У канцы Біг-Міні-Фестывалю вулічных мастацтваў сквер на Савецкай плошчы пераўтварыўся ў вялікую тэатральную пляцоўку. Вечарам 30 ліпеня там адбываўся эмацыйны і дынамічны выступ “Легенды” польскага тэатру “Teatr 6 i Pół”.
На пяці пляцоўках ішлі асобныя кароткія пастаноўкі, якія паўтараліся нон-стоп паўтары гадзіны. Усе яны адлюстроўвалі легенды польскага гарадка Kamieniec Ząbkowicki. У кожным спектаклі так ці інакш прысутнічала тэма кахання і забойства. Напрыклад, каралева Ганна, чыё дзіця забілі, насылала праклён на горад. Ці бедны хлопец, з чыйго кахання да дачкі карчмара здзекваліся, забіваў сваіх крыўдзіцеляў.
– У Сярэднявеччы, калі людзям штосьці не ўдавалася, яны думалі, што гэта справа нейкіх нячыстых сіл. Калі людзі лічылі, што іншыя зрабілі ім шкоду, яны верылі, што праклінаючы, могуць адпомсціць. У той час шмат пракліналі – усю зямлю і яе жыхароў, – кажа рэжысёр спектаклю Кшыштаф Гмітэр.
Пляцоўкі атачалі ліхтары і белы цюль, які ствараў уражанне туману. Шлях ад адной пляцоўкі да іншай пракладалі сотні ліхтарыкаў. Панавала свабодная атмасфера: гродзенцы сядзелі на траве, глядзелі і абмяркоўвалі спекталь, дапамагалі адзін аднаму з разуменнем польскай мовы. Выступы былі эмацыйныя, дынамічныя і кожны раз шчырыя.
– Мы працавалі над спектаклем год, з гэтага атрымаўся site specific theatre. Гэта такая форма тэатру, пры якой мы едзем у нейкі горад і адшукваем яго гісторыю. Размаўляем з людзьмі, чытаем і спрабуем перакласці гэта на мову тэатру. “Легенды” граліся каля сярэднявяковага замку ў гарадку на поўдні Польшчы – Kamieniec Ząbkowicki. Людзі, якія жывуць там, ведаюць гэтыя легенды і пераказваюць іх з пакалення ў пакаленне, – кажа рэжысёр.
З яго словаў, артысты маглі б падрыхтаваць падобны спектакль і паводле гродзенскіх легенд, калі будзе цікавасць з боку горада.
