Спадчына

«Працаваў кожны дзень і без выходных». Кнігу Віктара Саяпіна, пра якую забыліся, могуць выдаць у бліжэйшы час

17 студзеня 2018 года краязнаўцу Віктару Саяпіну магло споўніцца 68 гадоў. Нечакана для многіх хвароба забрала яго ў лютым 2017 года і не дала скончыць пачатыя справы. Віктар Юр’евіч не паспеў выпусціць адну з найважнейшых кніг па гісторыі гродзенскіх вуліц, інфармацыю для якой ён збіраў шмат гадоў.

Займацца гісторыяй гродзенскіх вуліц Віктар Саяпін пачаў у канцы 1990-х, пасля таго як убачыў у газеце «Биржа информации» публікацыю Ігара Трусава, з якой пачалася серыя матэрыялаў, прысвечаных тапаніміцы горада.

«Там і была першая спроба расшыфроўкі назваў вуліц у горадзе. Я вельмі захапіўся, збіраў іх, гартаў газетныя лісты, уваходзіў у тэму, — распавядаў Віктар Саяпін яшчэ ў 2015 годзе карэспандэнту «Твайго стылю». — Толькі ў сярэдзіне 2000-х я даспеў да таго, каб самому нешта напісаць пра вуліцы горада. А першая мая публікацыя выйшла толькі ў 2008 годзе ў газеце «Милицейский вестник». Пасля ўжо быў «Вечерний Гродно», суаўтарства ў «Ад Каложы да Фартоў».

Разам са зборам матэрыялаў пра вулiцы Гродна Віктар Саяпін працаваў над кнігай «50 гродзенскіх вуліц» каля 20 год i выпусцiў яе ў 2015 годзе.

[irp posts="9104″ name=""Энцыклапедыя пасляваеннага жыцця Гродна": выйшла новая кніга Віктара Саяпіна"]

У 2017 годзе Віктар Саяпін планаваў выпуск новай кнігі, куды б увайшла гісторыя ўжо больш за 100 вуліц. Перад смерцю ўсе рукапісы для новай кнігі краязнаўца перадаў у рэдакцыю газеты «Гродзенская праўда». Менавіта з гэтым выданнем ён рыхтаваў выпуск кнігі, якой так і не дачакаўся.

Усё аддаў у «Гродзенскую праўду»

Жонка Віктара Саяпіна Алена добра памятае, што муж быў засмучаны тым, што выхад кнігі зацягваецца.

«Ён усё аддаў у „Гродзенскую праўду“, я ведаю дакладна. А яны кудысьцi ўсё падзелі і так нічога і не выпусцілі, хоць муж чакаў шмат часу, але так і не дачакаўся, — распавядае Алена Міхайлаўна. — Віктар мне казаў, што яны марудзяць і гатовы быў забраць рукапісы ды апублікаваць у свайго пастаяннага выдаўца Рыжага ў „ЮрСаПрынт“. Але не паспеў гэтага зрабіць. Колькі часу ў яго сышло на кнігу, я не ведаю, але магу сказаць, што ён працаваў на працягу многіх гадоў: кожны дзень і без выходных».

[irp posts="41 757″ name=""Пасля зброі, наркотыкаў і прастытуцыі - самы прыбытковы бізнес". Гродзенскі кнігавыдавец пра друкарскую справу з мясцовым каларытам"]

Калі сродкі на выпуск кнігі не знойдуць, «ЮрСаПрынт» выдасць бясплатна

Кіраўнік ​​"ЮрСаПрынт" Аляксандр Рыжы таксама памятае размовы з Віктарам Саяпіным наконт кнігі пра вуліцы і адзначае: калі «Гродзенская праўда» не зможа выдаць яе, то ён гатовы ўзяць рукапісы і апублікаваць іх у сваім выдавецтве — дзеля памяці краязнаўцы.

«Яшчэ да смерці Віктар Юр’евіч мне распавядаў, што ўвесь багаты матэрыял для новай кнігі па вуліцах ён аддаў у газету. Калі не памыляюся, кніга павінна была называцца „150 гродзенскіх вуліц“, якая стала б пашыраным даведнікам па вуліцах Гродна. Але мінула ўжо шмат часу, а кнігі ўсё няма», — адзначыў Аляксандр Рыжы.

[irp posts="41 779″ name="Знаёмства з кнігай: Гродно и гродненцы" Віктара Саяпіна"]

Рукапісы Саяпіна ў надзейных руках

За год у абласной газеце «Гродзенская праўда» адбыліся змены — памяняўся галоўны рэдактар. Павел Сухарукаў, які раней займаў гэтую пасаду, пераехаў у Мінск у выдавецкі дом «Звязда». І менавіта ён асабіста з Віктарам Саяпіным займаўся праектам па кнізе.

«Рукапісы Віктара Юр’евіча ў надзейных руках, яны не знікнуць. Пачаткова я займаўся гэтай кнігай і мы з краязнаўцам нават паспелі разгледзець некаторыя макеты, але ўсё ўзгадніць не паспелі. Хацелася б кнігу скончыць і выдаць, гэтае пытанне будзем вырашаць у бліжэйшы час. Калі ўжо не атрымаецца, то рукапісы вернем сям'і», — адзначыў Павел Сухарукаў.

Пакуль вырашаецца пытанне з рукапісамі для новай кнігі, гродзенскія гісторыкі, краязнаўцы і сябры Віктара Саяпіна плануюць у пачатку лютага зладзіць вечарыну яго памяці, а таксама прэзентаваць новае выданне з рэдкімі фотаздымкамі Гродна.

Падзяліцца

Апошнія запісы

Статус — першы крок да захавання. Інструкцыя, як унесці аб’ект у спіс спадчыны

У мястэчку Радашковічы на 6 тыс. чалавек стаіць касцёл, дзе хрысцілі Янку Купалу. У Вілейцы…

22 лістапада 2024

«Пабачыць Гродна — і памерці». Як наш горад стаў міжваеннай «сталіцай самагубцаў»

У міжваенны час Гродна набыло незвычайную славу. Горад стаў месцам прыцягнення незвычайных турыстаў - тых,…

21 лістапада 2024

«Нармальны быў гастраном — цяпер там прадаюць шпалеры». Ці хапае крамаў у цэнтры Гродна?

Ці хапае ў цэнтры Гродна прадуктовых крам? Спрэчкі наконт гэтага выклікала адкрыццё на перакрыжаванні Савецкай…

21 лістапада 2024

Дзе арганізаваць святочную фотасесію? Гродзенскія студыі ўжо падрыхтавалі навагоднія лакацыі

Прыбраныя ялінкі, свечкі, навагоднія вянкі і гірлянды, аксаміт, светлы ці цёмны фон на выбар. Гродзенскія…

19 лістапада 2024

«Перад выбарамі - спрыяльны час для петыцый». Як прымусіць чыноўнікаў вырашаць праблемы і чаму новая пляцоўка «меркаванне.бел» для гэтага не пасуе

Улады стварылі новую платформу “меркаванне.бел”. Яе пазіцыянуюць як анлайн-пляцоўку, на якой кожны зможа ў вольнай…

15 лістапада 2024

«У Гродне жывуць тыя яшчэ „шалёныя імператрыцы“». Стваральніца брэнда Krikate расказала, як дабралася да парыжскага тыдня моды

Калекцыя адзення гродзенкі Кацярыны Карлацяну дэбютавала гэтай восенню на Парыжскім тыдні моды. А пачыналася ўсё…

14 лістапада 2024