Людзі і справы

Градзенка, якая знялася ў індыйскім кіно: «У Балівуд для здымкі аднаго эпізоду сотні танцораў вязуць праз усю Румынію»

Артыстка і харэограф распавяла «Камсамолцы», чаму нельга верыць індыйскаму часу і ці рэальна еўрапейцу зарабіць ў мясцовым шоу-бізнэсе $ 3000 у месяц [фота + відэа].

Анастасія Філімоненка родам з Гродна. Дзяўчына паспяхова танчыла з ранняга дзяцінства. Яна аддала перавагу аддзяленне харэаграфіі каледжа мастацтваў прэстыжнага ліцэю, у які праходзіла па балах. Калі ў сярэдзіне нулявых Насця адпрацоўвала размеркаванне ў Доме культуры ваеннага гарадка пад Гродна, паралельна паступіла на завочку ў педуніверсітэт. У гэты час яе былы педагог прапанавала працу на Тайвані ў групе беларускіх танцораў. Так Насця адпрацавала на Тайвані 9 месяцаў. Затым танцоры атрымалі запрашэнне ў Цэнтральную Амерыку (Беліз) і Афрыку (Уганда).

Анастасія кажа, што ўспамінае працу ў Індыі з ноткай настальгіі. Фота: Асабісты архіў
— У нас была 30-хвілінная праграма ў казіно гатэля, а пераапраналіся і марафеціліся мы для яе дзве гадзіны. А далей пакутавалі ад нуды ў сваіх нумарах, гуляючы ў карты, — успамінае Насця. — Артыстаў адразу папярэдзілі аб закрытай сістэме — забаранялася выходзіць з гатэля, у якім жывеш і працуеш. Па-першае, Беліз і Уганда — не Еўропа па норавах і ўзроўню злачыннасці. Па-другое, здаралася, дзяўчыны раставалі ад прыгожых слоў мясцовых мачо, забіралі пашпарты і збягалі да сваіх прынцаў … Але наша кіраўнік казала: калі пакажаце сябе адэкватнымі людзьмі, у вас усё будзе. І пад аховай мы і сапраўды ездзілі на экскурсіі, глядзелі вадаспады, наведвалі паркі, клубы, дыскатэкі, гандлёвыя цэнтры…

Тым часам на радзіме Анастасіі трэба было выплаціць невялікімі часткамі прыкладна $ 9 тысяч за неадпрацаванае размеркаванне.

— Вядома, дапамагла дэвальвацыя, але танней выйшла б адвучыцца на платным, — кажа яна.

«За паўтары месяца налятала паўсотні рэйсаў і схуднела да 45 кг»

Пасля Афрыкі беларускім танцорам прапанавалі кантракт у Індыі. Базай стаў Мумбаі, але праца чакала па ўсёй краіне, у тым ліку на здымках у кіно.

— Праўда, па прылёце ў апошні слаба верылася, — прызнаецца Насця. — Калі спускаліся з трапа самалёта, у Мумбаі стаў дзікі смурод, а адразу за аэрапортам сотні людзей спалі на вуліцы! Нам растлумачылі: у некаторых ёсць кватэры, але яны іх здаюць, а жывуць тут. Шмат што ў індусаў трэба прыняць. Тое ж каставае грамадства ўплывае на іх светапогляд: беднякі шчаслівыя тым, што ў іх ёсць, а ў наступным жыцці ўсё можа скласціся інакш.

Беларускія танцоры пасля здымак у кліпе да фільма «Беражыцеся, дзяўчаты!». Фота: Асабісты архіў
Працы для беларусаў у Індыі хапала. Настолькі, што калектыў нават спрабавалі дзяліць напалам. З такой загрузкай паспаць рабяты маглі толькі 2 3 гадзіны ў самалёце. Балазе, на мясцовых авіялініях заўсёды ёсць вольныя месцы, каб як след расцягнуцца. Беларусаў неўзабаве ведаў увесь аэрапорт — так часта яны лёталі: за першыя паўтара месяца ў Анастасіі сабралася з паўсотні квіткоў з Мумбаі ва ўсе канцы Індыі і назад.

— Менеджэр Шэйла магла паведаміць у любы час: збірайцеся, вы ляціце на 10 дзён у штат Чандыгарх — гэта на іншым канцы Індыі. Праўда, па мясцовай традыцыі - ніякіх падрабязнасцяў. Дзе працуем? Якія браць гарнітуры? — успамінае Насця. — У выніку, хапаем самае неабходнае. А пару разоў адразу ж у аэрапорце па вяртанні нас разгортвалі на чарговы рэйс без заезду дадому.

