“Невядома, якія будуць наступствы”. Ці павядуць гродзенцы дзяцей у прыватныя школы?

У Гродне адкрылася новая прыватная школа. Але не ўсе бацькі вераць, што вучыцца цяпер бяспечна. Напярэдаднi 1 верасня Hrodna.life даведаўся пра магчымасці прыватнага адукацыі ў Гродне і як да яго ставяцца гродзенскія бацькі.

Няма школьнай формы, а лінейка — у «Прывале»

«Мы прыйшлі ў прыватную школу проста паспрабаваць — з думкай, што ў старую заўсёды зможам вярнуцца», — распавядае Hrodna.life гроднененец Аляксей. У 2020 годзе яго старэйшы сын перайшоў з гродзенскай гімназіі ў школу «Апельсін — 100 балаў».

На ранейшым месцы, па словах Аляксея, «асноўнай задачай настаўніка было не вучыць, а супакойваць дзяцей». У выніку часу на заняткі не заставалася, дзіця было прыгнечаным, матывацыя да навучання знікла. За год усё змянілася: сын раніцай з радасцю ідзе ў школу, вяртаецца ў добрым настроі, сам робіць хатнія заданні.

«Бацькоўскіх сходаў у нас няма, можна ў любы час паразмаўляць з адміністрацыяй або адразу з дырэктарам. У канцы чвэрці кожны настаўнік піша справаздачу-водгук аб рабоце дзіцяці, і гэта можна абмеркаваць», — распавядае Аляксей.

Бацькам падабаецца, што ў прыватнай школе на ўроках заахвочваюць да абмеркавання, дыскусіі, уласнай пазіцыі. Настаўнік можа аддаваць дзецям больш часу: у пачатку навучальнага года ў класе было ўсяго 4 вучні, зараз 9. Пры гэтым няма «абязалаўкі»: напрыклад, не трэба хадзіць у аднолькавай форме, а пазашкольныя мерапрыемствы — добраахвотныя. Выпускную лінейку правялі на базе адпачынку «Прывал».

Праз год сям’я плануе аддаць і малодшага сына ў прыватную школу.

Філіял зачыніўся, але дзеці вучацца

Філіял менскай сярэдняй школы «Апельсін-100 балаў» працаваў у Гродне ў 2020/21 навучальным годзе. Гэта сумесны праект рэпетытарскія цэнтра «100 балаў» і прыватнай школы «Апельсін». У Гродне гэта была першая прыватная сярэдняя школа. Акрамя праграмы, зацверджанай Міністэрствам адукацыі, дзеці вывучалі логіку, робататэхніку, асновы праграміравання. За навучанне бацькі плацілі 550 рублёў у месяц.

У новым навучальным годзе філіял «Апельсін — 100 балаў» у Гродне працаваць не будзе. У той жа час у гродзенскіх дзяцей ёсць магчымасць навучацца ў мінскай прыватнай школе «Апельсін», патлумачылі ў адукацыйным цэнтры «100 балаў - Гродна».

Карэспандэнтка Hrodna.life паспрабавала даведацца, як цяпер будзе арганізаваны навучальны працэс і што змянілася для гродзенскіх школьнікаў акрамя назвы. Аднак прадстаўнікі школы «Апельсін» і адукацыйнага цэнтра «100 балаў» адмовіліся ад каментароў. Таксама Hrodna.life не атрымаў інфармацыю, колькі дзяцей з Гродна будзе ў гэтым годзе вучыцца ў мінскім «Апельсіне». У мінулым навучальным годзе ў гродзенскім філіяле «Апельсін-100 балаў» займалася каля 50 дзяцей.

У новай школе ёсць свабодныя месцы

З 1 верасня 2021 года ў гродзенскіх бацькоў ёсць яшчэ адна магчымасць для недзяржаўнай адукацыі. У Гродне пачынае працаваць «Школа — Тэрыторыя поспеху». Гэта першая ўласна гродзенская прыватная сярэдняя школа. Ёй кіруе педагог з 29-гадовым стажам Таццяна Довгун. Некалькі гадоў яна працавала дырэктаркай сярэдняй школы № 26.

У «Школе — Тэрыторыя поспеху» у класах будзе вучыцца да 10 чалавек, а хатнія заданні дзеці змогуць рабіць пад кантролем настаўніка. Для гэтага ў раскладзе ёсць гадзіны самападрыхтоўкі. Акрамя школьнай праграмы тут будуць заняткі па логіцы, ментальнай арыфметыцы, асэнсаванаму чытанню і каліграфіі. У школе робяць стаўку на індывідуальны падыход, нават распрацуюць індывідуальныя заданні для кожнага вучня. Будзе працаваць псіхолаг і настаўнікі з вялікім вопытам.

