Максім прыйшоў у клуб «Эпалет» першы раз — і адразу ж пайшоў «у туалет» з упадабанай дзяўчынай. Юлія памятае танцы на калонках. Аляксандр расказаў, чаму на пачатку 90-х «Эпалет» называлі «Домікі». 30 верасня 2023 года адбылася апошняя развітальная вечарынка ў гродзенскім начным клубе «Эпалет». Клуб закрыўся пасля 25 гадоў працы. Гродзенцы і гродзенкі падзяліліся сваімі ўспамінамі і ўражаннямі пра самы неадназначны клуб горада.
Многія з чытачоў змаглі ахарактарызаваць «Эпалет» толькі парай слоў: «рыгалет», «жах», «трэш», «гадзюшнік», «напіцца і падрыгацца пойдзе», «шмат п’яных і пастаянныя бойкі». Частка гродзенцаў прызналася, што не былі там ні разу з-за адмоўных водгукаў сваіх знаёмых.
Клуб сапраўды часта трапляў у міліцэйскія зводкі. Калі ў медыя пісалі пра інцыдэнты ў «забаўляльнай установе на вуліцы Ажэшкі» — усе разумелі, пра якое месца ідзе гаворка.
Пайшоў забраць жонку з дыскатэкі - праламалі чэрап
Адпужвальныя чуткі пра клуб чуў і Аляксандр, таму ні разу не хадзіў туды на дыскатэку.
«Чуў, што п’яныя мянты ездзілі туды здымаць сабе дзевак. Што там два тыпы людзей: адчайныя дзяўчаты, гатовыя на ўсё, і п’яныя неадэкваты, якія прыйшлі па адчайных дзяўчат. Ну і як звычайна, гісторыі, што нехта пабіўся на паркоўцы за будынкам».
Гісторыю пра бойку памятае і гродзенка Вераніка (імя зменена). Яе знаёмы неяк пайшоў у клуб забіраць жонку з дыскатэкі і патрапіў у бойку. Там яму праламалі чэрап — лекарам прыйшлося ўстаўляць металічную пласціну.
Жудасныя ўспаміны засталіся і ў Юліі. Але нешта канкрэтнае яна ўспомніць не змагла — была там занадта даўно.
Наталля памятае, як у 19 гадоў убачыла шпрыцы на заднім двары і даведалася, для чаго яны патрэбны.
Ёсць гісторыі, якія гродзенцам «непрыстойна расказваць».
«Як толькі я туды зайшоў першы раз, да мяне падышлі адразу дзве сімпатычныя дзяўчыны і сказалі: „Выбірай, хто табе больш падабаецца — я ці мая сяброўка“. Ну, я і абраў. І пайшоў з ёй у прыбіральню», — падзяліўся гродзенец.
«Рыгалет, толькі Міхалычу ўважуха, — падзяліўся ўспамінамі пра начны клуб Аляксандр, які хадзіў туды яшчэ на пачатку 2000-х. — Ужо забыўся, дырэктар ці ўладальнік гэта быў. Сусветны дзядзька, мог любую сітуацыю разруліць, „на вэксаль“ прапусціць, сам на касе сядзеў часта».
Добрыя ўспаміны: «Рукі ўверх», Hi-Fi і танцы на калонках
Дарына была ў «Эпалеце» ўсяго пару разоў са сваімі знаёмымі 24 гады таму. У яе засталіся «добрыя ўспаміны». «Музыка добрая была, гралі „Рукі ўверх“ і Hi-Fi», — успамінае гродзенка.
Добрыя ўспаміны і танцы на калонках памятае Юлія. Па словах гродзенкі, такія танцы пачыналіся бліжэй сярэдзіны вечара і на калонках было «як мёдам намазана».
«Наогул, гэта асаблівы кайф быў - узлезці на іх. Здавалася, ты ў цэнтры ўвагі. Ды і відаць, хто дзе сядзіць, хто як танчыць і што на бары адбываецца», — успамінае гродзенка.
Танчыць на калонках нельга было і дзяўчат перыядычна ганялі адтуль ахоўнікі. Але бліжэй да канца вечара ахова здавалася.
Тэатр, «Домікі», ОфицерOFF — што яшчэ было ў «Эпалеце»
Адзін час у будынку Дома афіцэраў кожны верасень і кастрычнік праходзілі рэпетыцыі студэнцкіх пастановак.
«Наша студэнтка займалася ў тэатры гумару „Канкан“. А яны якраз базіраваліся ў „Эпалеце“. Таму нам ласкава давалі памяшканне для рэпетыцый да конкурсу Alma mater. За грошыкі канешне», — падзяліўся гродзенец.
Глядзіце таксама: «Два танцпола — это бомба!» Гродненцы и гродненки поделились воспоминаниями о дискотеке Stop Line
У 2012−2013 гадах на базе клуба «Эпалет» працавала эксперыментальная пляцоўка «ОфицерOFF». Яе стварыў арганізатар культурнага жыцця ў Гродне Сяргей Фінскі. Там рэгулярна праходзілі самыя розныя канцэрты: ад джазу і блюзу да ска, панку і цяжкага металу.
«Было вельмі цікава: выступалі і мясцовыя гурты, і з іншых гарадоў Беларусі. Нібыта нехта з-за мяжы прыязджаў. Такой пляцоўкі не хапала ў Гродне, але доўга яна не пажыла чамусьці. А яшчэ адчуванні ад канцэртаў былі крыху дзіўныя. Усе разумелі, што ў іншыя дні гэта быў усё той жа клуб „Эпалет“ стромны», — успомніў Аляксей.
Яшчэ адзін гродзенец расказаў, што на пачатку дзевяностых клуб «Эпалет» называлі «Домікі». Уваход быў лявей, а асноўны кантынгент складалі студэнты суседніх універсітэта і вучылішча.
«У пачатку 90-х асабліва не было куды пайсці. Уся Маслабаза, ТФК, Цэнтр, Бетон, Пярэселка [раёны Гродна — Hrodna.life] на пастой былі па выходных там. Ну і неяк прыляпілася „Домікі“, — растлумачыў Алекс. — Усе, каму трэба, разумелі пра што гаворка. Крыху пазней з’явілася „Каструля“ на БЛК, „Тэкстылі“, а пасля і Stop Line».