Здымачная змена ў Індыі - гэта 12 гадзін: гэта датычыцца і здымак на вуліцы, і ў павільёне. Фота: Асабісты архіў
Анастасія успамінае, што ў самыя знясільваючыя перыяды схуднела да 45 кг. Аднак да 10 гадзін вечара танцоры павінны былі апынуцца дома: каля ўваходу сядзеў ахоўнік, які фіксаваў спазненні:

— Пры гэтым для саміх мясцовых тыповы так званы індыйскі час. Скажам, яны кажуць: паездка зойме дзве гадзіны, і атрымліваецца пяць, і пра гэта ты даведаешся ў дарозе. Негатыў ад такіх сітуацый яны замыливают фразамі тыпу: «О, а мы-та думалі … Ай-яй-яй!»

На адпачынак у беларускіх танцорак было зусім мала часу. Але ён ўсё-такі быў! Фота: Асабісты архіў
Акрамя выступленняў, беларусы засвяціліся ў рэкламе, а яшчэ адзначаліся на вяселлях і днях нараджэння.

— На фоне ўсеагульнай беднасці шыкоўныя вяселлі, пад якія здымаюць паверх гатэля, могуць доўжыцца па 9 дзён, прычым кожны дзень з рознымі артыстамі, — прыгадвае Наста. — А ўсе госці сыходзяць з падарункамі. Напрыклад, нам дарылі парфюмаваную ваду, мыла на індыйскіх травах, прыгожыя хусткі.

«Індусы адрываюцца, паўтараючы руху кіназорак»

Кінаіндустрыя ў Індыі - той самы Балівуд — сістэма на здзіўленне адбудаваная і выразная, распавядае Насця. Беларуска знялася ў дзясятку кліпаў да індыйскіх фільмаў. Сярод іх вядомыя «Беражыцеся, дзяўчаты!», «Хто мае рацыю, хто вінаваты?», «Абавязак». Асобных ганарараў за гэта не належала, паколькі любая праца з мясцовым мэнэджэрам ўключалася ў суму кантракту. У кожнай балівудскай карціне 5 — 6 такіх эпізодаў, і іх пачынаюць паўсюль круціць яшчэ да выхаду фільма на экран. У кліпе мільгаюць акцёры, якія здымаюцца ў стужцы, можна зразумець сюжэт фільма. Пасля музычнай рэкламы ў кінатэатрах — чэргі на прэм’еру.

Дзеля здымак у фільме All The Best больш як 300 танцораў масоўкі адправілі на іншы канец Індыі. Фота: Асабісты архіў

У індыйскім кіно шмат перабольшанняў, але там лічаць: людзям трэба паказваць нешта прыгожае. Балівуд для індусаў - падобна рэлігіі, — кажа Наста. — І музыка, і візуальны шэраг да яго вельмі важныя. Людзі адрываюцца пад мясцовыя мелодыі ў начных клубах, паўтараючы рухі кіназорак. Гэта Шахрух Хан, Амітабх Бачан і яго сын Абхішак, Акшаеў Кумар, Айшвар’я Рай, якая рэгулярна з’яўляецца ў Канах, Нандыта Дас, твар фірмы Tissot Діпіка Падуконе … І нават тое, што за экранных герояў спяваюць іншыя людзі, не перашкаджае. Папулярнасць мясцовых спевакоў ў разы менш, чым у кінаакцёраў.

На здымках кожнага кліпа ў дзяўчат быў новы вобраз. Фота: Асабісты архіў
Можна толькі ўявіць бюджэт аднаго кліпа для балівудскага фільма! Напрыклад, адзін з апошніх блокбастараў са звышпапулярным Шахрух Ханам, ужо гадоў трыццаць з нечым званым «каралём Балівуда», абыйшоўся ў $ 17,5 мільёна.

— Мне Шахрух Хана ўбачыць не атрымалася, хоць літаральна гэтай зімой беларускі ездзілі на здымкі карціны з ім. А калі ў нас былі здымкі папулярнага фільма «All the best» з іх вялікімі зоркамі Санджай Дат і Біпаша Басу, танцораў на 5 дзён пасялілі ў пяцізоркавы гатэль на поўны пансіён, — дзеліцца Анастасія. — Але нават на самых сціплых здымках у нашай групы стаяў свой вагончык, былі ежа, вада. Вада — гэта вельмі важна, бо нават у гасцініцы з ёй перабоі - гэта норма, даводзілася купляць бакі і напаўняць іх пра запас.

