Людзі і справы

Не толькі грошы. Пяць прычын для праграмістаў не прамяняць Гродна на Мінск

Беларусь сярод лідараў у Цэнтральнай і Усходняй Еўропе па канцэнтрацыі праграмістаў у сталіцы. У Мінску працуюць амаль 90% распрацоўшчыкаў праграмнага забеспячэння, а, напрыклад, у Гродне — менш за 3%, сведчыць штогадовае даследаванне ІТ-парталу dev.by.

У сталіцы — вышэйшыя заробкі, больш вакансій, шырэйшая прафэсійная супольнасць. «С*****а» распытала гродзенскіх айцішнікаў, што іх трымае на ІТ-перыферыі.

1. Тут сям’я і малая радзіма

«Я застаюся дзеля сям'і, сяброў, самога гораду, таго, што з ім звязана, дзіцячых і юнацкіх успамінаў», — тлумачыць свой выбар распрацоўшчык з кампаніі *instinctools Ігар Ламека.

Гэта першая і асноўная прычына, пра якую гавораць гродзенцы. У многіх ужо ёсць сем'і, дзеці, сваё жытло, старыя бацькі, якіх трэба даглядаць. У іх сфармавалася мясцовае кола сяброў і знаёмых, ёсць досвед працы ў сваім горадзе. Пераезд азначае амаль пачаць жыццё наноў і змяніць многія сферы для кожнага чальца сям'і.

Менавіта ў родным горадзе стварылі кампанію *instinctools некалькі гродзенцаў, калі былі яшчэ студэнтамі. Цяпер яна налічвае каля 230 супрацоўнікаў. Адметная тым, што гэта найбуйнейшая рэгіянальная кампанія, якая мае філіял у Мінску.

«Мы тут нарадзіліся, скончылі ўніверсітэт. Калі ты малады студэнт, на якой тэрыторыі будзеш дзейнічаць? Вядома, на сваёй, бо ў цябе тут ёсць хоць нейкая інфраструктура. Пасля эвалюцыянуеш, захопліваеш існую тэрыторыю і выходзіш за ейныя межы», — расказвае адзін з уласнікаў кампаніі *instinctools Віталь Шчыглінскі.

Лагістычная розніца паміж Гродна і Мінскам складае ўсяго чатыры гадзіны, якія кліенты едуць з мінскага аэрапорту. Адлеглаьць не надта адчувальная. Неўзабаве кампанія плануе адкрыць офіс у адной з краін-суседак.

Працаваць дыстанцыйна ўсё прасцей, мяркуе Віталь Шчыглінскі
«У нас цяпер чатыры офісы. З якога далей будзе ісці кіраванне, невядома. Не выключаю, што цэнтр пераедзе ў Мінск. Але для гэтага кампанія мусіць сутыкнуцца з вялікай праблемай, якой будзе перашкаджаць цэнтр у Гродна. Пакуль такіх праблем мы не бачым», — сцьвярджае Віталь Шчыглінскі.

Мінчук Барыс Ягораў пераехаў у Гродна да жонкі. Сужэнцы вырашылі, што памяняць працу лягчэй яму, як больш мабільнаму айцішніку, а не ёй, гісторыку. На той момант Барыс акурат змяніў мову праграмаваньня з PHP на JavaScript. Разумеў, што як пачатковец усё роўна пойдзе на іншую працу з меншым заробкам, незалежна ад гораду. Перайшоў з невялікай мінскай фірмы на 12 супрацоўнікаў у гродзенскую, дзе больш за 200.

Але ў Менску ты хутчэй сталееш

Аднак Віталь Шчыглінскі мяркуе, што лягчэй адразу ствараць кампанію ў Мінску, чым выходзіць на мінскі рынак з рэгіёну. Паводле яго, сталіца трымае крыху вышэйшыя стандарты ў многіх пытаннях: ад заробкаў да офісных памяшканняў і іншых «плюшак». Рэгіёны адсочваюць гэтыя стандарты і ідуць следам.

«Калі першапачаткова ў цябе вышэй зададзеныя стандарты, ты адразу спрабуеш узяць высокую планку, хутчэй сталееш. У Гродне крыху ніжэйшыя стандарты. Калі ты іх ужо прыняў, пасля цяжэй памяняць на іншыя», — мяркуе Віталь.

