Зараз на Дзевятоўцы месціцца самы вялікі ў горадзе касцёл і будуецца самая высокая царква. Тут жыве больш за 60 000 чалавек, то раён прэтэндуе і на тытул самага вялікага ў Гродне. На 10-м фэсце экскурсаводаў па слядах былой вёскі гараджан правёў гісторык і мясцовы жыхар Міхаіл Нарынкевіч.
Кругом дзявяткі
Апошнія дамкі колішняй вёскі знясуць яшчэ да верасня, то экскурсія — амаль апошняя магчымасць пабачыць былую кінавёску на ўласныя вочы. У лепшым выпадку ад яе застануцца толькі дрэвы з садоў - мяркуецца, што на месцы апошніх сядзібаў будзе закладзены сквер.
Ад самага пачатку гісторыя вёскі звязана з лічбай 9. Паводле легендаў, ці то вёска налічвала 9 двароў, ці то ў мясцовага пана было 9 сыноў. Хаця кіраўнічка школьнага музея Іна Соркіна кажа, што яны знайшлі як мінімум 5 варыянтаў паходжання назвы. Адзін з іх адсылае не да лічбаў, а да дрэва — вятлы. Маўляў, вёска месцілася «дзе вятла», а пазней стала Дзевятоўкай.
hrodna.life/articles/lyataem-nad-dzevyatoukay/
Аднак жа дзявяткі ў гісторыі Дзевятоўкі ўсё роўна былі лёсавызначальнымі.
Раён заснаваны ў 1979 годзе, вуліца Белыя Росы з’явілася ў 2009, а апошнім годам існавання вёскі стаў 2019.
Ад крыжа да крыжа
Дзевятоўка паўтарыла лёс вёскі з фільма «Белыя росы», які тут здымалі. Зараз ад яе засталося толькі тры неадселеных дома, якія пойдуць пад знос увосень. Таму экскурсію Міхаіл Нарынкевіч правёў «ад першага крыжа да апошняга» - пачынаючы з храмаў, дзе нованароджаных хрэсцяць, скончваючы вясковымі могілкамі, дзе па чалавеку застаецца апошні крыж. Скончылася экскурсія ў музеі вёскі, арганізаваным ў гімназіі № 6.
hrodna.life/2018/05/27/geroi-belyih-ros/
Манахі, святыя і лялькі
У касцёле Найсвяцейшага Адкупіцеля, які мясцовыя называюць «чырвоным» экскурсію сустрэў Андрэй Урублеўскі з ордэна рэдэмптарыстаў. Ён распавёў гісторыі касцёльных абразоў і скульптураў і паказаў месцы, пра існаванне каторых нават не ўсе ведалі. Аказваецца, у касцёле ёсць аматарскі тэатр. Яшчэ тут месціцца самая вялікая ў Беларусі батлейка. На ёй сабрана некалькі дзясяткаў лялек, якія рухаюцца пад музыку.
Трыдыцыі Сынкавічаў і Мураванкі
Царква на Дзевятоўцы мае быць самай высокай у горадзе і будуецца ў стылі абарончых храмаў. Зараз у Беларусі засталося толькі дзве такіх царкввы — у Сынкавічах і ў Мураванцы. Храм на Дзевятоўцы будзе трэцім. На ўжо узведзеных сценах відаць вузкія вокны, што нагадваюць байніцы.
Знешнія сцены царквы робяць з жоўтай клінкернай цэглы, якую прывозяць з Эстоніі. Меркаваннем Міхаіла Нарынкевіча, такі колер храма нібы дае адсылку да цаглярні Друцкіх-Любецкіх, што таксама месцілася на тэрыторыю сучаснага мікрараёна Дзевятоўка, каля аўтаразвязкі вуліц Брыкеля-Дзяржынскага.
Дзевятоўскія могілкі - адны з самых старых у акрузе. Найдаўнейшыя пахаванні тут датуюцца 1894 годам. З прозьвішчаў самыя распаўсюджаныя — Пляга і Саўко. Дубу, што расце на ўзмежжы, не менш за 150 гадоў, лічыць Міхаіл Нарынкевіч.
Застануцца толькі пахі
Вёска захаваецца толькі ў музеі мясцовай гімназіі № 6. Па словах кіраўнічкі музея, Іны Соркінай, тут можна будзе не толькі прасачыць гісторыю вёскі і горада, але і адчуць пахі былога Гродна.
Свечкамі і ладанам пахлі храмы, зёлкамі - аптэкі, глінаю — цаглярня і кафлярня, газетамі - друкарні, а карыцай і кавай — цукерні і кавярні.
