Людзі і справы

Велатурысты каталіся па Еўропе і выпадкова даведаліся пра бязвізавую Беларусь і Еўрапейскія гульні

Бязвізавым уездам у Беларусь і паездкай у Мінск на Еўрапейскія гульні скарысталіся 10 чэрвеня велатурысты з Германіі Крысціян і Мэрын. Першы іх прыпынак была ў Гродне.

Жыхары Фрайбурга не планавалі ехаць у Беларусь. Пра тое, што сюды можна патрапіць без візы, яны даведаліся ўжо падчас падарожжа і вырашылі скарыстацца шанцам.

«Купілі квіток на Еўрапейскія гульні і заехалі ў краіну, — распавядае Крысціян. — У Беларусі ўпершыню, пра гэта краіну мала што ведаем. Чулі, што яна чымсьці падобная да Расіі. Вось і праверым. Пакуль нам падабаецца. Гродна падобны да еўрапейскага горада са сваімі незвычайнымі рысамі. Трапілі сюды зусім выпадкова, але тут цікава і шмат ветлівых людзей».

Крысціян — фрылансер, а Мэрын да падарожжа працавала выхавацелькай у дзіцячым садзе, але кінула працу. Пара падарожнічае на роварах ужо другі год. Свой шлях яны пачалі ў Манголіі. Потым пабывалі ў Расіі, Казахстане, Кыргызстане, Таджыкістане і Узбекістане. Пасля гэтых краін адпачывалі два месяцы ў Германіі і зноў адправіліся ў дарогу, гэтым разам па Еўропе. У гэтым годзе велатурысты аб’ехалі Шатландыю, Германію, Латвію, Літву, Польшчу і заехалі ў Беларусь.

«Нам падабаецца падарожнічаць на роварах. Спім у намёце або ў людзей, якія гатовыя нас прыняць. У Гродне начавалі ў Андрэя (актывіст „ВелаГродна“ — рэд.), які добра нас прыняў. Калі падарожнічаеш на ровары, можна многае ўбачыць і пазнаёміцца ​​з цікавымі людзьмі. На аўтатранспарце або самалёце падчас падарожжаў прыходзіцца марнаваць вялікія грошы, і не заўважыш тое, што можна на ровары», — распавяла Мэрын.

Падарожнікі ў часе сваіх паездак імкнуцца адмыслова выбіраць малавядомыя мясціны і дарогі. У дзень яны пераадольваюць у сярэднім 70 км.

«У гэтай справе галоўнае круціць колы і атрымліваць задавальненне ад наведвання новых месцаў. Пасля Беларусі мы плануем патрапіць ва Украіну, Румынію, Балгарыю і Грэцыю. Падарожжа плануем скончыць вясной 2020 года», — дадаў Крысціян.

Падзяліцца

Апошнія запісы

«Мама умерла». Гродзенец пасля страты жонкі сам выхоўвае сына і шукае новае каханне

У адзін з дзён снежня 2021 года сямігадовы Артурка прачнуўся і знайшоў у суседнім пакоі…

20 студзеня 2025

Беларуская магія: як нашы продкі дамаўляліся з прыродай

У тым, што беларусы цанілі і да гэтага часу цэняць магію, упэўніцца не складана. Мы…

19 студзеня 2025

«З сабой я важу Беларусь». Калекцыянер з Гродна назбіраў некалькі дзясяткаў тысяч марак

Гродзенец Андрэй Мялешка захапіўся маркамі яшчэ ў першым класе, калі далучыўся да філатэлістычнага гуртка. І…

18 студзеня 2025

Каложскі вадаліў: гродзенскі артэфакт, які перажыў стагоддзі

Каложскі вадаліў, або акваманіл, — гэта адзін з найцікавейшых артэфактаў, якія захаваліся ў Гродне з…

18 студзеня 2025

«Як выкладаць, пракуратуру не цікавіць». 7 фактаў, як улады і патрыятызм змянілі беларускія школы

Цяпер замест пісьменнікаў і музыкаў у беларускія школы ўсё часцей запрашаюць актывістаў з “моцнай грамадзянскай…

17 студзеня 2025

Плошча Сцяга і падвесны мост да замка. Андрэй Хмель расказаў, як зменіцца Гродна (але не сказаў, калі)

Зараз гораду больш за ўсё не хапае паркаў і сквераў, лічыць старшыня Гродзенскага гарвыканкама Андрэй…

14 студзеня 2025