З балівудскай зоркай Сані Деол Анастасія (справа ад індыйскага акцёра) знялася ў кліпе да фільма «Хто мае рацыю, хто вінаваты?». Фота: Кадр з фільма
У іншы раз толькі для здымак аднаго толькі кліпа два тыдні сышло на рэпетыцыі. Залы, дзе змясцілася б адразу тры сотні танцораў, не знайшлося, і студыя здымала ўстанову на некалькі паверхаў. Там мясцовыя знакамітыя харэографы рабілі кожны свой кавалак кадра.

youtu.be/uk2FT9wLByM

— У Індыі па кантрактах я была тройчы, — распавядае Насця. — Так, з кантрактам ты не можаш выбіраць працу. Але затое ў сезон дажджоў, калі краіну залівае на тры тыдні, колькі дзён у месяцы ні адпрацуй — зарплата стабільная. У дадатак мы атрымлівалі па 100 рупій у месяц — тады гэта было $ 40. На міні-шопінг і перакусы хапала, бо нас кармілі на пляцоўках, а кошты ў крамах там смешныя.

Анастасія (справа) знялася ў кліпе да фільма «Іншаземец». Фота: Кадр з фільма
У фрылансераў больш магчымасцяў - можна ставіць умовы, на штосьці не згаджацца:

— У Індыі еўрапеец прыцягвае ўвагу сваёй знешнасцю — працаваць можна не толькі танцорам, але і акцёрам, нават мадэллю. І калі цябе ў гэтай сферы ўжо ведаюць, не трэба працаваць на знос. Для фрылансера даход $ 3000 у месяц цалкам рэальны, у адрозненне ад кантрактніка. Пры гэтым на дзень у Індыі табе дастаткова $ 5 — гэта поўны халадзільнік ежы, акрамя хіба што мяса і алкаголю, паколькі ў нашым раёне Мумбаі не было супермаркетаў пешай даступнасці, а крамы гэтым не гандлююць… Але ўсе ўспаміны пра працу ў Індыі вельмі яркія, гэта быў незвычайны вопыт. Цяпер, калі гляджу індыйскае кіно, з’яўляецца нотка настальгіі. З апошняга паглядзела «Падмаваці», дзе, на думку некаторых у Індыі, няправільна трактуецца гісторыя кахання індыйскай царыцы і султана-захопніка. Але ў любым выпадку гэта маштабна, відовішчна і прыгожа!

Падзяліцца

Апошнія запісы

У Гродна з канцэртам едзе вядомы беларускамоўны тыктокер

У Гродне выступіць Ілля Шынкарэнка — малады музыка, які набыў папулярнасць дзякуючы свайму беларускамоўнаму TikTok.…

5 лістапада 2024

Новыя сцены і жалезная брама. Як зараз выглядае Навагрудскі замак: фота

У Навагрудку завяршаецца пяты этап рэканструкцыі замка. Тут з'явіліся фартыфікацыйныя сцены з высокай металічнай брамай…

4 лістапада 2024

21-гадовага курсанта з Гродна асудзілі на 15 гадоў за «здраду дзяржаве»

Курсанта Акадэміі МУС, 21-гадовага Іллю Нарышкіна, асудзілі на 15 гадоў пазбаўлення волі ў калоніі ўзмоцненага…

4 лістапада 2024

У Гродне прадаюць воданапорную вежу ў новым мікрараёне — там можна адкрыць кафэ

У Гродне на продаж выставілі старую воданапорную вежу ў мікрараёне Фолюш. Паводле ўмоў аўкцыёна, там…

4 лістапада 2024

Выпускніца гродзенскага меда і дзіцячы рэаніматолаг любіць Гродна і хоча спальваць яўрэяў у печах

Анестэзіёлаг-рэаніматолаг з 3-й мінскай дзіцячай бальніцы публікавала ў Х (Twitter) пасты пра сваю нянавісць да…

4 лістапада 2024

Дзеці па цукеркі не пайшлі, а дарослыя пераапрануліся ў вампіраў. Як адзначылі Хэлоўін у Гродне (нягледзячы на ​​забароны)

Пасля негалоснай забароны на правядзенне свята ў Беларусі буйныя вечарынкі напярэдадні Дня ўсіх святых амаль…

1 лістапада 2024