Людзі і справы

«Мужчыны збіраюцца ў гаражах, а мы — у бібліятэцы». Як «гуляючы ў лялькі» стварыць клуб, выставу і музей

Музейны пакой, прысвечаны рукатворным лялькам, адкрыецца 22 снежня ў бібліятэцы № 3. Да наваселля майстрыхі сабралі ў экпазіцыі некалькі дзясяткаў лялек. Палімерная гліна, грунтаваны тэкстыль, тканіна, салома — натхненне можа ператварыць любы матэрыял у ляльку, а «сур'ёзную» бібліятэку ў «бібліятэку сямейнага тыпу». Пакуль выстава рыхтуецца да адкрыцця, Hrodna.life запытаўся ў майстрых і бібліятэкараў пра таямніцы лялечных душ і творчасць у асяроддзі кніг.

«Гарадзенскія лялькі» нарадзіліся ў бібліятэцы

Музейны пакой, ці «Лялечны дом» ў бібліятэцы № 3
Бібліятэку на вуліцы Лізы Чайкінай не выпадкова абралі месцам для лялечнага музея. Менавіта тут тры гады таму нарадзіўся клуб «Гарадзенскія лялькі». Жанчыны сабраліся ў бібліятэцы на «лялечны» навучальны курс, а пасля не захацелі раставацца. Ад таго часу лялькі ў бібліятэцы сталі звычайнай справай.

«Калі дзеці бачаць лялек у бібліятэцы, то заўжды пра іх распытваюць. Можна распавесці пра герояў казак, пра кніжкі і іх аўтараў. Бонусам за ўвагу звычайна бывае просьба: «А можна мне ўзяць такую кніжку? А можна ў бібліятэку запісацца?»

— расказвае бібліятэкарка Іна Сотнікава.

«Бібліятэка сямейнага тыпу»

Такія чытачы потым прыводзяць за сабой бацькоў і бабуль з дзядулямі, удзельнічаюць у іншых мерапрыемствах бібліятэкі. «Фармальна наша бібліятэка для дарослых, але працуючы лялькамі і з дзецьмі, ператвараем яе ў «бібліятэку сямейнага тыпу». Што да ўласных адносін з лялькамі, то па словах Іны, гэта «гісторыя пра тое, як хобі стала часткай працы».

Іна Сотнікава, кіраўнічка клуба і загадчыца бібліятэкі. З яе лёгкай рукі бібліятэка стала для лялек сапраўдным домам
Зараз у бібліятэку заходзяць не толькі памяняць кніжкі. Пенсіянеры застаюцца ў чытальнай зале пагартаць часопісы, мамы з дзецьмі прыходзяць памаляваць ці паўдзельнічаць у майстар-класах ды іншых імпрэзах. Лялечны музейны пакой дасць яшчэ адну нагоду наведаць бібліятэку. Пра кожную ляльку, што тут прадстаўлена, можна распавесці цэлую гісторыю.

Лялькі з душой і характарам

Калядную кампазіцыю з Іосіфам, Марыяй і немаўляткам рабілі разам дзве лялечніцы — Святлана Янчылік і Алена Шылко.

Калядная кампазіцыя Алены шылко і святланы Янчылік
«Гэта свята для мяне вельмі важнае. Ствараючы вобраз Іосіфа хацела выказаць уласныя эмоцыі і сваё адчуванне Бога, што маю ў сэрцы», — расказала Святлана. Другая яе лялька — «Аватар» — зусім іншая паводле характару. Стваралася яна пад уражаннем ад фільма — захацелася перадаць экспрэсію і рухомасць касмічных істот.
«Аватар» Святланы Янчылік

«Хочацца рабіць пазітыўных герояў, каб яны краналі сэрца, каб гледачы адгукаліся на пачуцці, укладзеныя ў працу».

Праца над імклівым аватарам заняла амаль тры месяцы.