2. Горад, зручны для інтравертаў

Гродна вабіць праграмістаў камернасцю, спакоем. Айцішнікі, па назіраннях Віталя Шчыглінскага, — гэта ў асноўным ціхія, інтравертныя людзі, якія не любяць «варушняк» і дынамізм. Таму Гродна пасуе: «Выехаў за горад — адразу лес, рэчка».

Ігар Ламека прызнаецца, што не любіць Мінск: «Усе бегаюць, як мурашкі, дарога займае шмат часу. Мне падабаецца спакойны тэмп». Хлопец мяркуе, што ўпадабаў бы жыццё і ў іншым еўрапейскім невялікім горадзе з захаванай гістарычнай часткай і пешаходным цэнтрам.

Алесь Лялікаў хутчэй гатовы пераехаць за мяжу, чым у Мінск
Праграміст іншай буйной IT-кампаніі ў Гродне Алесь Лялікаў з гэтай жа прычыны хутчэй гатовы пераехаць за мяжу, чым у беларускую сталіцу.

«Я тут нарадзіўся, тут жыву. Думка пра пераезд у Мінск мне не вельмі падабаецца. Калі пераяжджаць, то ў Польшчу. Не будзе моўнага пытання, блізкая культура. У Штатах ці Канадзе таксама не будзе моўнага пытання, бо ангельская ў мяне дастаткова добрая», — разважае мужчына.

Алесь думае, што ў Мінску цяжэй знайсці працу праз вышэйшыя патрабаванні. Кажа, што праграмістам можа перашкаджаць у пераезьдзе няўпэўненасць у сабе або недахоп прафесійных навыкаў.

Паводле некаторых праграмістаў, Гродна зручнейшы тым, што конкурс пры працаўладкаванні не такі жорсткі. Яны тлумачаць гэта так: хоць рэальна ў Мінску больш вакансій, але там адзін кандыдат спрабуецца адразу ў 5−10 месцаў, а ў Гродне — толькі ў 1−2. Пры гэтым яшчэ некалькі гадоў таму вакансію ў гродзенскай IT-сферы можна было чакаць паўгода, цяпер адразу ёсць некалькі месцаў на выбар.

Але ў Мінску прасцей пачаткоўцам

У мегаполісе рынак працы ў разы большы, чым у рэгіянальным горадзе. Таму чалавеку без досведу працы або з абмежаваным досведам знайсці працу прасцей, звяртае ўвагу Ігар Ламека.

3. Заробкі не найгоршыя

У сярэднім заробкі ў Гродне і Мінску розняцца ў 2−2,5 раза, паводле статыстыкі сайту dev.by. Аднак вядома, што ў паспяховых кампаніях, якія маюць офісы і ў Мінску, і ў Гродне, розніца ў заробках складае ўсяго 20−30%. Больш за тое, праграмісты кажуць, што праз меншыя расходы «свабодных грошай» пры працы ў Гродне застаецца больш, чым у Мінску. Да таго ж запэўніваюць: грошы не самае галоўнае.

«Я жыву і працую ў цэнтры Гродна. Тут у мяне больш мажлівасці быць дома з сям’ёй. Гэта варта грошай, якія я недаатрымліваю, бо не працую ў Мінску», — кажа Ігар Ламека.

Для Ігара Ламекі мажлівасць быць з сям’ёй важнейшая за недаатрыманыя грошы
Алесь Лялікаў дадае, што чуў пра большыя заробкі. «Можа, так і ёсць, не ведаю. Заробак, безумоўна, важна. Але я няшмат думаю пра гэта», — кажа ён.

Але ў Мінску вымушаныя плаціць болей

Барыс Ягораў цяпер працуе ў гродзенскім офісе амерыканскага стартапу. Ён кажа, што ягоны заробак даволі высокі, калі параўноўваць з іншымі айцішнікамі па горадзе. Пры гэтым упэўнены, што ў Мінску ў падобнай кампаніі плацілі б болей.

Паводле Віталя Шчыглінскага, у Мінску адбываецца «інфляцыя заробкаў» з прычыны вялікага рынку працы. У выніку працадаўцы гатовыя пераплаціць за добрага спецыяліста.

«Гэта можа быць сродак шантажу працадаўцы, калі чалавек прыходзіць на гутарку і кажа: „Мне прапанавалі ў іншай кампаніі такую і такую суму“. Часта агучваюць не рэальныя прапановы, а завышаныя», — кажа ўласнік кампаніі *instinctools.

