Нэлі Кальцову мы сустрэлі на вуліцы Савецкай. Сюды яна выходзіць часта і заўсёды вылучаецца з натоўпу. У Гродне жанчыну называюць «дамай у капялюшыку» ці «гарадской модніцай». Мужчыны ёю захапляюцца, а жанчыны падыходзяць па параду. Hrodna.life пагутарыў з Нэлі і даведаўся, як ёй у 80 гадоў атрымоўваецца быць моднай і прывабнай.
Нэлі Аляксееўна за ўсё сваё жыццё ніколі не працавала ні дызайнерам, ні ў сферы культуры. Яна была загадчыцай склада на адным з прадпрыемстваў горада.
«Я ўсё жыццё стараюся прыгожа апранацца, нават смецце не магу вынесці ў якім-небудзь халаце, — распавядае Нэлі Аляксееўна. — І я не адчуваю, што ствараю якую-небудзь моду, гэта мой стыль, вобраз які ў мяне выпрацаваўся з самага дзяцінства. У пасляваенныя гады, калі мама пашые нам з сястрой аднолькавыя сукенкі - доўгія, на выраст, я брала нажніцы і дапрацоўваць па-свойму. Мама прыйдзе з працы як крапівою выдзярэ, але, нягледзячы на гэта, у мяне заўсёды нешта сваё было, сваё бачанне моды.
У тыя часы ў Расіі гэта было для людзей нецікава, але калі я прыехала ў Гродна ў 1956 годзе ўсё змянілася. Я пасялілася ў сваёй цёткі на вуліцы Савецкай, а яна была жанчынай у горадзе заўважнай. Яна казала: «Нэлі папраў мне валасы, падшый брэтэлячку і г. д. Я ўжо ведала, што гэта такое, дапамагала ёй і глядзела. Гледзячы на яе, чамусьці вучылася. З часам сама стала выходзіць на Савецкую з сябрамі, на так званы «Брадвей», хадзілі ў парк. І так мая мода выпрацоўвалася сама па сабе».
Нэлі распавядае, што быць моднай дадзена ёй ад прыроды. Яна не сочыць за навінкамі ў свеце моды і не чытае глянцавыя часопісы. Апранаецца так, як ёй падабаецца.
«Мне часта задаюць пытанне — як я магу падбіраць вопратку, каб усё гарманічна глядзелася. Трэба разумець: для таго, каб усё падабраць, гэта трэба мець. А я маю такія строі дзякуючы дачцэ, якая жыве ў Смаленску, яна мяне цалкам забяспечвае. Я яе гадавала адна, кахала, цаніла і паважала. А зараз яна клапоціцца пра мяне. Ёсць у маёй дачкі сяброўка — хросная ўнучкі, якая трымае буцік, вось і яна мяне апранае, дорыць такія падарункі. Я ніколі нічога не купляю, але ў мяне вельмі вялікі гардэроб. Толькі адных капялюшыкаў і сумачак па 50 штук».
Жанчына іншым разам думае раздаць або прадаць якія-небудзь свае рэчы, але рабіць гэта не спяшаецца.
«Часта да мяне прыходзяць сяброўкі, як у краму — апранаю іх на вяселлі і іншыя святы. Але мой стыль не ўсім пасуе. Ён у мяне своеасаблівы. Хтосьці ацэніць, а хтосьці пройдзе міма. Былі выпадкі, што маладыя хлопцы падыходзілі на вуліцы і казалі,
што іх прыцягвае мой вобраз, паказвалі палец уверх. Жанчыны падыходзяць па параду і я заўсёды з усімі дзялюся сваім вопытам.
Нэлі Аляксееўна вядзе актыўны лад жыцця: кожны дзень выходзіць у Пышкі з палачкамі для скандынаўскай хады. Пасля трэніроўкі можа выйсці на вуліцы горада. Жанчына арганізоўвае ў Гродне танцы для пенсіянераў: у летні перыяд у Пышках, а ў зімовы — у забаўляльным клубе «Галактыка».
«Нягледзячы на тое, што мне 80 гадоў, я вельмі лёгкая на ўздым. У мяне шмат фанатаў, асабліва ў сацыяльнай сетцы Аднакласнікі. Ёсць такія, якія і вершы прысвячаюць. Хтосьці пытае парады па модзе і я заўсёды кажу, што да гэтага павінна быць пакліканне. Каб адчуваць моду, трэба адкінуць усе комплексы, палюбіць сябе, адчуць і запаважаць».
“Каб цябе пярун забіў!” - адзін з найбольш вядомых беларускіх праклёнаў. У 1934 і 1935…
З надыходам цяпла ў заходніх рэгіёнах Беларусі - Гродзенскай і Брэсцкай абласцях - сталі з'яўляцца…
Змяшаць два знаёмыя спосабы афарбоўкі яек і атрымаць аліўкавы колер, знайсці спосаб з дапамогай хімічнай…
Яніна Міхайлаўна Земба нарадзілася ў Гродне ў 1934 годзе. Падчас нямецкай акупацыі яе маму вывезлі…
«Еўрасаюз нам не патрэбен!» Гэты наратыў папулярны не толькі ў беларускай прапаганды, але і ў…
У пошуках лепшага жыцця тысячы людзей выязджалі з беларускіх зямель больш за сто год таму.…