Дарослая «гульня ў лялькі», мяркуе Святлана, дае магчымасць рэалізаваць усе свае мастацкія навыкі і засвоеныя тэхнікі. Дэкупаж, шытво, бісер, лепка ці роспіс — у лялечным свеце для ўсяго знойдзецца прымяненне. «Лялька ўвасабляе ўсе ўменні майстра».

Але не заўжды ўсё залежыць ад чалавека, раскрывае яшчэ адну «лялечную» таямніцу майстарка Алена Шылко. Ёсць лялькі з храктарам, каторыя «не даюцца» і бывае, «даспяваюць» месяцамі.

Кот Базіліа ў выкананні акцёра Ралана Быкава. лялька аўтарства Алены Шылко
«Калі задумала зрабіць Ката Базіліа, якога ў фільме пра Залаты ключык іграў Ралан Быкаў, вырашыла пераглядзець фільм, каб узгадаць рысы твару і характэрныя рухі. Выйшла ў сеціва і адразу пабачыла навіну, што ў той дзень быў юбілей акцёра, 70 год ад нараджэння. І вось за гэты адзін вечар лялька зляпілася. Напэўна, ён сам дапамагаў. А вось з Лісой Алісай, каторую іграла Алена Санаева, нічога не атрымалася. Некалькі разоў спрабавала — «не ідзе».
«Восень», Алена Шылко

Лялечнае наваселле

«Некалі мы і марыць не маглі, што ў „Гарадзенскіх лялек“ будзе ўласны, хоць і невялікі, музей. Напачатку ж не было для іх нават паліц», — узгадвае Іна Сотнікава. Аде калі робіш нешта з душой, то і вынік, і развіццё абавязкова будуць, упэўнены «апантаныя лялечніцы».

«Ведаеце, мужчыны так у гаражах збіраюцца, а мы ў бібліятэцы з лялькамі, — параўноўвае Алена Шылко. — Без клуба ўжо цяжкавата было б».


Адкрыццё «Лялечнага дому» адбудзеца 22 снежня ў 16.00 па адрасе вул. Лізы Чайкінай, 49.

Яшчэ адна «карнавальная» выстава з удзелам «Гарадзенскіх лялек» пачне працаваць з 21 снежня ў Музеі гісторыі Гарадніцы.

Падзяліцца

Апошнія запісы

«Каб цябе пярун забіў!» Як неверагодны пярун 90 гадоў таму трымаў у страху Гродзеншчыну

“Каб цябе пярун забіў!” - адзін з найбольш вядомых беларускіх праклёнаў. У 1934 і 1935…

22 красавіка 2025

Гродзенцы адкрылі грыбны сезон. Дзе ў вобласці шукаць смаржкі і іншыя грыбы?

З надыходам цяпла ў заходніх рэгіёнах Беларусі - Гродзенскай і Брэсцкай абласцях - сталі з'яўляцца…

22 красавіка 2025

Аліўкавыя, залатыя і мармуровыя яйкі. Трэнды Tik Tok на Вялікдзень 2025

Змяшаць два знаёмыя спосабы афарбоўкі яек і атрымаць аліўкавы колер, знайсці спосаб з дапамогай хімічнай…

17 красавіка 2025

«Усё жыццё мару, што нехта са сваякоў знойдзецца». Гродзенка расказала, як пасля вайны не змагла з’ехаць у Польшчу і трапіла ў Казахстан

Яніна Міхайлаўна Земба нарадзілася ў Гродне ў 1934 годзе. Падчас нямецкай акупацыі яе маму вывезлі…

10 красавіка 2025

Мільярды еўра — Варшаве, мільёны — Мінску. Параўналі, як Польшча і Беларусь выкарыстоўвалі еўрапейскія гранты

«Еўрасаюз нам не патрэбен!» Гэты наратыў папулярны не толькі ў беларускай прапаганды, але і ў…

9 красавіка 2025

Як з беларускіх зямель даплывалі да Амерыкі 100 год таму: расказвае падкаст «Зямля свабоды»

У пошуках лепшага жыцця тысячы людзей выязджалі з беларускіх зямель больш за сто год таму.…

9 красавіка 2025