«Для горада новы музей, а для гараджан памяць». Гродзенец прапануе паставіць на Замкавай макеты згубленых помнікаў гісторыі

Гродзенец Уладзімір Рэгіневіч больш за тры гады працуе ў мастацкай майстэрні на вуліцы Замкавай. Ён доўга змагаўся за чысціню суседняй пляцоўкі, а цяпер узяўся за праект музея макетаў для гэтага месца. Для рэалізацыі ідэі Уладзімір шукае спецыялістаў і спонсараў.

Майстар ужо быў ва ўпраўленні архітэктуры Гродзенскага гарвыканкама. Там яму сказалі, што праект разгледзяць, калі знойдзецца спонсар.

Пачаў з барацьбы з паркоўкай на газоне

Музей макетаў будзе складацца з адноўленых у мініяцюры страчаных гісторыка-культурных каштоўнасцяў Гродна.

«Я выхоўваўся так, каб было ўсё наўкол прыгожа, прывык да гэтага. І калі пераехаў у майстэрню на Замкавую, то вакол я бачыў адно смецце з піўных бутэлек. Мне і дзецям непрыемна было працаваць у такой атмасферы і я стаў змагацца з гэтым: выходзіў і казаў людзям, што трэба прыбіраць за сабой, нельга ставіць машыну на газон», — распавядае Уладзімір.

За тры гады, дзякуючы намаганням майстра, у двары на Замкавай стала значна чысцей, а кіроўцы перасталі заязджаць на зялёную зону. Пасля гэтай невялікай перамогі мастак вырашыў зрабіць панадворак не стаянкай для аўтамабіляў, а чымсьці больш карысным для горада. Так і з’явіўся праект музея макетаў пад адкрытым небам.

«Спачатку дрэвы высаджваў, тэрыторыі да ладу даводзіў. Ідэя музея прыйшла пасля таго, як я даведаўся, колькі гісторыка-культурных каштоўнасцяў у Гродне згублена беззваротна. Аднавіць Сафійскі сабор або Фару Вітаўта — вялікая нагрузка не толькі на горад, але і на ўсю краіну. А можна ж усё ў макетах узнавіць. І не адзін храм, а некалькі яго варыянтаў».

«Сам Бог загадаў акультурыць»

Уладзімір у мінулым працаваў у інстытуце дызайну і прыкладнога мастацтва ў Расіі і мае немалы вопыт у стварэнні кампазіцый. Мужчына падрыхтаваў праект магчымага музея макетаў на вуліцы Замкавай.

«Бегаў з рулеткай, усё замяраў і прыкідваў. Спачатку думаў, можа з дрэва прапанаваць гораду макеты, але ў архітэктуры сказалі, што такое дакладна не падыдзе, патрэбен іншы матэрыял. А гэта ўжо дарагое задавальненне.

Усім праектам сам я не магу займацца, мне трэба зарабляць і карміць сям’ю. Пакуль усё гэта раблю на энтузіязме, але ўласна праект у мяне ўжо гатовы. І галоўнае цяпер — не збор папер для архітэктуры, а фундатар і спецыяліст, якія ўсё змогуць зрабіць».

Згодна з праектам Уладзіміра, у двары на Замкавай можна змясціць каля 12 макетаў. Перавага такога музея — размяшчэнне на галоўным турыстычным маршруце горада, дзе ёсць пастаянны паток людзей.

«Музей гісторыі рэлігіі, Стары і Новы замкі, каланча, сінагога — усё тут. Гэты двор — самае адпаведнае месца для такога музея. Сам Бог загадаў яго акультурыць. Я хачу бачыць свой горад прыгожым і чыстым, таму імкнуся нешта рабіць. Думаю, жыхары суседніх дамоў падтрымаюць гэтую ідэю, ды і з супрацоўнікамі музея я размаўляў з гэтай нагоды, макеты ім таксама цікавыя».

Патрэбныя спецыялісты і інвестары

З дапамогай макетаў і стэндаў можна будзе даведацца кароткую гісторыю таго ці іншага зніклага аб’екта.

«Можна будзе ўбачыць Фару Вітаўта, Аляксандра-Неўскую царкву і іншыя страчаныя значныя аб’екты горада. Вядома, адразу падняць увесь праект — дорага. Рэалізацыю можна было б разбіць на некалькі этапаў. Я неяк раней сутыкаўся з інвестарскай дапамогай і ведаю, што адразу рэалізоўваць сур’ёзны праект цяжка. Лепш усё рабіць паступова».

Уладзімір упэўнены, што ў Гродне ёсць людзі, якія падзяляюць яго погляды адносна гісторыі, каштоўнасцяў і будучага горада і краіны.

«Сёння праекту патрэбныя зацікаўленыя людзі: спецыялісты і інвестары. Для горада гэта будзе новы музей, а для гараджан — памяць. На старой вуліцы трэба кожны метр выкарыстоўваць з карысцю. Мне здаецца, макеты гэта лепш чым звычайная стаянка. У перспектыве, я ўпэўнены, увесь цэнтр стане пешаходным і будзе як адзін вялікі музей».