На гэтай выставе няма карцін і скульптур. Ёсць толькі нацягнутая ўздоўж сцяны мятая поліэтыленавая плёнка і фоташтатыў. Астатняе вы зробіце самі. Гэта і будзе мастацтва. Або мастацтва, перавернутае з ног на галаву. «Інверсія». Зрэшты, аўтары праекта так і назвалі ўсё тое, што адбывалася 10 траўня ў «Трэцім месцы».
Прыдумалі незвычайны для Гродна арт-праект фатограф Сяргей Курыла, дызайнерка Ірына Варкулевіч і мастацтвазнаўца Наталля Паўленка. Усё пачалося з фотаздымкаў Ерусаліма, дапоўнілася танцамі «Вольнай студыі» і сучаснымі падыходамі да мастацтва.
Наталля Паўленка вызначае тое, што адбываецца як «хэпенінг». У адрозненні ад перформансу, у гэтага віда сучаснага мастацтва няма сцэнара. Яго галоўная задача — зламаць стэрэатыпы аб мастацтве і разбурыць перашкоды паміж гледачом і сцэнай.
Гледачам прапануюць дзейнічаць — паўдзельнічаць у акце тварэння, разбурыць сцены самаізаляцыі і самаабмежавання.
Самаабмежаванні, на думку Ірыны Варкулевіч, — лёгка могуць ператварыцца ў сацыяльную і культурную дэградацыю.
«Паглядзіце з боку — якую ступень свабоды вы можаце сабе дазволіць, як можаце пераадолець стэрэатыпы «правільных» паводзін.
Інверсія з пункту гледжання фізікі - гэта ператварэнне прасторы. У матэматыцы гэта адлюстраванне. А вы пачніце з таго, што ніколі не абмяжуе вас правіламі - з мастацтва. Пачніце тут — з нашага агульнага з вамі хэпенінгу, і першага асабістага перформансу".
У праекце выкарыстаны здымкі Сяргея Курылы з Ерусаліма. Але вечны горад, на думку арганізатараў, тут не турыстычны ці гістарычны аб’ект, якім яго ўсе ведаюць. Падыходы сучаснага мастацтва ўяўляюць яго іншым. Горад становіцца «…неверагодна складаным і заблытаным камунікацыйным маршрутам, напрацаваным безіменнымі пакаленнямі. Людзі раствараюцца ў вечнасці - застаюцца толькі сляды іх дзей і творчасці», — так вызначае яго Наталля Паўленка.
Хэпенінг дасць магчымасць кожнаму ўдзельніку акунуцца ў адбітак горада, прачуць яго і прымерыць на сябе.
«Прымусіць сябе рухацца і жыць новым — гэта ўмова выставы „Інверсія“. Не проста сузіранне, а акт са-тварэння, акт стварэння ўласнай прасторы ў мастацтве, арт-аб'екта з сябе і творчага поля, створанага адзіным рытмам руху целаў, прасторы і канструктаў вечнага горада», — тлумачыць Паўленка.
«Каштоўнасць такога прадстаўлення — у непаўторных эмоцыях і пражытых ведах, — лічыць мастацтвазнаўца. — Мы не маем шанцу вярнуцца і перажыць тыя ж самыя пачуцці».
Нават калі паўтарыць абстаноўку і паклікаць тых жа самых людзей — ўсё адбудзецца інакш. У хэпенінгу ўсё ўспрымаецца праз дзеянні, а кожны ўдзельнік становіцца часткай арт-падзеі.
Для гэтага трэба проста паставіць свой смартфон на штатыў і ўвайсці ў кадр — за плёнку экрана, у свет праектара і стварыць цалкам унікальную ўласную версію фотапраекта. Тады будзе чым падзяліцца з сябрамі ў сетцы.
Генрык Усціла нарадзіўся ў 1929 годзе ў Гродне на вуліцы Брыгіцкай. У 1935 годзе яго…
Агароджа на мяжы Польшчы і Беларусі дзеліць Белавежскую пушчу на дзве часткі. Па абодва бакі…
Ягор з партнёркай перажылі тры пераезды і вайну, і калі вонкавага лайна стала менш -…
Сто гадоў таму ў Гродне адбылося самае гучнае забойства 1925-га: у цэнтры гораду забілі вядомага…
Напярэдадні Дня святога Валянціна ўсё больш жанчын у свеце адзначаюць Дзень Галентайна - жаночага сяброўства.…
Масленіца ў гэтым годзе прыпадае на 2 сакавіка, а масленічны тыдзень пачынаецца з 24 лютага.…
