Летась Андрэй Габінскі ўпершыню выехаў на трасу гродзенскага веламарафона на драўляным ровары. Сёлета ясеневы ровар паўтарыў 7-кіламетровы заезд і прыйшоў далёка не апошнім. За мінулы год ровар не раз станавіўся цікавосткай гарадскіх імпрэзаў, ад Фестываля нацыянальных культур да Дня перамогі.
Пакуль у Гродне адзіны
Па словах Андрэя Габінскага, такога ровара ў Гродне і вобласці больш няма. Таму на святочных мерапрыемствах у горадзе ён нязменна выклікае ажыятаж. “Дзеці ім цікавяцца больш, чым баявой тэхнікай,” – сцвярджае Андрэй.
Прыгоды на мяжы
З прыгодаў драўлянага ровара за мінулы год ён узгадаў, як ездзіў на ім ў Друскені і перасякаў мяжу.
“Бачылі на мяжы і Бэнтлі, і Ферары, але такога цуда яшчэ не было. Не прапусцім, пакуль не дасце разок пракаціцца”, – так, па словах Андрэя, жартавалі памежнікі і мытнікі, пабачыўшы незвычайны транспартны сродак.
Пракаціцца можа кожны
Убачыць ровар з масіва ясеня можна не толькі падчас святаў. Увесь час ён знаходзіцца ў “Студыі дзвярэй”, дзе Андрэй Габінскі гандлюе дзвярамі з масіва. “Кожны наведвальнік крамы можа пракаціцца на ім па вуліцы”, – кажа Андрэй. Што да штодзеннага ўжывання ровара, то ўся яго сям’я карыстаецца двухколавым транспартам пастаянна. Праўда, гэта звычайныя сталёвыя ровары.
