Людзі і справы

Найлепшае-2019: што глядзела, чытала і абмяркоўвала рэдакцыя Hrodna.life у адыходзячым годзе

Каманда Hrodna.life узгадала фільмы, серыялы, кнігі, падкасты, рэчы і падзеі, якія былі з намі ў 2019 годзе. Калі вам цікава, чым мы натхняемся — калі ласка, ніжэй уся праўда.

Аляксей Шота, галоўны рэдактар

Як фанат сусвету DC, я заўсёды шкадаваў, што ён у кінаіндустрыі пастаянна саступае Marvel. Таму мяне вельмі парадавалі два DCшыя серыялы 2019 года. Год пачаўся з шалёнага Doom Patrol, дзе аб’ядналіся самаіронія, трэшовы трэш і роздумы пра псіхалагічныя праблемы і пачуццё віны. У якім іншым комікс-серыяле вы ўбачыце настолькі бездапаможную каманду абсалютных аўтсайдараў, штохвіліннае ламанне чацвёртай сцяны і пастаянны сцёб з самой сутнасці коміксаў. Плюс модныя тэмы ЛГБТ, хатняга гвалту і ўнутраных супярэчнасцяў персанажаў. Калі гэтыя аргументы не пераконваюць, то скажу, што ў апошняй серыі цалуюцца гіганцкі пацук і гіганцкі прусак, а потым адбываецца ядзерны выбух.

www.youtube.com/watch?v=6tTM9nbRk5A

Заканчваецца год вельмі дарослым і таксама вельмі постмадэрністычным анімацыйным Harley Quinn з крывёй, адкрытымі пераломамі, мацюкамі і фемінізмам. Такога комікс-серыяла мы чакалі з дзяцінства!

www.youtube.com/watch?v=mT7A5-oxR3o

Самай цікавай (і тоўстай) кнігай сёлета была «Песни драконов. Любовь и приключения в мире крокодилов» ад выдавецтва Corpus. Кніга не новая, але мне патрапіла толькі зараз. Гэта падарожныя нататкі руска-амерыканскага біёлага яўрэйскага паходжання Уладзіміра Дзінца пра рытуалы шлюбнага перыяду кракадзілаў, падарожжы па ўсім свеце ў пошуку адказаў на навуковыя пытанні, пра адносіны паміж людзьмі і пра тое, як мала мы яшчэ ведаем пра навакольны свет. І як штогод праз чалавевую экспансію страчваем птушак, жывёл, расліны, якія ўжо ніколі не вернуцца.

Corpus наогул не выдае кепскіх кніг — у іх выходзіць Цімаці Снайдар, Дона Тарт, Умбэрта Эка, з папулярна-навуковага — кнігі выдатнай Асі Казанцавай. З самага новага раю звярнуць увагу на «Человек, стрелявший ядом» Сергія Плахія пра забойцу Бандэры.

За беларускамоўным кніжным рынкам не сачу, але з сёлетніх прэм’ер раю пераклад першага тома «Ведзьмара» Сапкоўскага, які выйшаў у выдавецтве Янушкевіча. Па-першае, лагічна набыць зараз, калі выйшаў доўгачаканы серыял на Netflix, па-другое, надта якасна выдадзены гэты том — нават проста ўпрыгожыць паліцу можа, калі не будзеце чытаць.

Гаджат года — вертыкальная мыш. У інтэрнэце пісалі, што яна выратуе мае рукі ад страшнай прафесійнай хваробы, якая замучыць усіх, хто карыстаецца класічнымі мышкамі. Ці тое праўда — не ведаю, але яна зручная і выглядае вельмі незвычайна. Мноства зацікаўленых позіркаў і пытанняў уласніку такой мышы гарантавана.

Так выглядае вертыкальная мыш

Ірына Новік, рэдактарка спецпраектаў

Чытаць я люблю нават больш чым есці. Таму пачну з кніг і кнігамі скончу.

Папера: Пясецкі, Марціновіч і Бонда

«Яблычак», «Гляну я ў аконца» і «Ніхто дабром не дасць збаўлення» Сяргея Пясецкага выйшлі нарэшце па-беларуску і папоўнілі маю кніжную скарбонку. У Гродне гэтыя кніжкі заходзяць асабліва добра. Беласточчына, дзе адбываюцца падзеі, нам не чужая. Гісторыя міжваеннага часу — таксама.

Пакуль чытала, трымала недзе на ўскрайку свядомасці асобу аўтара. Кантрабандыст, што пісаць навучыўся толькі ў турме, і вось на табе — як раскрыўся! Гэта пра тое, што таленавіты чалавек таленавіты ва ўсім, што пачаць рабіць нешта новае для сябе можна ў любым узросце і трошкі пра тое, што не атрымаецца падзяліць людзей на толькі «добрых» ці «кепскіх».

