«Глядзяць і школьніцы, і брутальныя мужыкі». Гродзенскі рамеснік праз YouTube папулярызуе свае вырабы

Аляксандр пачаў працу над сваім праектам «Лихой топор» летам 2016 года. За некалькі месяцаў блогеру ўдалося сабраць больш за 20 000 падпісчыкаў на сваім канале, але гродзенцаў сярод іх няшмат. З дапамогай якасных відэасправаздач ён прасоўвае свае незвычайныя вырабы і майстэрню.

На канале «Лихой топор» блогер дае майстар-класы па вырабе падвесак, пярсцёнкаў, кулонаў, бранзалетаў, розных прадметаў з камп’ютарных гульняў ды іншага.

«Мне заўсёды падабалася працаваць з відэа — здымаць, апрацоўваць, рабіць нешта рукамі. А цяпер у мяне з’явіўся час. YouTube дае магчымасць дзяліцца творчасцю, што вельмі для мяне важна. Усё самае любімае для мяне склалася ў адно цэлае», — кажа хлопец.

«Працуем як апантаныя»

Праекту «Лихой топор» усяго паўгода і, як лічыць Аляксандр, да ідэальнай карцінкі яму далёка. Але з кожным відэа ён і яго каманда стараюцца палепшыць якасць.

«Часам нашы здымкі зацягваюцца да ночы, бо пакуль ёсць запал — працуем як апантаныя. На канале ўсе бачаць толькі верхавіну айсберга, сам вынік, да якога мы ішлі праз мноства няўдалых кадраў, адпрацаваных нарыхтовак і непрацуючых ідэй. Галоўнае, што мы ведаем дзеля чаго ўсё гэта робіцца. Гэта і з’яўляецца нашым галоўным матыватарам і рухавіком на шляху да якасці».

На адно відэа — два-тры тыдні

У камандзе Аляксандра тры чалавекі. Сам Аляксандр генеруе ідэі і ўвасабляе іх у жыццё, а таксама асвятляе ўвесь працэс, яго дзяўчына Оля займаецца відэа- і фотаздымкай, сябар Дзіма займаецца мантажом. Па магчымасці каманда прасоўвае канал «Лихой топор» у сетцы.

«Кожны наш выпуск індывідуальны. Часу на падрыхтоўку, здымкі і мантаж сыходзіць па-рознаму, у асноўным ад тыдня да трох на адно відэа. Таксама было мноства праектаў, якія так і не пабачылі свет. Напрыклад, летам мы два тыдні здымалі ролік, у якім я хацеў злучыць расплаўлены метал з натуральным каменем. Нічога не выйшла. І гэта не адзінкавы выпадак».

Канал глядзяць на ўсёй постсавецкай прасторы, таму працэнт гродзенцаў у выніку невялікі. Але Аляксандр упэўнены, што калі гродзенцам трэба будзе, то і яны яго ўбачаць.

«Мой канал накіраваны на аматараў ручной працы — handmade або DIY [Do It Yourself — зрабі гэта сам — рэд.]. Мы стараемся рабіць яго жывым і цікавым, каб ахапіць і забаўляльны сегмент. Жорсткіх узроставых або гендарных рамак аўдыторыі не праглядаецца, нас глядзяць як школьніцы, так і брутальныя мужыкі».

Сядзець на двух крэслах усё больш складана

З дапамогай канала на YouTube Аляксандру ўдалося папулярызаваць свой прадукт. Але ўжо зараз гродзенец адчувае, што перад ім неўзабаве стане выбар — тварыць або займацца замовамі.

«YouTube апынуўся выдатнай рэкламнай пляцоўкай, я ўсім раю. Напэўна, адбіваецца тое, што людзі бачаць жывога чалавека, працэс вырабу і сам прадукт без рэкламных прыўкрас. Відэа папулярызуе наш прадукт, але гэта ніколі не былосамамэтай, бо ў першую чаргу мы за эксклюзіў. Вельмі хочацца кожны выраб зрабіць адзіным і непаўторным, не ператвараць справу ў канвеер.

З кожнай наступнай тысячай падпісчыкаў я стаў разумець, што сядзець на двух крэслах адначасова ўсё больш складана. Хутка трэба будзе расстаўляць прыярытэты: альбо займацца замовамі, альбо тварыць».

У Гродне прадукцыя Аляксандра нідзе не прадстаўлена ўжывую. Хлопец — рамеснік і кожны заказ разглядае індывідуальна.

«Многія пытаюцца, чаму „Лихой топор“. Назва была прыдумана задоўга да таго, як з’явіўся сам праект. Нам хацелася чагосьці самабытнага, славянскага і запамінальнага, а так як мы займаемся ручной працай, часцяком з досыць брутальных матэрыялаў (дрэва, камень, метал), то як ні круці, усе вылілася менавіта ў такую назву. Яна выдатна характарызуе наш стыль і падыход да справы».