Гродзенскі дзіцячы хоспіс запускае вялікі праект. Тут будуць вучыць людзей з інваліднасцю ствараць рэчы для дома і інтэр'ера, павязкі і шалікі. А яшчэ, што важна, навучаць прадаваць іх. Пакуль плануюць набраць 10−15 чалавек. Раскажыце знаёмым з інваліднасцю!
Праект планавалі больш за два гады, выйгралі з ім конкурс сацыяльных праектаў, і атрымалі фінансаванне.
— Проект пакажа, як у Гродне можна працаваць з маладымі і дарослымі людзьмі з інваліднасцю, каб забяспечыць іх працаўладкаванне і працаваць над самазанятасцю. Ідэя не новая і яна з’яўляецца праблемнай для ўсіх краіны, — кажа Вольга Вялічка, дырэктарка хоспіса.
Плануюць набраць групу з 15 чалавек. Заняткі будуць праводзіць на базе хоспіса — тут ёсць месца і безбар’ернасць. Праект пачнецца ў сярэдзіне кастрычніка і будзе доўжыцца 11 месяцаў. Будуць тэарэтычныя блокі і практычныя заняткі. Заняткі будуць праходзіць тры разы на тыдзень па 4 гадзіны. Часам будуць трэнінгі па 8 гадзін. Магчымая ментарская падтрымка.
Вучыць будзе Святлана Пінчук, валанцёр хоспіса. Можа з’явіцца яшчэ адзін спецыяліст, калі будзе больш людзей ці пэўны запыт. Пакуль у планах навучыць працаваць з рознымі матэрыяламі: дрэва, метал, бетон, гіпс, тканіны, алей.
— Я буду бачыць, як людзі на гэта адгукаюцца, якія ўменні ў іх ужо ёсць, і буду разумець, дзе мы будзем ускладняць, якія вырабы будзем выконваць, — кажа Святлана. — Буду іх вучыць таму, што ўмею сама, абапіраючыся на іх магчымасці.
Напрыклад, можна вырабіць арганайзер для упрыгожванняў ці акуляраў - ён робіцца за некалькі гадзін. Ключніцу, карціну, павязку на галаву. Плюс у тым, што ўсё рыхтуецца з недарагіх матэрыялаў. Займацца гэтым можна ў хаце — не трэба здымаць майстэрню. Вырабы вучні будуць рэалізоўваць самі, што прынясе дадатковы заробак. На праекце будзе навучальны блок з юрыстамі і маркетолагамі па продажы вырабаў. Частка вучняў працаўладкуюць на сацыяльнае прадпрыемства, якое хутка з’явіцца.
Шукаць удзельнікаў будуць праз СМІ і сацсеткі.
— Вельмі важна, каб людзі прыйшлі не таму, што сумна або іх прымусілі, а каб было жаданне займацца. Тады будзе вынік, — кажа Вольга. — Людзям з інваліднасцю сёння цяжка знайсці працу. У іх нізкая матывацыя, але не таму, што людзі не хочуць працаваць, а таму што тыя ўмовы, якія ёсць у краіне, знаходзяцца на нізкім узроўні. Мне здаецца, што задача дзяржавы, грамадскіх арганізацый і бізнесу — паказаць і развіваць гэтае асяроддзе такім чынам, каб чалавек жадаў не дома знаходзіцца, а працаваць.
Аўтары праекта не ставяць абмежаванняў удзельнікам. Па Канвенцыі ААН па правах людзей з інваліднасцю, якую Беларусь падпісала і рацыфіцыравала, кожны мае права на роўную працу і адпачынак. Таму ў хоспісе будуць спрабаваць працаваць з заматываванымі людзьмі, не зыходзячы з фізічных або ментальных магчымасцяў.
