Спадчына

Стала цёпла — гэта Hrodna.life у пушчы гукаў вясну! Глядзіце фотарэпартаж

На мяжы Гродзенскай вобласці, каля самай Белавежскай пушчы, другі год адраджаюць беларускі абрад гукання вясны. Гуканне ладзяць у вёсцы Залессе, якую ад вымірання ратуе арнітолаг Сяргей Сідарук і яго жонка Наста Хмель, спявачка з гурта «KRIWI».

У Залессі вясну гукаюць у апошнія выхадныя сакавіка. Фармат свята — традыцыйны абрад з аўтэнтычнымі веснавымі спевамі, дзе кожны — ўдзельнік. У перапынках паміж дзеяй людзі стасаваліся, гралі на барабанах, талакой варылі кашу і глінтвейн, ляпілі пельмені і гулялі па дзікіх ваколіцах. Сёлета гуканне вясны, на якое госці з’ехаліся з Мінска, Брэста, Гродна і нават Берліна, супала з днём сусветнай акцыі Гадзіна Зямлі - яно праходзіла 30−31 сакавіка.

«Вядома, што Гадзінай Зямлі мы Зямлю не ўратуем, але гэта масавая акцыя, пра якую 100 чалавек пачуюць, 10 зразумеюць і нешта зробяць. І я хачу ўдзельнічаць у такіх акцыях, каб хоць неяк замарудзіць працэс знішчэння прыроды», — патлумачыла Наста.

Калі Наста Хмель жыла ў Мінску, з 2004 года 10 вёснаў разам з музыкамі гурта «Джамбібум» ладзіла гуканні на востраве пасярод вадасховішча на ўскрайку горада. Перастала ладзіць у сталіцы, бо апасалася, што ўлады палічаць гэта за няўзгодненае масавае мерапрыемства.

Ірына Мазюк, мінская фалькларыстка, адмыслова прыехала, каб дапамагчы са спевамі. Перад гуканнем Ірына паказвала, як правільна спяваць мясцовыя і палескія вяснянкі

Наста кажа, што колькі сябе памятае, вучыцца спалучаць традыцыйныя спевы і барабанныя рытмы, эксперыментуе. Калісьці, годзе ў 1996, пачула дэма-запіс гурта «Троіца» і не змагла забыць
Акрамя сядзібы Сідарука, у вёсцы яшчэ два жылыя дамы, у адным з якіх жыве носьбітка традыцыйных спеваў Марыя Лук’янаўна Сіплівая, 1937 г. н. Усе клічуць яе баба Маня. Калі ў сядзібе госці, старую запрашаюць паспяваць, яна не адмаўляе, рада гасцям, а тыя — ёй. Пра суседзяў кажа, што дапамагалі зімой, як уласныя дзеці

Баба Маня вяжа шкарпэткі, якія ахвотна разбіраюць прыезджыя беларусы і замежнікі. Госці аграсядзібы хваляцца, што носяць іх ужо які год

Частка абраду — падкіданне прэсныя булачкі-птушкі пад вяснянкі. Дзяўчаты і жанчыны стараліся, каб абрадавы ласунак падлятаў як мага вышэй, тады ўсе птушкі вернуцца з выраю, а самі ўдзельнікі будуць здаровыя

Гадзіну Зямлі адзначылі акустычным кацэртам ля вогнішчы, прыгадаўшы, што зямля пад нагамі і неба на галавой — адзіны дом, які мы маем
Ужо на другі дзень пайшлі на бераг ляснога возера, каб перагуквацца песнямі з двух берагоў. У альтанцы на месцы, дзе калісьці была карчма пры тракце з Кракава на Вільню, дамовіліся, каму на якім беразе быць, і што спяваць
Калі спявачкі слухаюць адна адну і гучаць ва ўнісон, ловіцца стан, падобны да медытацыі. У Залессі гэтаму спрыялі яшчэ і барабанныя рытмы

Праз возера спявалі «канонам» — калі спеў другога гурта накладаецца на гучанне першага
Балота Дзікое каля сядзібы — вялікі некрануты абшар, на якім гняздуюць разнастайныя віды птушак, у тым ліку тых, што знаходзяцца пад пагрозай знікнення. Балота ўваходзіць у склад нацыянальнага парку «Белавежская пушча». У ваколіцах вельмі шмат соваў.

Прамачыць ногі ў балоце — малы кошт за добры здымак барадатай кугакаўкі

Верылі, што і вужы вясной вяртаюцца са свайго, вужынага выраю
Аграсядзіба скіраваная на экатурызм. Гаспадары адмыслова не будавалі лазню, каб адсеяць аматараў напівацца. Сюды прыязджаюць замежнікі-натуралісты, бёрдвочары і людзі, якія шукаюць адпачынку ад гораду ў глушы (так званы дзіджытал-дэтокс). Акрамя гукання вясны, тут ладзілі арніталагічныя летнікі, святкаванне Купалля, тэатральны фэст «Прызба», канцэрты, але надта масавыя мерапрыемствы гаспадарам не даспадобы — зашмат працы з арганізацыяй і адказнасці.
Вясну гукалі, бо надвор’е пастаянна мянялася: то пацяпленне, то мароз, і людзі лічылі, што гуканнем і спевамі яны дапамагаюць ёй запанаваць

Падзяліцца

Апошнія запісы

«Пабачыць Гродна — і памерці». Як наш горад стаў міжваеннай «сталіцай самагубцаў»

У міжваенны час Гродна набыло незвычайную славу. Горад стаў месцам прыцягнення незвычайных турыстаў - тых,…

21 лістапада 2024

«Нармальны быў гастраном — цяпер там прадаюць шпалеры». Ці хапае крамаў у цэнтры Гродна?

Ці хапае ў цэнтры Гродна прадуктовых крам? Спрэчкі наконт гэтага выклікала адкрыццё на перакрыжаванні Савецкай…

21 лістапада 2024

Дзе арганізаваць святочную фотасесію? Гродзенскія студыі ўжо падрыхтавалі навагоднія лакацыі

Прыбраныя ялінкі, свечкі, навагоднія вянкі і гірлянды, аксаміт, светлы ці цёмны фон на выбар. Гродзенскія…

19 лістапада 2024

«Перад выбарамі - спрыяльны час для петыцый». Як прымусіць чыноўнікаў вырашаць праблемы і чаму новая пляцоўка «меркаванне.бел» для гэтага не пасуе

Улады стварылі новую платформу “меркаванне.бел”. Яе пазіцыянуюць як анлайн-пляцоўку, на якой кожны зможа ў вольнай…

15 лістапада 2024

«У Гродне жывуць тыя яшчэ „шалёныя імператрыцы“». Стваральніца брэнда Krikate расказала, як дабралася да парыжскага тыдня моды

Калекцыя адзення гродзенкі Кацярыны Карлацяну дэбютавала гэтай восенню на Парыжскім тыдні моды. А пачыналася ўсё…

14 лістапада 2024

«Першы прыбытак патраціў на станок». Гродзенец у школе выточваў біты, а ў 27 гадоў адкрыў сваю вытворчасць мэблі

Гродзенец Раман Нагула амаль паўжыцця працуе з дрэвам. Школьнікам ён пачынаў з бейсбольных біт, а…

13 лістапада 2024