Гэтая гісторыя пра тое, як беларуская дзяўчына з Гродна аб’ехала практычна ўвесь свет з самым сарвігаловым нумарам на планеце. Гаворка пра «шары смеласці», або, як яго ахрысцілі ў народзе, — «шары смерці». У сталёвай круглай клетцы дыяметрам пяць метраў на вялікай хуткасці круцяцца тры матацыклісты, выконваючы складаныя віражы. Канструкцыя прыкметна трасецца, хоць яе фіксуюць моцна нацягнутыя тросы. А людзі на матацыклах літаральна лётаюць па крузе пад гукі цяжкага року і захопленыя крыкі гледачоў, што абступілі шар з усіх бакоў. Пра прыгоды, каханне і матацыклы ў жыцці дзяўчыны з Гродна расказвае onliner.by.
Нумар
Нумар каскадеры, а іх прадставілі як каманду з Вялікабрытаніі, заканчваюць гэтак жа нечакана, як пачалі. Памочнікі адкрываюць цяжкія металічныя дзверы 4-тонай канструкцыі, матацыклісты выязджаюць па адным. Здымаюць шлемы, і тут высвятляецца, што ў камандзе — дзяўчына славянскай знешнасці.
Валянціна гатовая на інтэрв'ю, толькі спачатку просіць «паставіць тэхніку і пакласці дзіцяці спаць». Дзяўчына, што секунду назад пакінула «Шар смерці» заяўляе гэта тонам, быццам толькі што зварыла боршч і цяпер трэба скончыць дробныя справы ў хаце. Пакуль чакаем, высвятляем ў арганізатараў байк-фэсту, што каманда каскадзёраў называецца LOS TOREROS, або «Калумбійскі фарсаж». Аказваецца, у гэтым шоў удзельнічае і беларуска, жонка аднаго з матацыклістаў. Пазнаёміліся яны як раз пасля аднаго з выступаў калумбійца Фернанда. З часам Валянціна сама стала ўдзельніцай вельмі небяспечнага нумара. Цяпер катаецца па байк-фэстах і іншым пляцоўках у кампаніі з мужам і 7-гадовай дачкой Марыяй-Валянцінай Геральда.
Шар
У Беларусь сям’я прыехала з партнёрам па трукам Майклам Селедоном з Чылі, выступаюць ўтрох. Максімальная колькасць матацыклістаў у гэтым шары — шэсць чалавек.
«Канкрэтна наш шар разлічаны на 5−6 матацыклістаў, а наогул яны розныя па памеры, — распавядае Валянціна падчас шпацыру паміж намётамі байкерскага лагера, на які ўжо даўно апусцілася ноч. — Напрыклад, рэкорд Гінеса быў усталяваны ў шары дыяметрам 4,2 метра з адначасовым заездам шасці матацыклістаў. У нашай камандзе, як правіла, ад трох да пяці чалавек, і ўсе універсальныя артысты, якiя выконваюць розныя цыркавыя нумары. Так, у нас працуюць выканаўцы нумара «Кола смерці», канатоходцы, паветраныя гімнасты і жанглёры. Усе артысты з Лацінскай Амерыкі. Ну, акрамя мяне.
Шар — гэта наш рэквізіт. Праўда, досыць праблематычна яго перавозіць. Важыць ён чатыры тоны. Яшчэ цяжэй правільна яго ўсталяваць, нацягнуць тросы, каб канструкцыя не павалілася. Сёння дрэннае надвор’е, што таксама дадае рызыкі".
Небяспека
Проста перад намі няўдала разварочваецца матацыкліст, які прыехаў на фэст. Хлопец ледзь не падае на роўным месцы. Тут на звычайнай дарозе можна атрымаць траўму, а нашы суразмоўцы практычна кожны дзень знаходзяцца на валаску ад гібелі. Валянціна распавядае, што «Шар смерці» не выпадкова так называецца. Да прыкладу, у мінулым годзе ў Мексіцы матацыкліст разбіўся насмерць, яшчэ нават не пачаўшы выконваць трукі. Каманда толькі кранулася з месца, прыкладна на трэцім крузе з адным з удзельнікаў нешта адбылося, ён спалохаўся, і гэта каштавала жыцця.
— Траўмы ў нашай справе ўжо норма, — дадае Фернанда. — Нумар бывае вельмі небяспечным, страхоўка не прадугледжана. Тут часта іграе ролю чалавечы фактар, ды і з тэхнікай бываюць вельмі нечаканыя моманты. Напрыклад, злятае ланцуг, матацыкл адразу глухне і ляціць уніз. Тады ўсё залежыць ад рэакцыі. Наш партнёр Майкл ў красавіку гэтага года ўпаў і зламаў абедзве пяткі. Гэта было ў Уфе на выступе ў цырку «Ружовы слон». Зараз аднавіўся і прыехаў з намі. У нас таксама здараліся розныя падзенні, пераломы і траўмы, але мы не вельмі любім пра гэта казаць.
