У аграгарадок Гожа прыязджаюць стрыгчыся нават літоўцы. Але рабіць прычоскі маладая цырульніца вымушаная каля абагравальнікаў. Арэндадаўца стварае ўмовы, у якіх немагчыма працаваць. «Перспектыва» разбіралася ў сітуацыі.
Ратуюць абагравальнікі
Марына Герасімчык родам з Гожы. Яна скончыла Гродзенскі прафесійна-тэхнічны каледж бытавога абслугоўвання, пасля вучобы папрацавала ў адной з цырульняў у абласным цэнтры, а потым вырашыла арганізаваць сваю справу па аказанні паслуг цырульніка. Дзяўчына не хавае: прыцягнулі льготы і прэферэнцыі для развіцця малога бізнесу ў вёсцы, устаноўленыя Указам Прэзідэнта. У Гожы якраз ніша пуставала. У будынку гандлёвага цэнтра Марына арандавала памяшканне, зрабіла добры рамонт, купіла абсталяванне. За два гады напрацавала вялікую кліенцкую базу. Сярод пастаянных кліентаў нямала гродзенцаў і жыхароў Літвы. Да канца снежня ўсе суботы распісаны цалкам, няма ніводнага вольнага месца, ды і па буднях мала што засталося. Улічваючы тое, што цэны на ўзроўні гарадскіх (дарэчы, мужчынская стрыжка каштуе 8 рублёў, жаночая — ад 13-ці), відаць, што тут людзі выгаду не шукаюць, прыязджаюць дзеля майстра.
Бізнэс пайшоў, але ўмовы арэндадаўца — Гродзенскі філіял аблспажыў - апошнім часам стварае, што называецца, на выжыванне. У мінулую пятніцу ў момант нашага прыезду батарэі ў будынку былі ледзянымі. «Хаця абяцалі напярэдадні даць ацяпленне», — уздыхае Марына. За арэнду яна плаціць спраўна. Дзеля кліентаў Марына суткамі напралёт «грэе» сваё памяшканне двума абагравальнікамі. Натуральна, гэта выліваецца ў капеечку.
— За арэнду штомесяц плачу 100 рублёў плюс камунальныя паслугі. У восеньскія месяцы як мінімум 200 рублёў сыходзіць толькі на электрычнасць. Калі ўдараць маразы, страшна ўявіць, у якую суму гэта выскачыць, — распавядае суразмоўца. — Кліентам трэба ствараць камфортныя ўмовы. Як у халодным памяшканні галаву памыць?
Марына не раз нагадвала кіраўніцтву філіяла пра тое, што пара б ажывіць батарэі, на вуліцы амаль снежань. Кіраўніцтва, у сваю чаргу, аднекваецца: маўляў, за акном яшчэ «плюс».
— Іншага памяшкання для цырульні ў Гожы няма, таму пакуль даводзіцца трываць. І раней не ўсё было ідэальна. Качагар тапіў толькі з васьмі раніцы да пяці вечара, але хаця б паветра за дзень прагравалася, а ў гэты ацяпляльны сезон ўласнік ні разу не ўключыў ацяпленне, хоць былі халодныя дні, — наракае дзяўчына. — Абяцалі ў снежні. Але калі на ноч таксама стануць адключаць, пра які камфорт можна казаць. Калі і далей так пойдзе, давядзецца зачыняць цырульню.
Нават пры тым, што абагравальнікі працавалі кругласутачна, а на вуліцы ў пятніцу было +8, у цырульні тэрмометр паказваў 13,9 градуса. Каля кліенткі, якой Марына фарбавала валасы, стаялі абагравальнікі.
Усім холадна
Акрамя цырульні, у вялікім будынку размяшчаюцца і іншыя аб’екты. У прыватнасці, два магазіны — прадуктовы і прамысловы, а таксама цэнтр культуры. Калі ідзеш па калідорах, нават пара з рота ідзе. На вуліцы, скажу шчыра, было камфортней. Прыемней за ўсё апынулася ў прадуктовай краме: цяпло ў гандлёвую залу ідзе ад матора халадзільнага абсталявання. У цэнтры культуры працавалі кандыцыянерамі. Такім чынам тут выходзяць са становішча, каб не замарозіць дзяцей, якія рэгулярна наведваюць гурткі. Але нават пры гэтым у кабінеце загадчыцы тэрмометр паказаў +10 градусаў. Там, дзе займаюцца рабяты, цяплей. Кандыцыянер «качагарыў» на ўсю катушку. На ноч абсталяванне выключаюць, нескладана прадставіць, як у памяшканні раніцай ці пасля выхадных.
У прамысловай краме таксама холадна. Але прадавец не скардзіцца. Кажа, некалі мерзнуць, увесь час у руху. Гандлёвая кропка, варта заўважыць, належыць непасрэдна Гродзенскаму філіялу аблспажыў. Зразумелая справа, не стане прадавец скардзіцца. А ў момант нашага прыезду ў гандлёвым зале было максімум +8.
