Амаль два месяцы парася Фунцік і вулічны музыка Андрэй Мэх забаўлялі гродзенцаў у цэнтры горада. 9 чэрвеня яны не проста перасталі выступаць: яны рассталіся адзін з адным. Андрэй вярнуўся ў Шчучын, а парася забралі ў прыватны дом пад Гродна, дзе яно будзе жыць.
Андрэй Мэх — вулічны музыка са Шчучына. У пачатку красавіка ён дапамог выжыць парсючку Фунціку — забраў яго з фермы. З тых часоў яны падарожнічалі разам. 23 красавіка прыехалі ў Гродна і выступалі на плошчы Савецкай. Растанне далося дуэту няпроста, але, як кажа Андрэй, гэта рана ці позна павінна было адбыцца.
«Аддаў парася аднаму вядомаму гродзенцу, які абяцаў яго даглядаць. Ён даў слова не забіваць жывёлу, — распавядае Андрэй. — Я буду наведваць Фунціка. Вось ужо некалькі дзён слёзы самі наварочваюцца, бо мы з ім за час выступленняў зблізіліся. Вельмі цяжка было расставацца, але выбару іншага не было. З красавіка мы былі неразлучныя. За гэты час ён мне ўсю кватэру паспеў разнесці. Тры разы на дзень яго карміў, даглядаў і ніякага асабістага жыцця. Але гэта толькі драбніца, мы з ім перажылі добрыя моманты ў жыцці».
«За той час, што парсюк быў са мной, ён стаў цалкам ручным. Першапачаткова з Фунціка мы хацелі зрабіць праект, але крыху не выйшла. Ён хутка рос. А я спачатку хацеў іншай пароды парасяці, але так атрымалася, што выйшаў на Фунціка. Я думаю, гэта лёс, і не шкадую, што столькі часу правёў з ім.
Я яму даў шанец у гэтым жыцці, а ён мне дапамог. За два месяцы я ўсяго 5% зарабіў, граючы на сваёй гітары, усё астатняе рабіў Фунцік. Людзі да яго цягнуліся. Многія фатаграфаваліся. Ён прыязны і разыгрываецца з паўпавароту, але маленькіх дзяцей мог ужо і пхнуць. Таму я стаў хвалявацца. Быў варыянт у Жыровічах яго ўладкаваць, але вырашыў пакінуць у Гродне. У яго прапіска гродзенская. Добры горад, для мяне і іншых вулічных музыкаў ён найлепшы ў Беларусі. Тут свая атмасфера, думаю і Фунцік такой жа думкі. Прапаноўвалі парасяці аддаць дырэктару мясакамбіната ў Каробчыцы, але я неяк спалохаўся і не захацеў яго туды аддаваць, хоць там цэлы заапарк".
«Шмат цікавага за гэты час адбылося. Быў выпадак, што на Фунціка наляцелі вароны. Ён ім там бой задаў і многія здымалі.
Такая ж бойня за тэрыторыю была і з сабакамі. Калі ў кагосьці засталіся фатаграфіі гэтага моманту, то хай мне дашлюць у інстаграме. А дзесьці ў пачатку чэрвеня прыйшла неяк жанчына і падняла Фунціка. Казала, што з заапарка і хоча забраць парася, бо ён збег два дні таму. Прыйшлося ёй даказваць, што ён мой. Усяго хапала, буду сумаваць па гэтых момантах».
