Сезон блокбастараў працягваецца. Лагатып «Марвела» зноў на вялікім экране, але твары маладзейшых за 18 гадоў яго не ўбачаць. Пакуль… Праз два тыдні пасля слезацечнага «распылення» паловы «Мсціўцаў» з кепскімі хлопцамі паспрабуе зноў разабрацца «дзёрзкі, як куля рэзкі» жартаўнік Дэдпул.
Дазволена ўсё
Некалькі гадоў таму гэты персанаж заакіянскіх коміксаў атрымаў карт-бланш ад студыі Fox на стварэнне фільма, дзе ён зможа на экране тварыць практычна ўсё (але толькі для дарослых). Яму было дазволена перапрацоўваць ворагаў у фарш, ужываць нецэнзурныя слоўцы (не ўяўляю радасці акцёраў рускага дубляжу!), тварыць гумар «дагэтуль нябачаны» аж да здзекаў па тэме сэксуальных і іншых нецярпімасцяў.
За ўсё вышэй сказанае варта было падзякаваць выканаўцы галоўнай ролі Раяну Рэйнальдсу, які бачыў у гэтым велізарны патэнцыял, нягледзячы на засілле падлеткавых супергеройскіх экранізацый.
Усё лепшае + апгрэйд сцэнарыя
Фільм пра несмяротнага вырадка ў чырвоным латэксе зрабіў фурор у свеце і ў Гродне ў прыватнасці. У лютым 2016 паказы ў мясцовых кінатэатрах стаялі пад пытаннем, што стала падставай для збору подпісаў з заклікам «Дэдпула і відовішчаў». Народ перамог і некалькі тыдняў без перапынку забяспечваў кінатэатры аншлагамі і грашыма.
Было зразумела, што ўсе кампаненты поспеху першай часткі будуць ужытыя і ў працягу. Але прыкметныя паляпшэнні ў якасці сцэнарыя другога фільма, дзе давялося пашырыць прастору за кошт з’яўлення новых персанажаў і пагуляць са смерцю старых (але абыйдземся без спойлеров).
Гэтак, з’яўленне строгага паўкібарга Кейбла ўраўнаважыць другую частку ў плане гумару. На суд гледачоў былі прадстаўленыя дзве роўныя супрацьлеглыя сілы: Дэдпул перамагае ўсіх сваім бязбашанным гумарам, а Кейбл у процівагу яму збаўляе дынамічныя абароты фільма сваім суровым спакоем. Гэта не ідзе на шкоду ўсеагульнаму драйву, а надае сіквелу неабходныя рамкі, пераход якіх мог бы ператварыць стужку ў «цырк вырадкаў».
А хто злодзей?
Таксама адметнай рысай сцэнара другой часткі стала ўвядзенне ў сюжэт цэлай групы памочнікаў Дэдпула — так званай «X-Force». Гучыць не арыгінальна, бо ў галоўных герояў заўсёды ёсць прыслужнікі. Але, паглядзеўшы фільм, вы зразумееце, наколькі гэта ўсё выглядала камічна. А запрашэнне некаторых акцёраў у гэтую каманду выклікае здзіўленне і лёгкі шок. Для параўнання сцэнарыяў першага фільма і яго працягу на карысць другога я б таксама адзначыў гульню з вызначэннем галоўнага злыдня. Яўнага антаганіста вы там не знойдзеце.
Жарты на мяжы фолу
Главной отличительной чертой второго «Дэдпула» продолжает оставаться комедийная часть. Над персонажами всё также издеваются, указывая на их половые, сексуальные, расовые и другие недостатки, что зрителям с определённым уровнем воспитания не понравится.
Сценаристы, в отличие от первого фильма, в сиквеле усилили высмеивание «околокиношных» стереотипов: шутки над другими персонажами комиксов, упоминание сюжетов других фильмов. Это будет сделано ненавязчиво и неожиданно, что только усилит эффект комичности происходящего. Главный козырь Райан Рейнольдс оставил в эпизоде после титров (коротких), способном «убить» посвящённых.
Галоўнай адметнай рысай другога «Дэдпула» застаецца камедыйная частка. З персанажаў усё гэтак жа здзекуюцца, паказваючы іх палавыя, сэксуальныя, расавыя і іншыя недахопы, што гледачам з пэўным узроўнем выхавання не спадабаецца.
Сцэнарысты, у адрозненне ад першага фільма, у сіквеле ўзмацнілі высмейванне «калякіношных» стэрэатыпаў: жарты з іншых персанажаў коміксаў, узгадванне сюжэтаў іншых фільмаў. Гэта будзе зроблена ненадакучліва і нечакана, што толькі ўзмоцніць эфект камічнасці таго, што адбываецца. Галоўны козыр Раян Рэйнальдс пакінуў у эпізодзе пасля тытраў (кароткіх), які здольны «забіць» тых, хто ў курсе.
«Правіла сіквела» не спрацавала
Ва ўсім павінна захоўвацца мера і «Дэдпул 2» яе захоўвае даданнем любоўнай ноты. Гэта ў патрэбны момант узмацняе драматызм таго, што адбываецца, і разуменне, што глядач не можа ўвесь час смяяцца і павінен «уключыць галаву».
«Дэдпул 2» парушыў «правіла сіквела», не саступіўшы першай частцы, а па многіх паказчыках яе удасканаліўшы. Дзякуючы нечаканым сюжэтным пераходам і камедыйным хітрыкам, фільм не губляе сваёй унікальнасці на фоне іншых марвэлаўскіх экранізацый, ды і шмат у чым іх пераўзыходзіць.
Прыемнага прагляду!
