Гродзенская мастачка Cemra (Дар’я Сямчук) cпаліла адзін твор, каб стварыць новы. Ён атрымаў назву “Інвентарны нумар”. Пра гэта дзяўчына напісала на сваёй старонцы ў Facebook.
“Доўгі час я спрабавала ўвасобіць адну ідэю ў карціну, але яна так і заставалася недасяжнай. Рашэнне спаліць карціну і адмовіцца ад назапашаных намаганняў, на здзіўленне, аказалася станоўчым пунктам ператварэння”, – напісала Cemra. Над спаленай карцінай мастачка працавалася цягам года, але не публікавала яе.
Атрымалася “карціна-рэха свету, які сышоў”
Паводле словаў дзяўчыны, твор яна свядома ахвяравала агню, што стала “медытацыяй пра прывіды мінулага, якім мы прыпісваем імёны і нумары”. Праца Дар’і – гэта “карціна-рэха свету які сышоў, гэта сімвал страчанага”.
Інвентарны нумар “110.57 / 167”, які мастачка пакінула на карціне, нясе ў сябе схаваны сэнс. “Магчыма, камусьці атрымаецца разгадаць яго таямніцу, але я пакіну гэтую загадку без адказу”, — дадала Cemra.
Мастачка не лічыць карціну мастацкім творам
“Згарэлая карціна – пераўтвораная ў прах, набывае новае жыццё, але не як твор мастацтва, а як аб’ект уліку. Парадокс быцця: тое, што не мае каштоўнасці ў матэрыяльным свеце, набывае парадкавы нумар, калі становіцца часткай сістэмы, — сказала Cemra выданню Reform.by. — Попел як сімвал: не толькі знішчэння, але і памяці. Мы беражліва захоўваем тое, чаго ўжо няма, прысвойваючы яму нумар, нібы спрабуючы захаваць сувязь са страчаным”.
Чытайце таксама: Паглядзіце, якую калекцыю аксэсуараў выпусціла мастачка з Гродна
Хто такая Cemra
Дар’я Сямчук нарадзілася ў 1990 годзе ў Гродне. Выстаўлялася ў мінскіх, гродзенскіх, варшаўскіх галерэях. Стварала дызайн для аднаго з гродзенскіх бараў. У сваёй творчасці спалучае сучаснасць і традыцыі. Закранае грамадска-палітычныя праблемы і пераўтварае іх у творы мастацтва — аб’ёмныя карціны, упрыгожванні, вопратку.
Cemra вядома сваім скандальным арт-перформансам: мастачка размалявала старую вышыванку графіці. Праект выклікаў шмат крытыкі. Маўляў, такімі дзеяннямі яна апаганіла каштоўную рэч. Аднак сама Дар’я тлумачыла ідэю па-іншаму: «Мне дзіўна, што кагосьці пакрыўдзіла мая праца. Людзі кожны дзень сваімі дзеяннямі руйнуюць нашу спадчыну, культывуюць бьюці-індустрыю. Я гэта выявіла, паказала візуальна, матэрыяльнымі рэчамі, каб усе заўважылі, што гэта так і адбываецца».
Чытайце таксама: Як уладкованы жанры перформансу і акцыянізму ў Беларусі і па-за яе межамі
