Спадчына

«Увесь горад ведаў Аленскіх». Гісторыя гродзенскай сям'і, якая рабіла булачкі

У 1930-я Аленскіх у Гродне ведалі многія: сям’я праславілася смачнымі свежымі булачкамі. Гісторыю з жыцця гэтай гродзенскай сям'і распавяла нам чытачка Галіна Бардадым. У міжваенны перыяд яе сям’я валодала некалькімі ўстановамі ў горадзе. Але ўсё змянілася са зменай улады. Спачатку ў 1939 годзе прыйшлі камуністы і нацыяналізавалі маёмасць, а праз два гады немцы раз’ядналі сям’ю.

«У 1930-х гадах Аленскія жылі вельмі добра. Дзядуля, Эдвард Аленскі, быў карэнным гродзенцам з сям'і інтэлігентаў. На момант знаёмства з бабуляй — Ганнай Лядзінскай — ён валодаў сямейнай кандытарскай-пякарняй, цукерняй і чайной. У адной са сваіх устаноў ён і пазнаёміўся з будучай жонкай».

Эдвард і Ганна Аленскія ў гарадскім парку
Эдвард і Ганна Аленскія ідуць па горадзе. На заднім фоне царква Аляксандра Неўскага, якую разабралі ў 1938 годзеmore

Заўсёды свежыя і смачныя

Аленскія жылі на вуліцы Іерусалімскай (суч. Антонава). Яны лічыліся ў Гродне прыкладнай, кахаючай сям’ёй.

«Спачатку бацькі дзядулі былі супраць шлюбу з праваслаўнай дзяўчынай. Бабулю называлі „руская кацапка“, але дзед, нягледзячы на ​​незадаволенасць сям'і, усё ж такі ажаніўся і не пралічыўся. Яны вельмі палюбілі адзін аднаго і былі шчаслівыя разам. Неўзабаве ў іх з’явіліся дзеці: трое дзяўчынак — усе яны дапамагалі ў сямейным бізнесе.

Было ў нас дзве ўстановы ў цэнтры Гродна. Адна дзе сёння „Карчма“ на Кірава, другая на Сацыялістычнай, дзе сёння цырульня. Магазін з пякарняй быў на Антонава каля дома. За булачкамі Аленскіх прыходзілі многія гродзенцы. Яны былі заўсёды свежыя і смачныя. У нашым сямейным архіве захаваліся фатаграфіі, як дзядуля і бабуля гатуюць булачкі».

Булачкі Эдвард Аленскі рабіў у пякарні на вуліцы Іерусалімскай
Гатовую прадукцыю Эдвард Аленскі развозіў па сваіх кафэ ў цэнтры Гродна

Гарадская модніца

Бабуля Галіны ў міжваенны час у Гродне была модніцай і любіла фатаграфавацца. Таму ў сям'і Галіны сёння так шмат прыгожых здымкаў 1930-х гадоў.

«Бабулю Ганну называлі мясцовай модніцай. Яна шыла сабе вопратку ў вядомых краўцоў, заказвала абутак у найлепшых майстроў, капялюшыкі таксама вырабляліся на заказ. Усё гэта яна вельмі любіла. Таксама яна рабіла вельмі шмат фатаграфій, а самым папулярным месцам у яе быў кут сённяшніх вуліц Ажэшкі і Савецкай. Там заўсёды стаяў фатограф».

Забралі ў турму за сувязь з падпольшчыкамі

Прекрасная жизнь Оленских изменилась в Гродно с приходом коммунистов, когда национализировали всё их имущество. А при немцах у семьи забрали дом и арестовали за связь в подпольными организациями.

