Людзі і справы

Драўляны ровар скарыў міні-марафон і сэрцы гледачоў на «Суседзях-2017»

Праехаць 7 кіламетраў на ровары з масіва ясеня вырашыў сёлета гродзенец Андрэй Габінскі. «Такога ровара няма ні ў кога з Гродна і вобласці. Ва ўсёй Берарусі іх зараз толькі тры. Гэта незвычайна, а мне падабаюцца арыгінальныя рэчы,» — распавёў уладальнік драўлянага ровара.

Ровар зрабілі для Андрэя майстры аднаго з мінскіх прадпрыемстваў па апрацоўцы дрэва. Літаральна напярэдадні марафона ровар прывезлі ў Гродна і апробаваць яго давялося ўжо непасрэдна на дыстанцыі. Праўда, гэта хлопца не спалохала: «Я з тэхнікай сябрую — у арміі сеў на танк і з першага разу паехаў. Далі б самалёт, таксама справіўся б», — жартуе ўласнік драўлянага цуда тэхнікі.

[irp posts="28 080″ name="707 раварыстаў сабраў VII міжнародны веламарафон «Суседзі""]

Стартаваў Андрэй апошнім, але асвоіўшыся пачаў набіраць хуткасць. Абагнаўшы каля паўсотні чалавек перастаў і лічыць — упэўнена дайшоў да фініша. «Ровар ідзе як танк, асабліва з горкі». Канструкцыя ў яго — як у колішніх савецкіх ровараў - узмоцненая рама, адсутнасць амартызацыі і толькі адна перадача — ні павышаных, ні паніжаных няма, так што рухаецца ён толькі за кошт чалавечых намаганняў.

«Гістарычнай» аказалася на ровары і сістэма тармажэння. Замест сучасных тармоў, што выводзяцца на стырно і кіруюцца сцісканнем рукі, у драўляным ровары трэба змяняць курунак кручэння педаляў.

«На трасе перада мной затармазіў хлопчык, я звыкла сціснуў руку і разгубіўся, бо нічога не адбылося. Толькі тады зразумеў, што трэба тармазіць нагамі, крутануў назад так, што ледзь у сядле ўтрымаўся», — узгадвае Андрэй выпадак на трасе.

Праўда, Андрэй прызнаўся, што у штодзённым жыцці аддасць перавагу звычайнаму гарадскому ровару. На двух колах часта хутчэй, чым на чатырох можна дабрацца ў краму, на працу ці ў банк. Што да драўлянага, то гэта ровар больш прагулачны, ці нават — выставачны. «Яго можна як упрыгожанне на сцяну павесіць, або прыладзіць да стырна кошык і пасадзіць там кветкі. Такі ровар упрыгожыць любы інтэр'ер.»

Падзяліцца

Апошнія запісы

Статус — першы крок да захавання. Інструкцыя, як унесці аб’ект у спіс спадчыны

У мястэчку Радашковічы на 6 тыс. чалавек стаіць касцёл, дзе хрысцілі Янку Купалу. У Вілейцы…

22 лістапада 2024

«Пабачыць Гродна — і памерці». Як наш горад стаў міжваеннай «сталіцай самагубцаў»

У міжваенны час Гродна набыло незвычайную славу. Горад стаў месцам прыцягнення незвычайных турыстаў - тых,…

21 лістапада 2024

«Нармальны быў гастраном — цяпер там прадаюць шпалеры». Ці хапае крамаў у цэнтры Гродна?

Ці хапае ў цэнтры Гродна прадуктовых крам? Спрэчкі наконт гэтага выклікала адкрыццё на перакрыжаванні Савецкай…

21 лістапада 2024

Дзе арганізаваць святочную фотасесію? Гродзенскія студыі ўжо падрыхтавалі навагоднія лакацыі

Прыбраныя ялінкі, свечкі, навагоднія вянкі і гірлянды, аксаміт, светлы ці цёмны фон на выбар. Гродзенскія…

19 лістапада 2024

«Перад выбарамі - спрыяльны час для петыцый». Як прымусіць чыноўнікаў вырашаць праблемы і чаму новая пляцоўка «меркаванне.бел» для гэтага не пасуе

Улады стварылі новую платформу “меркаванне.бел”. Яе пазіцыянуюць як анлайн-пляцоўку, на якой кожны зможа ў вольнай…

15 лістапада 2024

«У Гродне жывуць тыя яшчэ „шалёныя імператрыцы“». Стваральніца брэнда Krikate расказала, як дабралася да парыжскага тыдня моды

Калекцыя адзення гродзенкі Кацярыны Карлацяну дэбютавала гэтай восенню на Парыжскім тыдні моды. А пачыналася ўсё…

14 лістапада 2024