Але менавіта такія паводзіны могуць прымусіць кіраўніцтва кампаніі прапанаваць каштоўнаму кандыдату на месца большы заробак.

4. Ёсць дзе вучыцца і «тусіць»

Са з’яўленнем у Гродна філіялу Парку высокіх тэхналёгій (адзінага па-за межамі Мінску) у праграмістаў з’явілася пляцоўка для сустрэч ІТ-супольнасці. Дагэтуль сустрэчы і канферэнцыі ладзілі хутчэй на базе нейкай кампаніі, на іх прыходзіла няшмат людзей. Яшчэ пяць гадоў таму «варушняку» не было. Цяпер ёсць дзе «патусіць», удзельнікаў збіраецца ў разы болей.

Філіял Парку высокіх тэхналогій у Гродне месціцца ў будынках былой вайсковай часткі
Два з чатырох будынкаў комплексу гродзенскага ПВТ, што размясьціліся на тэрыторыі былога памежнага атраду, аддалі пад адукацыйныя і камунікацыйныя мэты. У астатніх працуе адміністрацыя і месцяцца некалькі IT-кампаній — рэзідэнтаў ПВТ.

Усе мерапрыемствы (мітапы, канферэнцыі, семінары, прэзэнтацыі), якія ладзіць ПВТ, мусяць адпавядаць тром крытэрам: быць бясплатнымі, адкрытымі для ўсіх ахвотных і датычыць IT-тэматыкі. Звычайна на іх трэба загадзя рэгістравацца.

Памяшканне каворкінг-цэнтру ПВТ змяшчае да 90 асобаў
Напрыклад, на базе ПВТ сустракаліся ўдзельнікі, бадай што, першай у краіне «Школы блокчэйну». У ёй бралі ўдзел як праграмісты-прафесіяналы, так і студэнты, пачаткоўцы. Ейныя стваральнікі плануюць адкрыць такую школу таксама ў Мінску і, магчыма, у Маскве.

«Блокчэйн, падобна, моцна зменіць тое, як мы жывём, найбольш у юрыдычных і эканамічных узаемаадносінах. Асноўная праблема ў свеце — недахоп блокчэйн-праграмістаў. Восенню іх налічвалася каля 5000. Мы вырашаем гэтую праблему», — кажа адзін са стваральнікаў «Школы блокчэйну» ў Гродне Віталь Шчыглінскі.

Да таго ж, у ПВТ дзейнічае IT-акадэмія, дзе дарослыя могуць навучыцца праграмаваць. Адукацыйныя курсы праграмаваньня працуюць і для дзяцей ад 6 да 18 гадоў.

Але для адукацыі і камунікацыі з калегамі геаграфічнае становішча мала істотнае, мяркуе ўласнік *instinctools.

«Каб быць убудаваным у свет і мець доступ да найлепшых розумаў, неабавязкова да іх ехаць. Відэасувязь, запісы канферэнцый набліжаюць цябе да людзей з высокімі стандартамі, да іх ладу думак. Ты ўсё менш адрэзаны ад свету. Цяпер атрымаць найлепшага настаўніка ў нейкім пытанні я магу праз сеціва», — кажа Віталь Шчыглінскі.

А вось Барыс Ягораў менавіта «патусіць» едзе на мінскія «івэнты». А па прафесійную дапамогу звяртаецца да калег.

«У нас крутая каманда. Звычайна я проста іду з пытаннямі да свайго ліда або да іншых калег. Калі іх няма на месцы, то да сяброў. У мяне ёсць сябры і ўзроўню senior, і ўзроўню lead. Ёсць усялякія сэрвісы, у чым праблема запытацца?»

Але ў Гродне хутчэй дасягаеш столі

Аднак прафесійны рост айцішніка можа быць больш імклівым там, дзе IT-кластар больш развіты, напрыклад у Мінску або Крэмніевай даліне ў ЗША, мяркуе Ігар Ламека. Калі ў Гродне можна вывучаць новую тэхналогію толькі праз інфармацыю ў сеціве ці па кнігах, шляхам спробаў і памылак, там можна лёгка знайсці гурток па інтарэсах або адмысловага спецыяліста ў гэтай галіне. Але гэта не значыць, што гродзенцы менш разумныя, чым мінчукі, падкрэслівае Ігар.