«При немцах семью из дома на Антонова выселили, так как там создавали гетто и туда свозили евреев. Оленские сумели забрать лишь малую часть вещей из дома, многое осталось. Семье пришлось искать новое жилье. В итоге они поселились самовольно на цокольном этаже одного из зданий на сегодняшней улице Кирова. Жили спокойно до 1943 года, до того момента, как один из братьев моего дедушки не влез в подпольную организацию. Немцы узнали про это и пришли домой за ним. Его дома не оказалось и в итоге арестовали его жену и детей, дедушку с его женой и дочкой, двух братьев и их мать. Всех забрали в гродненскую тюрьму».

Прыгожае жыццё Аленскіх змянілася з прыходам камуністаў, калі нацыяналізавалі іх маёмасць. А пры немцах у сям'і забралі дом і арыштавалі за сувязь з падпольнымі арганізацыямі.

«Пры немцах сям’ю з дому на Антонава выселілі, бо там стваралі гета і туды звозілі яўрэяў. Аленскія здолелі забраць толькі малую частку рэчаў з дома, многае засталося. Сям'і прыйшлося шукаць новае жыллё. У выніку яны пасяліліся самавольна на цокальным паверсе аднаго з будынкаў на сённяшняй вуліцы Кірава. Жылі спакойна да 1943 года, да таго моманту, як адзін з братоў майго дзядулі не ўлез у падпольную арганізацыю. Немцы даведаліся пра гэта і прыйшлі дадому за ім. Яго дома не аказалася і ў выніку арыштавалі яго жонку і дзяцей, дзядулю з яго жонкай і дачкой, двух братоў і іх маці. Усіх забралі ў гродзенскую турму».

Эдвард і Ганна Аленскія са сваімі дочкамі Іраідай, Вандай і Ліліяй. 1930-я г.

Спрабавалі прадаваць булачкі нават падчас акупацыі

Мужчын з сям'і Аленскіх і іх маці трымалі да апошняга, а астатніх, маладых дзяўчат і дзяцей, адпусцілі раней. Сям'і Эдварда прыйшлося цяжэй за ўсё: Ганне прыйшлося адной карміць дачок, пакуль яна спрабавала вызваліць мужа.

«Дзядуля быў невінаваты, але яго забралі немцы і здзекаваліся. Зняволеных моцна білі і практычна не кармілі. Іншы раз маці аддавала сынам сваю ежу. Жонка дзядулі, Ганна, засталася адна з трыма дзецьмі. Вядома, яна разгубілася і не ведала, што рабіць першы час. Бабулі давялося шукаць розныя спосабы, каб пракарміць дзяцей. Мая мама ў адзін дзень напекла булак і спрабавала прадаць каля Фарнага касцёла. Раптам падышлі паліцаі і як далі розгамі, а булачкі ўсе ледзь не растапталі».

Ганна Аленская, 1930-я гг.

Брату так і не прабачыла

У 1944 годзе Эдварда Аленскага і яго брата перавозяць у гестапа ў Беласток. Праз некалькі тыдняў брат уцякае, а Эдвард знікае без вестак. Ганна ў той момант была ў Гродне з дзецьмі.

«Так наша сям’я з багатых і вядомых гродзенцаў ператварылася ў бедных і забытых. Брат дзядулі, з-за якога і пачаліся арышты, здолеў збегчы з турмы і асеў у Польшчы са сваёй сям’ёй. Пасля вайны яны атрымалі кампенсацыю і жыццё ў іх наладзілася. Усім, хто застаўся ў Гродне, прыйшлося выжываць. Калі да вайны ў нашай сям'і сталы трашчалі, то пасля даводзілася і галадаць. Пасля вызвалення Гродна бабуля пайшла працаваць у спіртатрэст кур’ерам. Брату свайго мужа яна так і не даравала, хоць яны і прыязджалі, спрабавалі пагаварыць. Бабуля не хацела з імі бачыцца. Яны з мужам Эдвардам вельмі любілі адно аднаго, але ў адзін момант яна яго страціла з-за памылкі іншага. Дружная сям’я Аленскіх распаўся на аскепкі, вайна ўсіх пасварыла».