— Вы свае матацыклы неяк цюнінгуеце спецыяльна для выступаў? Ці ёсць сакрэты, якія не даюць разбіцца?
— Мы выкарыстоўваем звычайныя кросавыя матацыклы, але толькі падлеткавыя. У нашай камандзе ёсць дзве Yamaha YZ 85 і дзве TTR125, Honda CRF 100. Ніякіх пераробак мы не дапускаем. Трукі выконваюцца самыя розныя, складанасць іх залежыць ад колькасці чалавек у шары і хуткасці. Мы з Фернанда ездзім трымаючыся за рукі, адно за адным — гэта мінімальная адлегласць і імгненная рэакцыя. Наогул, галоўнае — добрая рэакцыя. Каб не ўпасці, мы слухаем матацыклы адзін аднаго і фіксуем, што адбываецца прама перад носам.
— Хуткасць выбіраем зыходзячы з вопыту партнёраў. Вядома, павольнай яздой гледача не здзівіць. І чым меншае значэнне на спідометры, тым больш шанцаў ўпасці. У сярэднім хуткасць у шары трымаем на ўзроўні 60 км / г. Рэпеціруем і працуем вельмі шмат. А наогул, усіх сакрэтаў ніхто вам не выдасць.
Сям’я
Фернанда на родных для Беларусі мовах не размаўляе — толькі на іспанскай, таму просіць жонку перакладаць. Нашы мовы вельмі складаныя для яго, асабліва беларуская. Таму ў асноўным гутарым з Валянцінай, а ён, як сапраўдны артыст, дэманструе чароўную Калумбійскую ўсмешку.
— Сем гадоў таму я закахалася ў Фернанда і ў яго справу, — Валянціна загаварыла пра асабістае. — Да сустрэчы з ім працавала ў розных парках і тэатрах на востраве Тайвань, у Кітаі акрабаткай і артысткай балета. У 2007-м мне прапанавалі працу ў Royal London Circus. Вось там я ўпершыню ўбачыла мужа з гэтым нумарам — «Шар смерці». Ўнутры каталіся пяцёра калумбійцаў, і, вядома, гэта відовішча захоплівала дух. Пазней мы сустрэліся ў Балівіі і абодва зразумелі, што нам трэба быць разам. Але перш, чым пачаць выступаць, я два гады вучылася гэтаму майстэрству.
На пытанне, што трэба, каб стаць каскадзёрам, Фернанда коратка канстатуе: «Рэпеціраваць». Яго беларуская жонка больш шматслоўная: «Канкрэтна мне экстрым падабаўся заўсёды. А ў маёй працы — заслуга мужа. Ён жорсткі ў навучанні. Сварыліся сур’ёзна, часам з шара выходзіла са слязамі. Але калі навучылася, палюбіла гэта мастацтва так, як любіць яго ён. Калі шчыра, стала выконваць смяротныя трукі на матацыкле таму, што закахалася ў мужа да страты розуму, пачуцці перамяшаліся з невымоўнымі эмоцыямі выступу. Да гэтага часу знаходжуся ў лёгкай эйфарыі».
Страх
Пакуль размаўлялі, дайшлі да дома арганізатараў фэсту. Аказалася, тут хлопцаў ужо чакаў натоўп байкераў - усе хочуць пазнаёміцца, пачаставаць славянскімі напоямі. Валянціна адразу гасіць парывы: «Моцнае спіртное мы не п’ем».
— Шэсць гадоў таму з гэтымі людзьмі я стаяў у «шары смерці», — ці то з гонарам, ці то з настальгіяй кажа адзін матацыкліст з «нашых». — Ваявода Фернанда не старэе. Выбраў нашу дзяўчыну ў жонкі, таму што яны ў нас самыя прыгожыя і смелыя.
Безумоўна, Фернанда згаджаецца.
— Валянціна, вось як вам — жанчыне, маці - не страшна?
— За апошнія пяць гадоў са сваім нумарам у «шары смерці» аб’ездзілі практычна ўвесь свет, былі ў Еўропе, убачылі ўсю Расію, ад Камчаткі да Калінінграда, былі ўсюды, дзе горача і дзе маразы мінус 50. І кожны раз, дзе б мы не апынуліся, мне, канешне, страшна. І гэта нармальна. У шары траекторыя руху мяняецца пастаянна. Гэта вялізная рызыка.
Каскадзёры з далёкай Калумбіі трохі прытаміліся ад гасціннасці беларускага байк-фэсту: «Тут мы сумяшчаем прыемную паездку на адпачынак і крыху працы. Усёж, у першую чаргу мы — цыркавыя артысты». Праз пару дзён зноў пачнецца шчыльны цыркавы графік: спачатку Польшча, а там — куды занясе.
Коленные суставы многофункциональны, выход его из строя может привести к очень серьезным последствиям. Многие заболевания коленного сустава лечат консервативным методом, но иногда требуется и оперативное лечение. Вашему вниманию замена суставов в Германии. Высокопрофессиональные специалисты, современное оборудование, новейшие методы лечения.
