Людзі і справы

Неандэртальцы, баба Яга і дранікі дапамагаюць у рэабілітацыі асаблівых дзяцей

Дзеці і моладзь з асаблівымі патрабаваннямі - частыя госці «Фальварка «У Рыся», што месціцца каля вёскі Карэвічы ў Свіслацкім раёне. На этнічным падворку для іх ладзяць майстар класы, карабель-сцэна на рэчцы стаў пляцоўкай для забаўляльных праграм, а перад дыскатэкай гаспадыня частуе гасцей дранікамі і зёлкавай гарбатай. Як сумясціць агратурызм, праектную дзейнасць і дабрачыннасць на карысць людзей з інвалінасцю гаспадыня сядзібы Яніна Казюк распавяла ўдзельнікам сустрэчы па развіцці даступнага асяроддзя, што адбылася 3 лістапада.

На аграсядзібу можа прыехаць любы ахвотны. Магчымасці для ўсіх гасцей тут роўныя. У хатку ганчара ці ткачыхі можна падняцца па прыступках, а можна заехаць на вазку — пад дзверы падведзены пандусы.

Па экасцежках вакол сядзібы можна ехаць на ровары да 60 кіламетраў, ці прайсці пешшу толькі тры. Ну, а роўнасць за сталом з традыцыйнымі беларускімі стравамі нават і не абмяркоўваецца.

Для гаспадані любы госць жаданы. Толькі і сярод іх ёсць «любімчыкі», каторых прымаюць на сядзібе бясплатна. Гэта дзеці і моладзь з асаблівымі патрэбамі з бліжэйшых раёнаў - Свіслацкага, Ваўкавыскага і Зельвенскага.

Сустрэчы для іх сталі ўжо добрай традыцыяй і праводзяцца раз на тры месяцы. Кожны раз асаблівых гасцей чакае новая праграма. Гэтым разам занятак ідзе ў хаце ганчара. З мясцовай гліны лепяць цацку-чарапаху.

«Гэта і знаёмства з традыцыямі, і развіццё дробнай маторыкі, і магчымасць паспрабаваць новы від дзейнасці», — распавядае гаспадыня фальварка. Поспехі асаблівых гасцей у кераміцы натхнілі яе рэалізаваць яшчэ больш амбітны праект — стварыць на сядзібе некалькі працоўных месцаў, дзе яны маглі б рабіць такія вырабы на продаж і зарабляць уласныя сродкі.

«Зараз на сядзібе ёсць дом рэабілітацыі на 11 месцаў. Там усё прыстасавана, каб жыхары не адчувалі сябе абмежаванымі - ёсць душ, туалеты, адмысловыя трэнажоры. Ужо ад вясны, як скончым з будаўнічымі работамі, пачнем прымаць гасцей. Працоўных месцаў на пачатку будзе чатыры. Для кожнага, хто будзе працаваць на сядзібе, забяспечым асобны пакой», — расказвае Яніна. Адпачынак на сядзібе таксама не дасць засумаваць. Забавак вакол дастаткова- ад неандэртальцаў да Бабы Ягі.

Гаспадыня прызнаецца, што без падтрымкі мясцовай супольнасці тое было б не пад сілу. Стварыць працоўныя месцы для людзей з інваліднасцю зусім не проста — трэба мноства ўзгадненняў з лекарамі, цэнтрам занятасці, сацыяльнымі службамі. Ды і самім будучым працаўнікам прыйдзецца ў многім змяніць звыклы лад жыцця. Але як узяліся за справу разам, то і вынік атрымаўся — ідэя атрымала фінансавую падтрымку праекта развіцця мясцовых ініцыятыў ААН.

Яшчэ раней з дапамогай праектых сродкаў збудавалі карабель, што стаў галоўнай сцэнай дабрачыннага этна-фестывалю «Музыка дзіцячых сэрцаў».

Сёлета ў Гродзенскім раёне таксама распачынаюць адзін з падобных праектаў - «Зялёная школа без бар’ераў», што рэалізуецца у межах праекта Еўразвязу і Праграмы Развіцця ААН «Спрыянне развіццю на мясцовым узроўні». Для яго рэалізацыі аб’ядналі высілкі Цэнтр карэкцыйна-развіваючага навучання і рэабілітацыі са Скідзеля, Гродзенскі райвыканкам, Скідзельскі сельсавет і гаспадары аграсядзібы «Оснікі». То калегам было цікава пабачыць на ўласныя вочы, як працуюць тыя, хто распачаў раней і распытаць гаспадароў пра таямніцы поспеху.

«Па выходных працуем больш для турыстаў. Да нас прыязджаюць адзначаць вяселлі, юбілеі да іншыя святы». Гэта асноўная частка бізнесу, у якім працуе ўся сям’я — гаспадары і трое іх дарослых дзяцей. Гэта і дае магчымасць па буднях бясплатна запрашаць на сядзібу гасцей з асаблівымі патрабаваннямі. А праз фестываль «Музыка дзіцячых сэрцаў» пра сядзібу даведаліся далёка за межамі роднай вёскі. «Каб аддзячыць артыстам і майстрам запрасілі іх пажыць у нас бясплатна, звярнуліся на мясцовыя прадпрыемствы за дамапогай, так агульнымі намаганнямі і зладзілі імпрэзу».

Усім гасцям, што сабраліся тым днём на сядзібе «У Рыся», хапіла новых уражанняў і ведаў. Дзяліцца досведам гаспадары не шкадавалі. Кажуць, што кожны дзень працы дае шмат новага. А калі нехта скарыстае парады, будуць толькі радыя — работы на ўсіх хопіць, а разам працаваць весялей.

Падзяліцца

Апошнія запісы

«Пабачыць Гродна — і памерці». Як наш горад стаў міжваеннай «сталіцай самагубцаў»

У міжваенны час Гродна набыло незвычайную славу. Горад стаў месцам прыцягнення незвычайных турыстаў - тых,…

21 лістапада 2024

«Нармальны быў гастраном — цяпер там прадаюць шпалеры». Ці хапае крамаў у цэнтры Гродна?

Ці хапае ў цэнтры Гродна прадуктовых крам? Спрэчкі наконт гэтага выклікала адкрыццё на перакрыжаванні Савецкай…

21 лістапада 2024

Дзе арганізаваць святочную фотасесію? Гродзенскія студыі ўжо падрыхтавалі навагоднія лакацыі

Прыбраныя ялінкі, свечкі, навагоднія вянкі і гірлянды, аксаміт, светлы ці цёмны фон на выбар. Гродзенскія…

19 лістапада 2024

«Перад выбарамі - спрыяльны час для петыцый». Як прымусіць чыноўнікаў вырашаць праблемы і чаму новая пляцоўка «меркаванне.бел» для гэтага не пасуе

Улады стварылі новую платформу “меркаванне.бел”. Яе пазіцыянуюць як анлайн-пляцоўку, на якой кожны зможа ў вольнай…

15 лістапада 2024

«У Гродне жывуць тыя яшчэ „шалёныя імператрыцы“». Стваральніца брэнда Krikate расказала, як дабралася да парыжскага тыдня моды

Калекцыя адзення гродзенкі Кацярыны Карлацяну дэбютавала гэтай восенню на Парыжскім тыдні моды. А пачыналася ўсё…

14 лістапада 2024

«Першы прыбытак патраціў на станок». Гродзенец у школе выточваў біты, а ў 27 гадоў адкрыў сваю вытворчасць мэблі

Гродзенец Раман Нагула амаль паўжыцця працуе з дрэвам. Школьнікам ён пачынаў з бейсбольных біт, а…

13 лістапада 2024