійскае жабо — «такое вось нестандартнае ў мяне бачанне ўласных дзяцей» — смяецца Ірына.

Пасля было вяртанне ў школу і праца намеснікам дырэктара. Але інфармацыя пра творчыя конкурсы знайшла яе і тут. Бо гэта — частка выхаваўчай працы, што таксама тычыцца завуча.

У 2012 годзе Ірына падрыхтавала чарготую серыю эскізаў на «Мельніцу моды». Першым строем у той калекцыі была сукенка з садаўскага выпускнога. І назву калекцыя атрымала па імені дачкі - «Анастасія».

«Дзяўчынкі-мадэлі проста пішчалі ад захаплення. Прасілі мам набыць ім тыя сукенкі. Але ж яны не на продаж былі зроблены, для сябе, для дачкі і для душы».

Прафесійнае журы высока ацаніла наступную калекцыю, створаную ў 2013. Джынсавае «Вяртанне» Ірыны Прымачэк зрабіла фурор на «Мельніцы моды» і атрымала першае месца. Ды і было за што — пляценне па трыкатажы, вязанне спіцамі і кручком і шмат яшчэ якіх амаль недасяжных разуменню тэхнік. Да таго ж, «Вяртанне» было сапраўдным вяртаннем да жыцця цэлага стосу старых джынсаў, што маглі б скончыць сваё існаванне на сметніку.

«Джынса — тканіна шыкоўная, шкада было выкідаць рэчы, што выйшлі з моды ці сталі малымі, але не страцілі трываласці», — прызнаецца Ірына. Тую узнагароду называе не інакш, як «мой Оскар». І дадае, што «далей — панеслася».

Пераможцы «Мельніцы"паехалі ў тур па Еўропе. Іх калекцыі дэманстраваліся на подыўмах ў Кракаве, Мілане, Вільні і Венецыі.

«У кракаўскім паказе кожны дызайнер прадстаўляў па адной мадэлі з джынса, і я ўвесь час баялася, што нехта пакажа мадэлі, падобныя да маіх. Але да такога ніхто не дадумаўся! Удалося паказаць клас ад Беларусі!»

Наступным «скачком» у дызайне сукенак стаў конкурс ад Кераміна. У сукенках прапаноўвалася абыграць матывы… керамічнай пліткі. Гэтым і тлумачыцца колер і геаметрычныя ўзоры наступнай рукатворнай сукенкі ад Ірыны Прымачэк.

«Тут ужо пра мяне загаварылі - рэклама ў конкурса была сур’ёзная», — кажа дызайнерка. Працяг стварэння рукатворных строяў прывёў да з’яўлення калекцыі, што атрымала другое месца на апошнім Тыдні моды ў Мінску. «Гэта калекцыя адносіцца да „высокай моды“. Лічыцца, што калі ручной працы больш за 70%, то гэта ўжо „ад куцюр“. А мае строі цалкам рукатворныя».

Канечне, згаджаецца яна, гэта рэчы «не насібельныя» — такія можна надзець хіба аднойчы, на канцэрт ці для выхаду на «чырвоную дарожку». Але яны абсалютна ўнікальныя і гэта падвышае іх каштоўнасць.

Цуды з чамадана вытворцам не патрэбны

Рэчы, што стварае Ірына Прымачэк, застаюцца ў яе і захоўваюцца дома. Для апошняй калекцыі выдзелены вялікі чамадан і месца ў лоджыі. Астатнія — разам са звычайнымі рэчамі вісяць у шафах. Да падлеткавай калекцыі «Cowgirl» ужо дарастае дачка: «Нядаўна спадніччку ёй аддала».

Вытворцаў адзення ідэі Ірыны ні разу не зацікавілі. «Мабыць, тэхнолагі мусяць ствараць адзенне па правілах, каторых я не ведаю, — паціскае яна плячамі. — Але, калі рабіць „як усе“, то і рэчы будуць — „як ва ўсіх“, а я такога не хачу».

Ды і наконт уласнага моднага бізнесу ілюзій яна не мае. «Гэта жорсткі свет, дзе трэба працаваць на продаж, рабіць тое, што хоча замоўца. А прыстававанне да ўмоваў вытворчасці пазбавіць рэч індывідуальнасці. Ад гэтага творчасць „сціскаецца“. На бізнес, калі ім займацца, трэба пакласці добры кавалак жыцця. Мне больш хочацца аддаць яго школе і дзецям. Гэта мая праца, якую я люблю і калі бачу поспехі школы, то яны радуюць не менш, чым перамогі на подыўмах — адчуваю задавальненне і гонар».

