Святлана Несцярэнка ў Марфінскай царкве на праваслаўных могілках у Гродне падчас прэзентацыі кнігі "Гродненские ангелы"
«На могілках! А дзе ж яшчэ праводзіць прэзентацыю?» Аўтарка кнігі пра гродзенскі праваслаўны некропаль Святлана Несцярэнка ні хвіліны не сумнявалася, што жадаючыя пазнаёміцца з кнігай і атрымаць аўтограф не спалохаюцца гэтага месца. Бо сама Святлана яго горача любіць і добра ведае. Аб тым, як з’явілася кніга і з якімі гісторыямі пазнаёмяць чытачоў «Гродненские ангелы», яна распавяла для Telegram-канала «Тётя Ира разрешила».
Святлане Несцярэнцы амаль 70. Па прафесіі яна эканамістка, а па прызванні - фатографка. Цяпер Святлана на пенсіі і кажа, што без хобі жыццё было б сумным. У мастацкай фатаграфіі яе любімая тэма — архітэктура. Працы Несцярэнкі адзначалі дыпломамі міжнародных конкурсаў і дэманстравалі на некалькіх персанальных выставах.
Чытайце таксама: Балконы, двери, окна: гродненка 10 лет фотографировала Гродно в деталях
Некропалямі Святлана зацікавілася яшчэ ў маладосці.
«Патрапіла ў Львове на старыя могілкі і была ўражана прыгажосцю помнікаў. У Парыжы на Пер Лашэз правяла цэлы дзень — і не хапіла! Гродзенскія могілкі пачалі фатаграфаваць з 2000-х».
Праз фатаграфіі Святлана Несцярэнка пазнаёмілася і з гродзенскім гісторыкам Андрэем Вашкевічам.
«Спачатку проста дзялілася здымкамі, потым пачала шукаць інфармацыю пра пахаваных і захапілася. А потым Андрэй прапанаваў напісаць кнігу».
Частка інфармацыі ў кнізе — з асабістых архіваў Андрэя Вашкевіча, якімі ён падзяліўся з аўтаркай. Таксама Святлана Несцярэнка выкарыстоўвала дадзеныя з кнігі Валерыя Чарапіцы «Гродзенскі праваслаўны некропаль». Большую частку склалі і ўласныя архіўныя знаходкі.
«Працавала прыкладна тры гады. Для пошукаў імя пахаванай пад металічнай капліцай дзяўчыны прыйшлося ехаць у Пецярбург. Там і знайшла нататку аб яе пахаванні ў старой гродзенскай газеце. Калі складала радавод дзяўчыны, вельмі дапамагалі мясцовыя гісторыкі і краязнаўцы. Для гісторыі „Анёл-захавальнік 102 палка“ звязвалася з краязнаўцамі з Валдая і Цверы. Гэта было вельмі цікава. Збіраючы матэрыял для кнігі, паралельна напісала шмат артыкулаў для мясцовай прэсы».
Таксама дапамагаў у працы над кнігай і святар Марфінскай царквы — храма, які стаіць на могілках — айцец Павел. Гісторыя «22 чэрвеня, роўна ў 4 гадзіны» з’явілася дзякуючы таму, што ён убачыў, як людзі даглядаюць старую магілу, падышоў і распытаў.
«Анёльскіх» гісторый набралася больш, чым на 180 старонак. Уся інфармацыя ў кнізе падзелена на тры часткі:
Кніга «Гродненские ангелы» выйшла ў выдавецтве «ЛитАРы» ў верасні 2024 года. Разам з гісторыямі чытачы знойдуць тут шмат каляровых фатаграфій.
А Святлана Несцярэнка ўжо рыхтуе для публікацыі новыя фатаграфіі. Яны стануць ілюстрацыямі для кнігі Андрэя Вашкевіча пра кафляныя печы, якія захаваліся ў Гродне.
Чытайце таксама:
У адзін з дзён снежня 2021 года сямігадовы Артурка прачнуўся і знайшоў у суседнім пакоі…
У тым, што беларусы цанілі і да гэтага часу цэняць магію, упэўніцца не складана. Мы…
Гродзенец Андрэй Мялешка захапіўся маркамі яшчэ ў першым класе, калі далучыўся да філатэлістычнага гуртка. І…
Каложскі вадаліў, або акваманіл, — гэта адзін з найцікавейшых артэфактаў, якія захаваліся ў Гродне з…
Цяпер замест пісьменнікаў і музыкаў у беларускія школы ўсё часцей запрашаюць актывістаў з “моцнай грамадзянскай…
Зараз гораду больш за ўсё не хапае паркаў і сквераў, лічыць старшыня Гродзенскага гарвыканкама Андрэй…
