Спадчына

Камуністы, партызаны, заслужаныя лекары: гісторыя гродзенскай сям'і лекараў Саетаў

Ліза Сает прыехала ў Гродна ўпершыню ў сярэдзіне жніўня 2018. Дзяўчына з Ізраіля хацела ўбачыць горад, дзе жылі яе продкі. Яе прадзед Самуіл Сает быў вядомым у Гродне доктарам, а дзед Яфім цудам выбраўся з Гродзенскага гета і далучыўся да партызанаў. Ён выжыў і стаў заслужаным лекарам Беларусі.

Дзяўчына родам з Брэста, але ўжо некалькі гадоў жыве ў Ізраілі. У Гродна яна прыехала з мамай. Пра тое, што сям’я родам з Гродна, дзяўчына ведала. Але гэтая тэма ўздымалася вельмі рэдка. Дзеду было цяжка ўспамінаць родны горад і сям’ю, якая там загінула.

Падрабязней у сям'і пачалі гаварыць пра Гродна пасля таго, як дзед Яфім Самуілавіч напісаў успаміны пра горад і сям’ю Саетаў.

Доктар, які бясплатна лячыў бедных

Прадзед Лізы — Самуіл Яфімавіч Сает (1871 г. н.) — быў вядомым у Гродне лекарам. Ён скончыў медыцынскі факультэт Харкаўскага ўніверсітэта. Пасля вучобы працаваў прыватным лекарам у Індуры. Затым паехаў на спецыялізацыю ў Берлін, стаў спецыялістам па ўнутраных, скурных і венерычных хваробах.

Пасля вучобы ў Германіі прадзед пераехаў у Гродна, дзе займаўся прыватнай практыкай і працаваў у бальнічнай касе. Ён быў лекарам-гуманістам, часта бясплатна лячыў бедных. Быў верны традыцыям рускіх лекараў-грамадзяннікаў. У яго заўсёды вісеў над пісьмовым сталом партрэт Манасеіна, рускага ўрача, рэдактара газеты «Врач».

«Дзед пісаў, што людзі любілі яго бацьку, а рабочыя тытунёвай фабрыкі ў Гродне абралі яго фабрычным лекарам, чым ён вельмі ганарыўся».

Самуіл Яфімавіч Сает удзельнічаў у руска-японскай вайне. У 1914 годзе, у момант пачатку першай Сусветнай вайны, ён быў мабілізаваны і адпраўлены на фронт як лекар 26-й артылерыйскай брыгады. Яго жонка і дзеці паехалі ў эвакуацыю. У 1918 годзе, калі Гродна перайшоў да палякаў, сям’я вярнулася дадому.

Лячыў Гая ад сіфілісу

У Гродне Саеты жылі на вуліцы Гувера (сучаснай Тэльмана). Згодна з пералікам лекараў 1925 года, доктар Сает жыў па адрасе Гувера, 8. А згодна з пералікам удзельнікаў яўрэйскай абшчыны ў 1937 годзе і паводле тэлефоннай кнігі 1939 года — на Гувера, 12. На гэтай жа вуліцы ў яго быў свой кабінет.

«У сваіх успамінах дзед пісаў, што ў 1920 годзе, калі ў Гродна прыйшла Чырвоная армія, у дом яго бацькі прыйшлі казакі і павезлі яго да камандуючага Гая. Аказваецца, ён і яго палюбоўніца былі хворыя на сіфіліс і прадзед рабіў ім уліванні сальварсана. Таксама Гай запатрабаваў выпісаць яму мазь з какаінам».

Дзед Яфім быў камуністам

Дзядуля Лізы Яфім Самуілавіч Сает нарадзіўся ў Гродне ў 1911 годзе. Вучыўся ў Польскай гімназіі імя Адама Міцкевіча. Пасля паступіў у Віленскі ўніверсітэт на медыцынскі факультэт. Там ён пазнаёміўся са сваёй будучай жонкай Верай Блюм. У яе на кватэры праходзілі сустрэчы камуністаў, на якіх Сает таксама прысутнічаў. Пра гэта неяк даведалася паліцыя, пачаліся праблемы. Гродзенец з будучай жонкай перавёўся ў Варшаву.

Роза Сает з сынам Яфімам (1910-я г)
Яфім Самуілавіч успамінаў, што яго бацькі вельмі перажывалі за яго дзейнасць у Вільні.

«Нягледзячы на ​​ўнушэнні бацькоў, дзед працягваў працаваць у кампартыі. Збіраў беспрацоўных, распавядаў пра Савецкі Саюз паводле тых матэрыялаў, якія яму перадавалі нелегальна. Некалькі разоў яго арыштоўвалі і рабілі ператрусы, але нічога не знаходзілі. Ён пісаў, што тады ў Вільні былі камуністы-студэнты: беларусы, палякі, літоўцы. Сярод палякаў дзейнічаў клуб інтэлектуалаў, які стаяў на пазіцыі марксізму. Але большасць літоўскіх студэнтаў былі фашыстамі, нападалі на студэнтаў яўрэяў. З-за боек зачынялі ўніверсітэты».

Пры камуністах агітавалі і лячылі людзей

У 1936 годзе Яфім Самуілавіч скончыў медыцынскі факультэт у сталіцы Польшчы, атрымаў дыплом урача і яшчэ меў адбыць год стажыроўкі. У выніку ён застаўся ў Варшаве да 1939 года. Другую сусветную вайну сустрэў у Гродне.