З беларускіх аўтараў кнігу майго 2019 напісаў Віктар Марціновіч. Гэта «Ноч». Час застыў, сонца спынілася, каханне сышло і ўвогуле, усё кепска — пазнавальны беларускі дзэн. У такой сістэме каардынатаў я асабіста пачувалася цалкам натуральна: «Ну і што, што сонца больш не ўзыходзіць над гарызонтам? А хто работу паробіць? Уставайма і гоў». Кніга, у якую беларусам можна глядзецца, як у люстэрка. І не трэба на яго крыўдзіцца, калі з адлюстраваннем нешта не тое.

Кніжным адкрыццём 2019 стала Катажына Бонда і яе дэтэктывы. Беларуска з Падляшша паказала ў «Акулярніку» загадкавы свет польскага памежжа, дзе існуе злоснае і магутнае беларускае лобі, таямнічае і загадкавае, амаль як масонская ложа. Прыкольна, што з нашага боку мяжы ў таямнічых уплывах найперш падазраюць палякаў. Дзіўна было адкрыць, што нехта можа нават жартам падазраваць у мілых і памяркоўных беларусаў такі патэнцыял да ўладарства. Купіла Бонду і па-польску, пачытаю у вольную хвіліну, бо светапогляд аўтаркі заінтрыгаваў.

Лічба: падкасты «Медузы»

Калі вочы ўжо адмаўляюцца глядзець на літары, а мазгі яшчэ не згодны супакойвацца, можна, нарэшце, скарыстаць вушы напоўніцу. Падкасты «Медузы» — ідэальны прыклад, як разумным людзям удаецца рабіць не панылыя рэчы. Зайздрошчу.

Мае фаварыты «Сперва роди» і «Книжный базар».

У першым мужчыны абмяркоўваюць, як гэта — быць бацькамі і нікому нічога не раяць. Падкаст напоўнены лёгкім сцёбам і складанымі пытаннямі без адказаў. Таты часам задаюць пытанні ўласным дзецям і высвятляюць нечаканыя рэчы. Напрыклад, што сын хоча стаць карманнікам альбо таксістам. Як з гэтым жыць, таты вырашаюць самі.

За «Книжный базар» я ўвогуле удзячна сусвету, бо дзякуючы яму не прапусціла сёлета ні Букера, ні Нобеля і ўвогуле мела нагоды для чытання добрай літаратуры. Прыемна ведаць, што пакуль я мітушуся ў штодзённых клопатах, нехта трымае руку на літаратурным пульсе планеты. Асабліва ўразіла поўная адсутнасць снабізму і павучальнага тону. Як удаецца такім разумным жанчынам быць не-зануднымі - для мяне загадка.

Алена Кавальчук, журналістка

Кніга года — Сяргій Жадан «Інтэрнат». Мой любімы пісьменнік напісаў пра тое, што адбывалася і адбываецца зараз на усходзе Украіны. Сёлета выйшаў беларускі пераклад. Я сапраўды па-наіўнаму не ведала, што сітуацыя там настолькі небяспечная і пакутуе ў тым ліку мірнае насельніцтва.

Вельмі цікавая эвалюцыя галоўнага героя. Ён быў апалітычным чалавекам, які прывык у персанальных і дзяржаўных праблемах вінаваціць абставіны. Але моц у тым, каб за свой лёс узяць адказнасць на сябе.

Фільм — Джокер. Насамрэч, мне больш падабаецца Джокер Хіта Лэджэра. Ён моцны і разумны. Джокер Хаакіна Фенікса бездапаможны, ён — ахвяра абставін. Але часта абставіны мацнейшыя за нас. Праз уласныя прычыны я адчуваю вялікую эмпатыю да ўсіх псіхічна хворых і бездапаможных. Таму фільм мне падабаецца.

www.youtube.com/watch?v=jGfiPs9zuhE

Падзея — перапахаванне Каліноўскага і паўстанцаў. Хаця, магчыма, інтэграцыя Беларусі і Расіі сёлета — найважнейшая падзея. Але чыста эмацыйна мне больш адазвалася перапахаванне герояў. Як казалі аўтарытэтныя людзі і дзеячы, нам пашанцавала, што менавіта пры нашым жыцці знайшлі астанкі паўстанцаў і пры нас іх ушанавалі. Мне асабліва прыемна, што я са Свіслаччыны — радзімы Каліноўскага. Маёй малой радзіме асабліва няма чым ганарыцца зараз, акрамя гэтых дзеячаў. І мне вельмі прыемна называць Каліноўскага сваім земляком.

Музычнае адкрыццё года — гурт «Молчат Дома». Музыканты граюць пост-панк і сінці-поп, а іх вакаліст носіць вусы. Гурт ездзіць у еўрапейскія туры і збірае там поўныя залы, а ў Беларусі не вельмі папулярны. Сёлета музыканты выступілі на Lidbeer-2019, дзе наведвальнікі нашмат больш цікавіліся «Чайфам» і «Сплінам», чым маладымі гуртамі, якія ствараюць музыку акурат зараз.

