Спадчына

Жаночы раман часоў пандэміі. Cерыя 6. Крыся выходзіць замуж

Вы памятаеце Крысю з першай серыі фотарамана? У гэтым сюжэце яна з’яўляецца зноў і выходзіць замуж. Хто стаў яе выбраннікам і як склаўся лёс дзяўчыны з 70-х — чытайце і глядзіце ў чарговай гісторыі ад Наталлі Дораш.

Улетку 1974 г. мая прыяцелька Крысціна запрасіла мяне на вяселле. Выходзіла яна замуж не па гарачым каханні, а па выбары бацькоў.

Галоўным крытэрыем пры выбары мужа для каханай дачкі была яго гаспадарлівасць, наяўнасць сядзібы, якая дасталася жаніху ў спадчыну, яго цвярозыя паводзіны і глыбокая вера ў Бога. Жаніх атрымліваў у пасаг карову і дзясятак курэй. Галоўнай яго ўмовай была цнатлівасць яго 30-гадовай нявесты.

Вяселле спраўлялі на хутары бацькоў Крысі. Па традыцыі, нявесту да вяселля рыхтавалі сяброўкі. У вялікім пакоі хаты пад абразамі паставілі сталы для вясельнага балю. У памяшканні было цесна ад шматлікіх сваякоў жаніха і нявесты.

Аформілі грамадзянскі шлюб маладыя ў сельскім клубе, цырымонія роспісу прайшла сціпла. Калі маладыя вярнуліся з клуба, госці выпілі і закусілі. Чакалі прыходу заказнога аўтобуса, каб ехаць на вянчанне ў гродзенскі касцёл Адшукання Святога Крыжа.

Абрад бласлаўлення на шлюб бацькі Крысі правялі ля печы, дабраславілі дачку і яе выбранніка сямейнай абразом і крыжам. Казалі ім словы на дарогу.

На аўтобусе дабраліся да касцёла. Я папрасіла ў ксяндза дазволу фатаграфаваць вянчанне, ён з усмешкай дазволіў і папрасіў прыслужніка прынесці для фатографа драбінку, каб у мяне была магчымасць рабіць здымкі з верхняй кропкі. Вянчанне праходзіла ўрачыста, маладыя разумелі важнасць падзеі і не ўсміхаліся.

На вясельны баль я не паехала. Казалі, што ён доўжыўся два дні, што госці гулялі і весяліліся на поўную катушку. Пагрузіўшыся ў наладжванне сямейнага жыцця, Крыся перастала са мной падтрымліваць сяброўскую сувязь. Хутка яна пайшла ў дэкрэтны адпачынак і нарадзіла дзяўчынку.

Праз некалькі гадоў знаёмая распавяла, што Крыся развялася з мужам, не вытрымаўшы яго домабудавання і пастаянных забаронаў. Як там насамрэч было, не ведаю. Крыся ўмела хаваць не толькі чужыя таямніцы, але берагла ад асуджэння старонніх і сваё асабістае жыццё.

Падзяліцца

Апошнія запісы

«Прабіце, калі ласка». Як у Гродне адным талончыкам ламалі сістэму

Гродзенскія кантралёры - самыя суровыя, а пасажыры - самыя дружныя. Квіток можна на выхадзе з…

4 лістапада 2024

«Мяне не перамагчы, я не спаборнічаю». Гродзенка перанесла аперацыю на ствале галаўнога мозгу — вось як змянілася яе жыццё

Раніцай гродзенка Людміла Юрахно як звычайна пайшла на працу, але дадому вярнулася толькі праз паўгода.…

1 лістапада 2024

«Воку няма за што зачапіцца». Спыталіся ў дызайнера, што не так з інтэр'ерамі гродзенскіх устаноў

Гродзенцы скардзяцца, што шмат якія ўстановы ў горадзе выглядаюць аднолькава. Напрыклад, некаторых расчаравалі рэндары інтэр'ераў…

31 кастрычніка 2024

Куды з’ездзіць на Хэлоўін у Гродзенскай вобласці: 5 містычных месцаў ад замкаў да млыноў

Адчуць таямнічую атмасферу Хэлоўіна можна ў розных месцах Гродзеншчыны: у рэгіёне мноства закінутых сядзіб, старажытных…

29 кастрычніка 2024

«Акцэнт» пашыў пальчаткі, «Макей» — сумкі. Як гродзенка паказала сваю калекцыю на Тыдні моды ў Парыжы

Гродзенка Кацярына Карлацяну, заснавальніца брэнда Krikate ("Крыкейт"), паказала сваю калекцыю на Тыдні моды ў Парыжы.…

28 кастрычніка 2024

7 атмасферных месцаў Гродна, якія варта наведаць на Хэлоўін

Набліжаецца Хэлоўін, час восеньскага настрою і містыкі. Пакуль у Беларусі яго цэнзуруюць, Hrodna.life сабраў атмасферныя…

25 кастрычніка 2024