«За тры гады працы ў Варшаве дзед добра засвоіў тэрапію, а працуючы ў дзіцячым прытулку падвучыў педыятрыю. У канцы жніўня 1939 года ў Польшчы аб’явілі мабілізацыю і ён з жонкай паехаў у Гродна, дзе быў прыпісаны да ваенкамата. У родным горадзе ён хацеў далучыцца да адной з польскіх частак, але камандзір паклікаў паліцэйскага, каб яго забралі».

У выніку Яфім адправіўся да савецка-польскай мяжы сустракаць камуністаў. З прыходам новай улады ў Гродна Саета-малодшага прызначылі старшынёй выбарчай камісіі па выбарах у народны сход. Ён збіраў выбаршчыкаў, выступаў на рускай, польскай і яўрэйскай мовах.

Яфім Самуілавіч пісаў:

«У нас дома тата працаваў у паліклініцы галоўным урачом, сястра Цыля ў музычнай школе. Бацька таксама выступаў на сходах медыкаў, казаў, што селянін не будзе паміраць пад плотам. Пры Польшчы сяляне ў большасці сваёй не маглі лячыцца, бо лячэнне было дарагім. Упершыню тады з’явілася ў Гродне хуткая дапамога. Мне прапанавалі працаваць лекарам у турме. Я пагадзіўся і гэта была мая памылка. Праца была вельмі непрыемная, хоць лячыў я так, як мяне вучылі. Улетку 1940 года я звольніўся і паехаў працаваць у Друскенікі».

Сястра Яфіма Цыля Сает у дзяцінстве (1910-я г). У міжваенны час працавала настаўнікам музыкі. Загінула ў Гродзенскім гета

Мужчыны сышлі ў партызаны, жанчын пакінулі з бацькамі

На 1940 годзе сканчаюцца ўспаміны Яфіма Самуілавіча. Далей Германія напала на Савецкі Саюз і Гродна трапіў у акупацыйную зону. Усіх яўрэяў сагналі ў два гета.

«Гэтым перыядам заканчваюцца ўспаміны дзядулі. У сям'і казаць пра гэта было вельмі цяжка, бо загінулі ўсе, акрамя дзеда і мужа яго сястры. Нейкім чынам яны здолелі ўцячы з гета. Жанчыны засталіся даглядаць старых бацькоў. Магчыма, там было маленькае дзіця, але мы не ведаем дакладна. У ізраільскім музеі халакоста Яд Вашэм нам паведамілі, што там быў хтосьці з дзяцей і, магчыма, гэта было дзіця нашага дзядулі, але ён ніколі пра гэта не казаў. Яму было балюча ўспамінаць перыяд вайны ў Гродне».

Яфім разам з мужам сястры сышлі ў партызанскі атрад, які базаваўся ў Брэсцкай вобласці. Таму пасля вайны Сает і застаўся ў Брэсце. Спачатку яны былі ў яўрэйскім партызанскім атрадзе, а пасля перавяліся ў звычайны савецкі. Іх лекарскія здольнасці цанілі, інакш яўрэям цяжка было патрапіць у партызаны.

Заслужаны доктар Беларусі

Пасля вайны Яфім Самуілавіч працягнуў працаваць урачом, спачатку працаваў у вёсцы каля Белавежскай пушчы, а пасля ў Брэсце. Там ён ажаніўся на другой жонцы Зіне. У 1950 годзе ў іх нарадзіўся сын, яго назвалі ў гонар гродзенскага дзеда па бацькавай лініі, доктара Самуіла Саета, які загінуў у Гродзенскім гета.

За гады плённай працы Яфіму Саету ўдалося стаць заслужаным доктарам Беларусі.

Сает Яфім Самуілавіч (савецкія гады). За гады плённай працы яму ўдалося стацы заслужаным доктарам Беларусі. Памёр у Брэсце ў 1998 годзе.

Падзяліцца

Апошнія запісы

Статус — першы крок да захавання. Інструкцыя, як унесці аб’ект у спіс спадчыны

У мястэчку Радашковічы на 6 тыс. чалавек стаіць касцёл, дзе хрысцілі Янку Купалу. У Вілейцы…

22 лістапада 2024

«Пабачыць Гродна — і памерці». Як наш горад стаў міжваеннай «сталіцай самагубцаў»

У міжваенны час Гродна набыло незвычайную славу. Горад стаў месцам прыцягнення незвычайных турыстаў - тых,…

21 лістапада 2024

«Нармальны быў гастраном — цяпер там прадаюць шпалеры». Ці хапае крамаў у цэнтры Гродна?

Ці хапае ў цэнтры Гродна прадуктовых крам? Спрэчкі наконт гэтага выклікала адкрыццё на перакрыжаванні Савецкай…

21 лістапада 2024

Дзе арганізаваць святочную фотасесію? Гродзенскія студыі ўжо падрыхтавалі навагоднія лакацыі

Прыбраныя ялінкі, свечкі, навагоднія вянкі і гірлянды, аксаміт, светлы ці цёмны фон на выбар. Гродзенскія…

19 лістапада 2024

«Перад выбарамі - спрыяльны час для петыцый». Як прымусіць чыноўнікаў вырашаць праблемы і чаму новая пляцоўка «меркаванне.бел» для гэтага не пасуе

Улады стварылі новую платформу “меркаванне.бел”. Яе пазіцыянуюць як анлайн-пляцоўку, на якой кожны зможа ў вольнай…

15 лістапада 2024

«У Гродне жывуць тыя яшчэ „шалёныя імператрыцы“». Стваральніца брэнда Krikate расказала, як дабралася да парыжскага тыдня моды

Калекцыя адзення гродзенкі Кацярыны Карлацяну дэбютавала гэтай восенню на Парыжскім тыдні моды. А пачыналася ўсё…

14 лістапада 2024