Альбом года — «Радыё «Harodnia» ад гурта «DZIЕCIUKI». Музыканты паэксперыментавалі са стылямі, а ў некаторыя песні дадалі гумару. Увогуле, здаецца, гурт чымсьці блізкі кожнаму гродзенцу, які цікавіцца жыццём горада і краіны, таму складана не любіць іх рэлізы.

Уладзімір Аплевіч, журналіст

Для мяне ў 2019 у свеце навін важнымі былі тры падзеі.

Першая — выхад у красавіку указа нумар 140, які дазваляе шматдзетным і людзям з інваліднасцю прывезці аўто з-за мяжы, заплаціўшы 50% мыта. Нават нягледзячы на тое, што я не трапляю пад дзеянне ўказу, я лічу гэта вельмі важнай з’явай для ўсіх аўтааматараў. Указ станоўча адаб’ецца на ўсіх. Дзякуючы яму аўтапарк краіны стае больш разнастайным, а цэны круху ніжэйшымі. Як для журналіста, які спецыялізуецца на аўтатэме, для мяне гэта яшчэ і дадатковыя магчымасці і доступ да больш шырокага асартыменту машын з рынкаў Еўропы і ЗША.

Як для карыстальніка тэхнікі Apple, для мяне таксама важнай была навіна аб выхадзе iPhone 11. І хай гэта ўжо далёка не тыя рэвалюцыйныя прэзентацыі, як гэта было раней, новае пакаленне абзавялося трэцім аб’ектывам, а якасць здымкі стала яшчэ вышэй. 11-ы iPhone я, праўда, не набыў і далей карастаюся флагманам 2017 года iPhone X, але як для чалавека, які часцей за ўсё робіць фота і здымае відэа на смартфон — гэта значная падзея.

Але найбольш важнай стала 20-я гадавіна падпісання дамовы аб стварэнні гэтак званай «Саюзнай дзяржавы». Аб існаванні дакумента і нейкіх там дамоленнасцях за гэты час амаль усе забыліся, але ў 2019-м усё змяніласа. Пачалі з’яўляцца размовы пра паглыбленне інтэграцыі з Расіяй, пра дарожныя карты, змест якіх дагэтуль невядому грамадству. Усё гэта прывяло да акцый пратэсту: яны не былі шматлікя, але стала адчувальна, што напружанасць у грамадстве ўзрасла. Пытанне застаецца невырашаным, але разуменне таго, што гэта можа прывесці прынамсі да частковай страты суверэнітэту, пакідае сумны адбітак на настроі.

А яшчэ мой улюбэны з дзяцінства гурт Rammstein вясной выпусціў новы альбом. Вельмі спадабаўся першы трэк — «Deutschland». Ён па-добраму нагадвае песні з першых альбомаў 90-х.


Чытай таксама: Ад штрафу за Rammstein да пратэсту на мосце: 12 самых папулярных матэрыялаў Hrodna.life у 2019 годзе

Падзяліцца

Апошнія запісы

«Пабачыць Гродна — і памерці». Як наш горад стаў міжваеннай «сталіцай самагубцаў»

У міжваенны час Гродна набыло незвычайную славу. Горад стаў месцам прыцягнення незвычайных турыстаў - тых,…

21 лістапада 2024

«Нармальны быў гастраном — цяпер там прадаюць шпалеры». Ці хапае крамаў у цэнтры Гродна?

Ці хапае ў цэнтры Гродна прадуктовых крам? Спрэчкі наконт гэтага выклікала адкрыццё на перакрыжаванні Савецкай…

21 лістапада 2024

Дзе арганізаваць святочную фотасесію? Гродзенскія студыі ўжо падрыхтавалі навагоднія лакацыі

Прыбраныя ялінкі, свечкі, навагоднія вянкі і гірлянды, аксаміт, светлы ці цёмны фон на выбар. Гродзенскія…

19 лістапада 2024

«Перад выбарамі - спрыяльны час для петыцый». Як прымусіць чыноўнікаў вырашаць праблемы і чаму новая пляцоўка «меркаванне.бел» для гэтага не пасуе

Улады стварылі новую платформу “меркаванне.бел”. Яе пазіцыянуюць як анлайн-пляцоўку, на якой кожны зможа ў вольнай…

15 лістапада 2024

«У Гродне жывуць тыя яшчэ „шалёныя імператрыцы“». Стваральніца брэнда Krikate расказала, як дабралася да парыжскага тыдня моды

Калекцыя адзення гродзенкі Кацярыны Карлацяну дэбютавала гэтай восенню на Парыжскім тыдні моды. А пачыналася ўсё…

14 лістапада 2024

«Першы прыбытак патраціў на станок». Гродзенец у школе выточваў біты, а ў 27 гадоў адкрыў сваю вытворчасць мэблі

Гродзенец Раман Нагула амаль паўжыцця працуе з дрэвам. Школьнікам ён пачынаў з бейсбольных біт, а…

13 лістапада 2024