Адзін з апошніх здымкаў Ганны і Эдварда Аленскіх. пач. 1940-х гг.

Гены нагадваюць пра сябе

Яшчэ ў савецкія гады Галіна часта ездзіла да сваякоў у Польшчу. Там яна даведалася падрабязнасці арышту свайго дзядулі і тое, як ён загінуў.

«Бабулю можна зразумець, чаму яна не хацела мець зносіны з Аленскімі. Мы, яе нашчадкі, ездзілі да сваякоў у Польшчу і сёння падтрымліваем з імі кантакты. Была вайна і ўжо нічога не вярнуць. Але памяць пра дзядулю і яго справу ў Гродне жыве ў нашай сям'і і па сённяшні дзень».

Аднойчы, калі Галіна прыгатавала булачкі з яблыкамі, у яе мамы па целе пайшлі дрыжыкі. «Дзядуля рабіў дакладна такія ж булачкі, — сказала яна. — Як ты магла гэта ведаць, калі ты яго ніколі не бачыла і не ела яго булачак?»

Напэўна, гэта гены, думае Галіна. І дадае: «Яшчэ ў мяне звычка рукі выціраць як дзядуля».

«Калі-небудзь наша сям’я можа і паспрабуе адрадзіць сямейную справу Аленскіх у горадзе і зноў парадуе гродзенцаў той самай смачнай выпечкай, як гэта было амаль 90 гадоў таму», — кажа Галіна.


У шмат каго з гродзенцаў ёсць сямейныя архівы старых чорна-белых фотаздымкаў. У кагосьці міжваеннага і ваеннага часу, у кагосьці савецкага. Калі ў вас ёсць чым падзяліцца з іншымі гродзенцамі, калі вы хочаце распавесці гісторыю з жыцця вашай сям'і, то пішыце на адрас: info@hrodna.life

Падзяліцца

Апошнія запісы

«Пабачыць Гродна — і памерці». Як наш горад стаў міжваеннай «сталіцай самагубцаў»

У міжваенны час Гродна набыло незвычайную славу. Горад стаў месцам прыцягнення незвычайных турыстаў - тых,…

21 лістапада 2024

«Нармальны быў гастраном — цяпер там прадаюць шпалеры». Ці хапае крамаў у цэнтры Гродна?

Ці хапае ў цэнтры Гродна прадуктовых крам? Спрэчкі наконт гэтага выклікала адкрыццё на перакрыжаванні Савецкай…

21 лістапада 2024

Дзе арганізаваць святочную фотасесію? Гродзенскія студыі ўжо падрыхтавалі навагоднія лакацыі

Прыбраныя ялінкі, свечкі, навагоднія вянкі і гірлянды, аксаміт, светлы ці цёмны фон на выбар. Гродзенскія…

19 лістапада 2024

«Перад выбарамі - спрыяльны час для петыцый». Як прымусіць чыноўнікаў вырашаць праблемы і чаму новая пляцоўка «меркаванне.бел» для гэтага не пасуе

Улады стварылі новую платформу “меркаванне.бел”. Яе пазіцыянуюць як анлайн-пляцоўку, на якой кожны зможа ў вольнай…

15 лістапада 2024

«У Гродне жывуць тыя яшчэ „шалёныя імператрыцы“». Стваральніца брэнда Krikate расказала, як дабралася да парыжскага тыдня моды

Калекцыя адзення гродзенкі Кацярыны Карлацяну дэбютавала гэтай восенню на Парыжскім тыдні моды. А пачыналася ўсё…

14 лістапада 2024

«Першы прыбытак патраціў на станок». Гродзенец у школе выточваў біты, а ў 27 гадоў адкрыў сваю вытворчасць мэблі

Гродзенец Раман Нагула амаль паўжыцця працуе з дрэвам. Школьнікам ён пачынаў з бейсбольных біт, а…

13 лістапада 2024