Зараз «Школа — Тэрыторыя поспеху» рыхтуецца да акрэдытацыі, яе плануюць прайсці ў другой палове навучальнага года. Пакуль набіраюць 1−6 класы. Па дадзеных на 27 жніўня, вучыцца тут будзе больш за 30 дзяцей. Усяго школа можа прыняць 55 вучняў. Па словах Таццяны Довгун, бацькі актыўна цікавіліся новай магчымасцю, але не ўсе могуць сабе гэта дазволіць. Плата за навучанне складае 240 еўра ў месяц у эквіваленце.

«Прыватная школа? Не ў нашай дзяржаве»

Гарадзенскія бацькі ставяцца да прыватных устаноў па-рознаму. Не спяшаюцца туды не толькі з-за цаны. Напрыклад, былы педагог Мікалай Яргольскі ўвогуле супраць такога навучання. Яго сын скончыў гімназію № 10. Мужчына лічыць, што ў прыватных школах не хапае строгасці і дысцыпліны, а лепшы псіхолаг для дзіцяці - гэта бацькі. «Маё меркаванне — у прыватнай школе бацькі хочуць заплаціць грошы і зняць з сябе адказнасць за выхаванне».

У Таццяны сын і дачка вучацца ў гімназіі № 4. Гарадзенка распавяла Hrodna.life, што ёй падабаецца ідэя прыватнага адукацыі. Прыцягвае індывідуальны падыход, сучасныя метады навучання. Бацькі ўкладаюць у адукацыю грошы, у той жа час яны эканомяць на рэпетытарах. Але аддаваць дзяцей у прыватную школу суразмоўніца асцерагаецца:

«Не ў нашай дзяржаве. Пасля таго, што сказаў міністр [пра сувязь прыватнай адукацыі з пратэстамі. — Hrodna.life], невядома, якія могуць быць наступствы для сям'і. Да таго ж ёсць рызыка, што прыватную школу закрыюць, і дзеці застануцца на вуліцы пасярод навучальнага года».

«Забаронай задачу не вырашыць»

Напярэдаднi 1 верасня прыватныя школы патрапілі пад дзяржаўную крытыку. Міністр адукацыі Ігар Карпенка выступае за ліцэнзаванне «для навядзення парадку ў гэтым асяроддзі». Ён лічыць, што многія прыватныя школы працуюць па «шэрых» схемах, не вядуць выхаваўчую працу, не заўсёды маюць матэрыяльную базу і кваліфікаваных педагогаў. Да таго ж рынкавыя механізмы ў сістэме адукацыі, па меркаванню міністра, прыводзяць да сацыяльнага падзелу і «выбудоўвання каналаў знешняга негатыўнага ўплыву» на дзяцей і бацькоў.

«Зараз сітуацыя ў прыватнай адукацыі складаная, — распавяла Hrodna.life старшыня Асацыяцыі прыватных арганізацый дашкольнай, агульнай сярэдняй і дадатковай адукацыі дзяцей і моладзі Вера Дзіпнер. — З аднаго боку, ёсць акрэдытаваныя школы са шматгадовым вопытам работы, уласнымі аўтарскімі праграмамі. З іншага боку, з’явілася шмат пачаткоўцаў, сярод якіх ёсць людзі нядобрасумленныя і непрафесійныя. Таму меркаваць аб прыватнай адукацыі па прынцыпе «сярэдняя тэмпература па шпіталі» няма сэнсу «.

Акрэдытаваныя прыватныя школы, на думку Веры Дзіпнер, практычна нічым не адрозніваюцца ад дзяржаўных па арганізацыі адукацыйнага працэсу: працуюць па зацверджаным Мiнадукацыi праграмах, выконваюць навучальныя планы, вядуць выхаваўчую працу.

«Яшчэ зусім нядаўна шмат гаварылася аб дзяржаўна-прыватным партнёрстве, інавацыях у адукацыі. У апошні час усё больш кажуць пра тое, што прыватныя школы не адпавядаюць дзяржаўным патрабаванням».

Вера Дзіпнер лічыць гэта несправядлівым у адносінах да тых школ, якія маюць высокія вынікі і даказалі якасць сваёй працы. Яна адзначае, што прыватныя школы цяпер у большай ступені падкантрольныя Упраўленню адукацыі і розным інстанцыям, чым іх заснавальнікам і бацькам.

Супярэчнасці трэба вырашаць толькі шляхам дыялогу — чыноўнікаў, бацькоў, настаўнікаў, адміністрацыі школ, заснавальнікаў, лічыць экспертка. «Толькі наклаўшы забарону на працу прыватных школ, задачу не вырашыць».