Геворг Адамян не раз абараняў гонар Гродзеншчыны і Беларусі на чэмпіянатах па вольнай і грэка-рымскай барацьбе сярод людзей са слабым слыхам. Зараз спартсмен рыхтуецца да чарговага сур’ёзнаму старту — Дефлiмпiады ў Турцыі, якая пройдзе ў ліпені 2017 года. Hrodna.life пагутарыў з гродзенцам і даведаўся, чаму ён стаў займацца барацьбой і як рыхтуецца да важных спаборніцтваў.

Барацьбой Геворг займаецца з ранняга дзяцінства. У яго сям'і кожны мужчына займаўся гэтым відам спорту, але найбольш далёка пайшоў менавіта Геворг.

«Як і майму бацьку і братам, мне вельмі падабаецца займацца барацьбой. Я люблю гэтую справу, я люблю перамагаць супернікаў. Мой залог поспеху заключаецца ў тым, што я веру ў сябе, а ў мяне вераць родныя мне людзі, сябры і трэнеры. Ува мне цячэ каўказская кроў, за гэта я ўдзячны свайму бацьку».

Поспех у барацьбе — заслуга бацькі

На працягу спартыўнай кар’еры Геворг трэніраваўся ў многіх трэнераў. Але самы вялікі ўклад у яго перамогі ўнёс бацька Рыгор, які прыехаў у Гродна з Арменіі і тут пажаніўся з беларускай.

«Бацька мяне трэніруе з дзяцінства, ён паказваў мне прыёмы, ад чаго мне рабілася ўсё цікавей займацца гэтым спортам. Ён сачыў за маімі трэніроўкамі, матываваў мяне. І сёння бацька са мною займаецца, ён глядзіць за трэніроўкамі, за зборамі i за харчаваннем. Ён заўсёды мяне падтрымлівае. Перамога ў многіх спаборніцтвах гэта і яго заслуга. Дзякуючы яму большую частку свайго жыцця я правёў менавiта на барцоўскім дыване».

Мара — узяць золата на Дефлiмпiадзе ў Турцыі

Геворг з’яўляецца бронзавым прызёрам Дефлiмпiады 2013 года, двухразовым бронзавым прызёрам чэмпіянату свету, двухразовым прызёрам чэмпіянату Еўропы. У 2017 годзе на Дефлiмпiадзе ў Турцыі гродзенец ставіць мэту заваяваць доўгачаканае золата.

«Ужо зусім хутка адбудуцца Алімпійскія гульні сярод людзей са слабым слыхам і я да іх рыхтуюся вельмі старанна. Трэніроўкі праходзяць амаль кожны дзень, раніцай і ўвечары. Ці гатовы я да гэтых спаборніцтваў? Вядома, я гатовы выйграць, гэта мая мара, гэта мара любога спартсмена. І для мяне выступаць за Радзіму — гонар. Так што мэта ў Турцыі - золата».

3
«Хачу развіваць у Беларусі спорт сярод людзей са слабым слыхам»

Спорт для Геворга стаў сувяззю са светам людзей, якія могуць чуць і размаўляць. Дзякуючы барацьбе гродзенец пабываў у многіх краінах свету, пазнаёміўся з выбітнымі спартсменамі, а таксама зразумеў што такое Радзіма.

«Трэніруюся я з моцнымі хлопцамі. Яны ўсе вартыя перамог і павагі ў спорце. Мы ўсе сябруем, але на дыване — мы супернікі. Мне не цяжка з імі ў зносінах, бо многія навучыліся мяне разумець. Усё маё жыццё — гэта вялікі свет спорту. Я многіх выдатных людзей бачыў, пабываў у многіх краінах. Спорт стаў для мяне сувяззю са светам. Я планую пасля спорту ісці па татавай лініі, буду дапамагаць яму ў бізнесе. Трэба і сям’ю заводзіць. Таксама я планую спансіраваць і развіваць спорт сярод людзей са слабым слыхам».

5