Узнагародны сезон набліжаецца да фіналу. 9 лютага Амерыканская кінаакадэмія вызначыць найлепшых у сваёй галіне. Адзін з галоўных фаварытаў - ваенная драма брытанца Сэма Мендэса «1917», якая нядаўна стартавала і ў Гродне.
Дасканалая праца аператара-віртуоза
У фільме распавядаецца пра двух капралаў брытанскай арміі і мэтах іх двухдзённага ваяжу скрозь выпаленую вайной зямлю Францыі. Перад намі кіно, дзе цікава ў першую чаргу не само апавяданне, а як яно тэхнічна дасканала паказана на экране. Камера аператара-віртуоза Роджэра Дзікінса будзе выразна і штосекундна ісці за спінамі галоўных герояў і ўлоўліваць драбнюткія дэталі хаатычнага кашмару Першай сусветнай вайны. Усё падарожжа праз пекла бітваў было задумана зняць адзіным кадрам, каб глядач праз аўдыёвізуальныя эфекты адчуў увесь жах смерці і разбурэнняў.
www.youtube.com/watch?v=gZjQROMAh_s
Пераклікаецца з «Выратаваць радавога Райана»
Для Сэма Мендэса здымкі «1917» сталі данінай павагі свайму дзеду. Менавіта ён распавёў будучаму рэжысёру дзівосную гісторыю выратавання тысячы людзей, якія паверылі ў смяротную ўлоўку ворага. І толькі подзвіг двух чалавек змог іх выратаваць ад немінучай гібелі.
Гэтая гісторыя пераклікаецца з сюжэтам знакамітага фільма Стывена Спілберга «Выратаваць радавога Райана». Толькі там армія вырашае пазбавіць ад смерці аднаго індывіда, а ў «1917» чалавек стараецца дабегчы да акружанага батальёна і данесці загад аб адступленні, тым самым ратуючы сотні жыццяў.
Прыгажосць штодзённасці ў змроку жаху
У фільме пры нячастым з’яўленні немцаў галоўным антаганістам выступае сама вайна. Брудныя і стомленыя англічане ўжо тры гады хаваюцца ад яе ў акопах, ужо няма даўно натхнення ў сэрцах байцоў, усім кіруе голад і разруха. Непадалёк — трупы, бруд, калючы дрот.
Праз гэта пекла галоўныя героі прабіраюцца да сваёй мэты і Сэм Мендэс у гэтай цемры знаходзіць час перадаць прыгажосць штодзённасці, якая суседнічае са смерцю: вясновыя пялёсткі квітнеючай вішні або біблейскае спевы перад будучай атакай.
Фільм, якому не патрэбныя знакамітасці
Само падарожжа многіх непрыемна здзівіць сваёй прастатой. Як у камп’ютарнай гульні, героі фільма будуць ісці з кропкі А да кропкі Б, пераадольваючы цяжкасці. Глядач заўсёды побач з героям: бачыць іх вачыма і «слухае» смяротную цішыню. Не варта чакаць грандыёзных батальных сцэн, гераічнага пафасу і такіх жа ўчынкаў, бо перад намі звычайная карціна пазіцыйнай барацьбы на выжыванне і чаканне.
На галоўныя ролі былі спецыяльна ўзятыя малазнаёмыя маладыя акцёры, каб мы не акцэнтавалі ўвагу на іх мінулыя подзвігі ў кінематографе. Бывалыя фанаты кіно павінны пазнаць сына Сэрсэі Ланістар з «Гульні тронаў», але на гэтым усё факты з біяграфіі маладых акцёраў і скончацца. Больш масцітыя акцёры, накшталт Коліна Фёрта або Бенедыкта Камбербетча, былі задзейнічаны ў кароткіх эпізодах у ролях афіцэраў розных званняў, але гэтаму фільму не патрэбныя знакамітасці, каб паверыць у тое, што адбываецца.
Надуманыя мінусы, якія робяць фільм добрым
У «1917» будуць свае нядобразычліўцы ў асобах шматлікіх гледачоў, якія не прымуць дадзеныя прыёмы апавядання. Ім не спадабацца беднасць кадра, адсутнасць буйных маштабаў у дзеянні, паэтычнае стаўленне аўтара да гідотаў вайны. Але ўсе гэтыя надуманыя мінусы і вылучаюць «1917» з агульнага шэрагу іншых ваенных драм.
