Горад

Глядзець няма чаго. Для чаго насамрэч падыходзяць гродзенскія кінатэатры

Практыкантка Hrodna.life Вераніка Вельб любіць добрае кіно, але гродзенскія кінатэатры яе расчаравалі. Яна патлумачыла, які галоўны мінус усяго гарадскога кінапраката, ды высветліла, што насамрэч найлепш рабіць у кіно.

Гродзенскі кінапракат не радуе. «Усход», «Космас», «Чырвоная зорка» два тыдні паказвалі тры стужкі. На гэтым — іх усяго дзве. «Кастрычнік» — апора і авангард гродзенскага кінапракату можа дазволіць сабе пяць фільмаў. А ці трэба? Стужкі аднолькавыя, хоць Гродна не такі вялікі горад, каб было немагчыма або складана дабрацца да якога-небудзь з чатырох кінатэатраў. Дык навошта ж аднолькавыя праграмы ва ўсіх? Аплот мясцовага кінапракату адрозніваецца колькасцю. А хацелася б якасці.

Кінатэатр — гэта прэм’еры, стужкі - пераможцы фестываляў, гэта атмасфера, калі ты цалкам пагружаны ў тое, што адбываецца на экране. Гродна досыць вялікі горад, каб тут быць людзям з рознымі густамі. А гродзенскі кінапракат нічым, акрамя разрэкламаванага галівудскага кіно не цікавіцца. «Кінатэатры», што рабіць гродзенцам? Дома загадаеце далучацца да кінематографа? Тады навошта патрэбныя «Усход», «Космас», «Чырвоная зорка» і нават «Кастрычнік»?

Можа вы бедныя? А я тут такая грубая і няўцямна выказваюся. Але актыўнасць «Гроднааблкінавідэапраката» ў самых розных пазакіношных сферах і нядрэнны рамонт у кінатэатрах кажуць пра адваротнае. Ды і квіткі не танныя сёння. Можа грошай няма, таму што людзі не ходзяць?

Глядзець няма чаго.

Ідзе трэці тыдзень майго знаходжання ў Гродне. А паўтараць паход у кінатэатр зусім не хочацца. У першы раз, праз тыдзень жыцця ў горадзе, страціўшы ўсякую надзею на тое, што рэпертуар калі-небудзь абновіцца, я ўсё ж такі сабралася наведаць адзін з мясцовых кіназалаў.

Нядзелю. Апоўдні. Кінатэатр Октябрь. Ён ўвёў у зман мяне сваёй «разнастайнасцю»: пяць стужак супраць трох у астатніх кінатэатрах. Апынуўшыся ў прыгнятаючым чырвоным царстве лесвіц, стала не па сабе. З прыемнага былі саўндтрэк з фільма «На ігле» і месца ў трэцім шэрагу. Таму што чатыры пары, якія прыйшлі на меладраму, бліжэй пятага шэрагу не садзіліся, і сваімі рухамі цела не перашкаджалі глядзець кіно. Хоць фільм быў агідным. І можа быць рэальныя пачуцці гледачоў, падчас рамантычных момантаў на экране, былі б куды цікавей.

Гродзенскія кінатэатры з аднолькавымі рэпертуарамі ў тры фільмы, якія не змяняюцца па некалькі тыдняў, падыходзяць толькі як месца для вось такіх вось сустрэч. Цёмна, утульна, рамантычна. А што там на экране? Ды якая розніца.

Падзяліцца

Апошнія запісы

«Каб цябе пярун забіў!» Як неверагодны пярун 90 гадоў таму трымаў у страху Гродзеншчыну

“Каб цябе пярун забіў!” - адзін з найбольш вядомых беларускіх праклёнаў. У 1934 і 1935…

22 красавіка 2025

Гродзенцы адкрылі грыбны сезон. Дзе ў вобласці шукаць смаржкі і іншыя грыбы?

З надыходам цяпла ў заходніх рэгіёнах Беларусі - Гродзенскай і Брэсцкай абласцях - сталі з'яўляцца…

22 красавіка 2025

Аліўкавыя, залатыя і мармуровыя яйкі. Трэнды Tik Tok на Вялікдзень 2025

Змяшаць два знаёмыя спосабы афарбоўкі яек і атрымаць аліўкавы колер, знайсці спосаб з дапамогай хімічнай…

17 красавіка 2025

«Усё жыццё мару, што нехта са сваякоў знойдзецца». Гродзенка расказала, як пасля вайны не змагла з’ехаць у Польшчу і трапіла ў Казахстан

Яніна Міхайлаўна Земба нарадзілася ў Гродне ў 1934 годзе. Падчас нямецкай акупацыі яе маму вывезлі…

10 красавіка 2025

Мільярды еўра — Варшаве, мільёны — Мінску. Параўналі, як Польшча і Беларусь выкарыстоўвалі еўрапейскія гранты

«Еўрасаюз нам не патрэбен!» Гэты наратыў папулярны не толькі ў беларускай прапаганды, але і ў…

9 красавіка 2025

Як з беларускіх зямель даплывалі да Амерыкі 100 год таму: расказвае падкаст «Зямля свабоды»

У пошуках лепшага жыцця тысячы людзей выязджалі з беларускіх зямель больш за сто год таму.…

9 красавіка 2025