На ягоную думку, у Гродне можна хутчэй дасягнуць пэўнай мяжы прафесійнага і кар’ернага росту, пасля якой цяжка расці. Асабліва, калі ёсць жаданне развівацца ў нейкім вузкім кірунку. У Мінску мажлівасцяў для вузкай спецыялізацыі больш.

5. Самае важнае — унутры

Хоць асяродздзе ўплывае на чалавека, але вырашальны фактар — тое, што ў яго ўнутры, упэўнены Віталь Шчыглінскі.

«Геаграфічнае становішча я б не ўнёс нават у дзясятак фактараў, якія ўплываюць на паспяховасьць кампаніі. MSQRD — прыклад таго. Гэта другі самы пазнавальны IT-прадукт Беларусі пасля World of Tanks».

Гродзенцы Яўген Неўгень (справа) і Сяргей Ганчар прыдумалі і прадалі MSQRD ІТ-гіганту Facebook
Праграмісты кажуць, што ўвогуле ў Гродне няма цікавых стартапаў. Калі яны і з’яўляюцца, то хутка знікаюць або з’яжджаюць у Мінск (як адбылося ў свой час з будучымі стваральнікамі MSQRD) ці за мяжу.

Прыкладам адваротнага можна назваць tispr — швейцарска-амерыканскі стартап, офіс якога адкрыўся ў 2016 годзе ў Гродне. Кампанія распрацоўвае мабільную аплікацыю для фрылансераў, незалежных прафесіяналаў малога бізнэсу, каб камунікаваць на лакальным узроўні без пасярэднікаў. Галоўны офіс знаходзіцца ў Каліфорніі.

Барыс Ягораў, які змяніў тры IT-кампаніі ў двух гарадах, лічыць, што на ягоную працу ніяк не ўплывае тое, што ён жыве ў Гродне.

«Цяперашнюю працу мне прапанавалі праз Linkedіn. Сумоўе ў Гродне было самым сур’ёзным у маім жыцьці, дзе пра тэхнічныя пытанні дапытваліся некалькі спецыялістаў і якое ішло ў два этапы».

Такой жа думкі трымаецца і Ігар Ламека: дастаткова пэўнага прафесійнага ўзроўню, самадысцыпліны і жадання, і можна пісаць код хоць з нумару гатэлю ў Тайландзе.


Приволжский федеральный округ практически весь размещается в бассейне реки Волга. На сайте pfo.spr.ru вашему вниманию представлена интерактивная карта округа, с помощью которой вы без проблем найдете нужную дорогу.


Падзяліцца

Апошнія запісы

«Пабачыць Гродна — і памерці». Як наш горад стаў міжваеннай «сталіцай самагубцаў»

У міжваенны час Гродна набыло незвычайную славу. Горад стаў месцам прыцягнення незвычайных турыстаў - тых,…

21 лістапада 2024

«Нармальны быў гастраном — цяпер там прадаюць шпалеры». Ці хапае крамаў у цэнтры Гродна?

Ці хапае ў цэнтры Гродна прадуктовых крам? Спрэчкі наконт гэтага выклікала адкрыццё на перакрыжаванні Савецкай…

21 лістапада 2024

Дзе арганізаваць святочную фотасесію? Гродзенскія студыі ўжо падрыхтавалі навагоднія лакацыі

Прыбраныя ялінкі, свечкі, навагоднія вянкі і гірлянды, аксаміт, светлы ці цёмны фон на выбар. Гродзенскія…

19 лістапада 2024

«Перад выбарамі - спрыяльны час для петыцый». Як прымусіць чыноўнікаў вырашаць праблемы і чаму новая пляцоўка «меркаванне.бел» для гэтага не пасуе

Улады стварылі новую платформу “меркаванне.бел”. Яе пазіцыянуюць як анлайн-пляцоўку, на якой кожны зможа ў вольнай…

15 лістапада 2024

«У Гродне жывуць тыя яшчэ „шалёныя імператрыцы“». Стваральніца брэнда Krikate расказала, як дабралася да парыжскага тыдня моды

Калекцыя адзення гродзенкі Кацярыны Карлацяну дэбютавала гэтай восенню на Парыжскім тыдні моды. А пачыналася ўсё…

14 лістапада 2024

«Першы прыбытак патраціў на станок». Гродзенец у школе выточваў біты, а ў 27 гадоў адкрыў сваю вытворчасць мэблі

Гродзенец Раман Нагула амаль паўжыцця працуе з дрэвам. Школьнікам ён пачынаў з бейсбольных біт, а…

13 лістапада 2024