Сёлета ў маі ў Бярозаўцы па вуліцы Школьнай 44-гадовая жыхарка горада выштурхнула 51-гадовую суседку па інтэрнаце з акна свайго пакоя, размешчанага на трэцім паверсе. Жанчына ад атрыманых траўмаў памерла. Нядаўна адбыўся суд па гэтай крымінальнай справе. У асуджанай засталіся дзеці 2013 і 2018 гадоў нараджэння, якія цяпер жывуць са сваім бацькам, паведамляе lidanews.by.
Ганна і Яўгенія (імёны змененыя) нарадзіліся ў адной вёсцы Мажэйкаўскага сельсавета і ведалі адзін аднаго з дзяцінства. Стаўшы дарослымі і апынуўшыся суседкамі па інтэрнаце, як зямлячкі, падтрымлівалі сяброўскія адносіны. Яўгенія жыла адна. Сын гадоў пяць таму з’ехаў у Расію і адносін з маці не падтрымліваў, таму жанчына з задавальненнем корпалася з малымі Ганны.
Зрэшты, часам паміж Ганнай і Яўгеніяй былі непаразуменні. Сваркі ўзнікалі часцей за ўсё праз ужыванне спіртнога, паколькі жанчыны адносіліся да катэгорыі тых людзей, якіх алкаголь робіць некіравальнымі. Яўгенія любіла выпіць, грошы зарабляла часовымі заробкамі: пляла кошыкі, летам збірала ягады, грыбы. Не грэбавала чаркай і Ганна, якая апошнім часам знаходзілася ў адпачынку па доглядзе за дзіцем. Сем гадоў таму жанчына праходзіла лячэнне ад алкагалізму ў бальніцы «Астроўля», а у 2018 годзе яе нават паставілі на ўлік ў нарколага.
«Мама, не кідай цётку Жэню!»
1 мая Ганна і Яўгенія пачалі піць з самай раніцы, размясціўшыся ў невялікай кухне блока. Ніхто не перашкаджаў: сужыцеля Ганны не было дома — праходзіў лячэнне ў бальніцы. Да прыяцелек зазірнула яшчэ адна суседка па інтэрнаце. Ёй прапанавалі выпіць. Тая ў падзяку за ветлівасць і гасціннасць вырашыла дадаць сваё спіртное — схадзіла ў краму, якая размешчана на першым паверсе інтэрната, і купіла паўлітру гарэлкі.
Калі і гэтая бутэлька апусцела, жанчыны перайшлі ў пакой. Суседка прымасціліся ў крэсле каля тэлевізара з шасцігадовым сынам Ганны. Ганна з Яўгеніяй, вырашыўшы папаліць, падышлі да акна. Гаспадыня пакоя насцеж расчыніла фрамугу, каб зняць бялізну з вяровак. Свежае вясновае паветра ўварвалася ў памяшканне. І тут паміж сяброўкамі пачалася размова на павышаных танах. «Што ты ўвесь час ныеш, жалішся на жыццё?!» — злавалася на Яўгенію Ганна. Раптам у нейкі момант са словамі «Ды … ты мяне, Кнопка!» яна ўзяла Яўгенію за шыю і верхнюю частку тулава і рэзка штурхнула ў адкрыты аконны праём. «Мама, не кідай цётку Жэню!» — у жаху закрычаў сыночак Ганны. Быццам апамятаўшыся, жанчына паспрабавала схапіць падаючую ўніз галавой жанчыну за ногі, але не ўтрымала. У руках застаўся толькі адзін шкарпэтак.
Ганна кінулася на вуліцу. Яўгенія, не падаючы прыкмет жыцця, ляжала на зямлі. З вокнаў інтэрната выглядалі жыхары, хтосьці ўжо набраў нумар хуткай дапамогі…
Што вырашыў суд?
Яўгенія памерла па дарозе ў бальніцу. Праляцеўшы восемь метраў і стукнуўшыся аб цвёрдую паверхню, яна атрымала траўмы, несумяшчальныя з жыццём. Бо пад акном блока інтэрната, дзе адбылася трагедыя, знаходзяцца бетоннае пакрыццё і П-вобразны бетонны выступ. У дачыненні да Ганны распачалі крымінальную справу. Бярозаўчанку заключылі пад варту і ўтрымлівалі да суда ў турме ў Гродне.
У момант злачынства жанчына не знаходзілася ў стане афекту і ўсведамляла, што робіць. Алкагольнае ап’яненне суд аднёс да абцяжарваючых акалічнасцяў. Ганна прызнана вінаватай у наўмысным супрацьпраўным пазбаўленні жыцця іншага чалавека (забойства). На падставе ч. 1 арт. 139 КК ёй было прызначана пакаранне тэрмінам на шэсць гадоў з адбываннем у папраўчай калоніі ва ўмовах агульнага рэжыму. Ганна падавала скаргу ў апеляцыйную інстанцыю. Жанчына даказвала, што ў яе дзеяннях не было намеру, а здзейсніла яна супрацьзаконнае дзяянне па неасцярожнасці. Аднак прысуд Лідскага суда быў пакінуты без зменаў.
