Прабег цвярозасці ў Гродне праводзіцца чацвёрты год і набірае ўсё большую папулярнасць. Сёлета ўдзельнікаў было ўдвая больш чым летась. Прыхільнікі здаровага ладу жыцця прыходзілі з сем’ямі і сябрамі. Сярод удзельнікаў забегу былі і чэмпіён Беларусі па лёгкай атлетыцы, і самая прыгожая «Гарадзенская беларусачка», і немаўлятка ў дзіцячым вазку.
Бягуць усе!
«Арганізатарамі забегу з’яўляюцца праваслаўная епархія і клуб Run4Fun, а далучаюцца да забегу ўсе ахвотныя без абмежаванняў, — распавёў іерэй Павел Каспяровіч. — Атрымліваецца, што ў навагоднія святы частка гараджан аб’ядноўваецца гэтай ідэяй — сустрэць год свядома. Бог стварыў чалавека цвярозым, то і святкаваць мы павінны цвярозымі, без уплыву алкаголю ды іншых хімічных рэчываў на наш арганізм».
Па словах Паўла Каспяровіча, сёлета адновіцца і традыцыя правядзення летніх і восеньскіх забегаў цвярозасці. «Летась іх прапусцілі праз арганізацыйныя складанасці. А людзі пытаюцца, цікавяцца. Забегі падтрымліваюць іх памкненні да здаровага ладу жыцця цягам года».
[irp posts="8149″ name="У навагоднім забегу цвярозасці ў Гродне ўпершыню паўдзельнічалі замежнікі і гіравікі"]
Новыя магчымасці
Таксама арганізатары прышлі да высновы, што трэба пашыраць магчымасці ўдзелу для аматараў скандынаўскай хады ці, напрыклад, бацькоў з дзіцячымі вазкамі. «Кожны год прыносіць нешта новае — будзем думаць і спрабаваць».
Аднымі з тых, што ўжо спрабуюць новае на трасе, стала сям’я Дзмітрыя і Алены Собалевых, што выйшлі на трасу з сынам у вазку. Узроставых абмежаванняў на ўдзел не было, таму Уладзіслава таксама зарэгістравалі ўдзельнікам. «Мы маладыя і прыгожыя, трэба падтрымліваць сябе ў гэтай форме», — кажа Дзмітрый. Што да Алены, то яна прафесійная спартсменка, займаецца кіданнем молата і малога сына часта бярэ з сабой на трэніроўкі ці зборы. Перашкоды здароваму ладу жыцця гэта не роніць, лічыць яна.
«Мама, давай-давай!»
Заўзець за маму і жонку Ірыну Радзіваноўскую прышлі на забег дачка Ксюша і муж Вячаслаў. «Наша мама лекар-стаматолаг і ўжо трэці год яна бегае. Я займаюся хадою, а Ксюша любіць катацца на ровары і самакаце. Здаровы лад жыцця для нашай сям'і - норма», — расказвае Вячаслаў.
«Кожную раніцу я прабягаю 11 кіламетраў у лёгкім тэмпе. Мне вельмі падабаецца, адчуваю прыліў энергіі на цэлы дзень», — пасля фінішу далучаецца да сям'і Ірына. Бегаць яна пачала пасля 50 гадоў.
Кажа — настаў той момант, што патрабаваў пераменаў. «Да кожнага ў свой час прыходзіць жаданне рабіць нешта карыснае для людзей і для сябе, часцей дараваць, весці больш здаровы лад жыцця. Трэба пачынаць па трошкі, і ўсё атрымаецца».
«Пачаць год з драйву»
З такім жаданнем вышла на старт каманда ў жоўтых шапачках — сям’я Болтач. Алёна і Андрэй займаюцца бегам рэгулярна, і дзяцей таксама далучаюць да спорту. «Фёдару зараз тры з паловай гады. У нас так заведзена — калі тата бяжыць пяць ці дзесяць кіламетраў, сын стартуе за кіламетр да фініша», — расказаў Андрэй.
Сёння таксама апошнюю тысячу метраў тата з сынам прабеглі разам. Дзевяцігадовая Надзея ўжо прабягае цэлую дыстанцыю нараўне з мамай. «Выйсці ранкам на прабежку зусім не цяжка. Затое год пачынаецца з драйву!» — кажа Алёна.
Золата і «дыяманты» забегу цвярозасці
Першым да фінішу забегу прыйшоў Арцём Логіш. Ён прафесійны спартсмен і неаднаразовы чэмпіён Беларусі па лёгкай атлетыцы, таму прызнаецца — «было адносна лягчэй, чым іншым».
Хаця адмысловых «залатых» медалёў забег цвярозасці не мае, у Арцёма з перамогай на сцежцы здароўя звязана ўласная добрая прыкмета. «Прыйсці першым першага чысла — гэта сімвалічна. Летась я таксама выйграў гэты забег і, пачынаючы з яго, усе старты года былі паспяховымі».
Разам з сябрамі з суполкі «Дыямант» прабегла трасу леташняя пераможца конкурсу прыгажосці «Гарадзенская беларусачка» Анастасія Трафімчык.
«Мы рыхтаваліся да старту амаль два месяцы, збіраліся ў выходныя ў Пышках, каб трэніравацца разам. Калі беглі, віншавалі тых, хто побач, з Новым годам. Таму зараз ва ўсіх цудоўны настрой».
[irp posts="20 534″ name=""Гарадзенскай Беларусачкай-2017″ стала школьная настаўніца"]
Сімвал года ў падтрымку
Некаторых спартсменаў і аматараў бегу падтрымлівалі чатырохлапыя гадаванцы. З Бонечкам прышлі родныя, каб падтрымаць Валерыя Краўцэвіча.
А сабака Чэна заўзела разам з сям’ёй Руслана Гасанава за яго паспяховы фініш.