Для себе — гатовае і класічнае

Што да стварэння адзення для сябе, то тут звычайна — «рукі не даходзяць» — прызнаецца Ірына. Маўляў, калі задавальняе прапанова гатовага адзення, то на шыццё шкада часу. «У краме адразу бачу, калі рэч — мая. Нядаўна набыла сабе сукенку аднаго з беларускіх вытворцаў - спадабалася з першага погляду. Праўда, на другую ўжо грошай ужо не хапіла — дорага».

Калі сустрэць Ірыну ў горадзе, то і не пазнаеш, што гэта — дызайнер моднага адзення. Для сябе яна выбірае класіку. Становішча абавязвае — намесніку дырэктара школы ў авангардзе хадзіць не прыстала.

Ірына Іванаўна, што вы тут робіце?

Калегі да яе хобі ставяца з павагай: «Яны ж бачаць, што я ад ранку да вечара на працы. І што ў завуча работы многа-многа-многа — лёгка ніколі не бывае. Захапляючыся калекцыямі, разумеюць, што працую над імі па начах. Калі бачаць, што стомленая — шкадуюць. Кажуць часам: „Ірына Іванаўна, што вы тут робіце? Вам пара сусветныя подыўмы скараць“. А поспехам заўсёды радуюцца разам са мной. Хаця можа, хто і зайздросціць — людзі розныя бываюць».

Тысячы калекцый — у галаве

Нічога са зробленага чалавекам не мінае без сляда — у гэтым Ірына Прымачэк цвёрда ўпэўнена. «Тое, што я рабіла, было не дзеля подыўмаў ці ўзнагарод. Мне гэта патрэбна, мне гэта падабаецца. У галаве і зараз — тысячы калекцый. Толькі не стае часу і магчымасцяў для іх рэалізацыі. А калі да працы даходзіць — то ў мяне поўны рэлакс — я знаходжу сябе. Бо ў штодзённай мітусні так закручвае, што пра ўсё забываеш, пра душу забываеш».

Калі ж спакойна падумаць пра ўзнагароды, то яны — не толькі за апошнюю калекцыю, а яшчэ і за ўсе 20 гадоў працы. Калі недасыпала, адмаўляла сабе ў чымсці, і нават тканіну для стварэння калекцый часам купляла ў крэдыт. «Не бывае так, калі чалавек працуе шчыра, трохі наіўна і без усялякай карысці, каб не было плёну. Апошнія перамогі - гэта за ўсё мне падарункі. Нарэшце — заслужыла».

Падзяліцца
Меткі: модахобі

Апошнія запісы

Статус — першы крок да захавання. Інструкцыя, як унесці аб’ект у спіс спадчыны

У мястэчку Радашковічы на 6 тыс. чалавек стаіць касцёл, дзе хрысцілі Янку Купалу. У Вілейцы…

22 лістапада 2024

«Пабачыць Гродна — і памерці». Як наш горад стаў міжваеннай «сталіцай самагубцаў»

У міжваенны час Гродна набыло незвычайную славу. Горад стаў месцам прыцягнення незвычайных турыстаў - тых,…

21 лістапада 2024

«Нармальны быў гастраном — цяпер там прадаюць шпалеры». Ці хапае крамаў у цэнтры Гродна?

Ці хапае ў цэнтры Гродна прадуктовых крам? Спрэчкі наконт гэтага выклікала адкрыццё на перакрыжаванні Савецкай…

21 лістапада 2024

Дзе арганізаваць святочную фотасесію? Гродзенскія студыі ўжо падрыхтавалі навагоднія лакацыі

Прыбраныя ялінкі, свечкі, навагоднія вянкі і гірлянды, аксаміт, светлы ці цёмны фон на выбар. Гродзенскія…

19 лістапада 2024

«Перад выбарамі - спрыяльны час для петыцый». Як прымусіць чыноўнікаў вырашаць праблемы і чаму новая пляцоўка «меркаванне.бел» для гэтага не пасуе

Улады стварылі новую платформу “меркаванне.бел”. Яе пазіцыянуюць як анлайн-пляцоўку, на якой кожны зможа ў вольнай…

15 лістапада 2024

«У Гродне жывуць тыя яшчэ „шалёныя імператрыцы“». Стваральніца брэнда Krikate расказала, як дабралася да парыжскага тыдня моды

Калекцыя адзення гродзенкі Кацярыны Карлацяну дэбютавала гэтай восенню на Парыжскім тыдні моды. А пачыналася ўсё…

14 лістапада 2024