Чым папракаць адно аднаго ў выкарыстанні аднаразовых пластыкавых пакетаў, мы вырашылі стварыць ім альтэрнатыву — уласнаручна звязаць авоські. Зараз у Гродне стала на 12 авосек больш. На майстар-класе ад Hrodna.life 22 ліпеня ўдзельніцы звязалі сабе сумачкі, якія зручна браць з сабой і можна выкарыстоўваць шмат разоў.
Авось атрымаецца
Майстарка Тамара Герасіменка, якая праводзіла занятак, распавяла таксама пра новую хвалю моды на вязаныя сумкі-сеткі. Аказваецца, зараз яны маюць сучасную назву «шопер». А гісторыя назвы паходзіць ад аднаго з гумарыстычных маналогаў Аркадзія Райкіна. З такой торбай ён выбіраўся «на дабыткі» — авось нешта ўдасца купіць.
«Я даўным-даўно адмовілася ад пакетаў, — кажа Тамара Герасіменка. — Найперш, гэта пытанне грошай, якіх бы там не было. А па другое — навошта збіраць дома непатрэбнае пластыкавае смецце?»
Звязаць авоську ці шопер можа любы чалавек уласнымі рукамі, упэўнена майстарка. Што да зручнасці - то яна відавочная. «Авоська мала важыць і складзеная змяшчаецца ў далонь. Проста варта завесці сабе правіла заўжды браць яе з сабой».
«Першы раз вяжу — як у першакласніка атрымліваецца, — прызналася Святлана Кочатава. — Але займальна! Я стараюся».
«Гэта мая першая авоська», — кажа Наталля Яскелевіч. Яна шмат вяжа, але раней «спецыялізавалася» больш на адзенні і цацках. Пра майстар клас прачытала ў сеціве яе дачка і замовіла маме авоську. «Сказала, што вельмі хоча такую торбачку. То я прыйшла паспрабаваць».
Хочаце «ўтылізаваць» астаткі нітак — вяжыце авоську
Паводле Тамары, ніткі для авоські можна ўзяць любыя. Таксама можна скарыстаць ніткі розных колераў і фактур ці выкарыстаць астаткі, якія няма дзе падзець — будзе падвойная карысць.
«Не пашкадавала, што прыйшла, — дзеліцца ўражаннямі Надзея Багдзевіч. — Вельмі даступна ўсё патлумачылі. З такім вязаннем справіцца нават малое дзіця. Абавязкова звяжу яшчэ і сяброўкам у падарунак па авосьцы».
«Дачка хацела набыць авоські ў адной з замежных крамаў. Сказала ёй — не трэба, я табе звяжу», — расказала Аліна Філіпчык. Яе меркаваннем, вязанне авосек аказалася яшчэ і калектыўнай псіхатэрапіяй. «Такія цікавыя людзі сабраліся! За размовамі і працай прыемна правялі час. Усе дзённыя трывогі неяк адступілі».
«Мяне сяброўка запрасіла. Кажа — давай паспрабуем, — расказала Наталля Рэпіна. — Я ніколі раней не вязала кручком. Аказваецца — усё хутка атрымліваецца».
Ала Дзенісенка — спрактыкаваная вязальшчыца і прыйшла на майстар-клас за кампанію з сяброўкамі. «Як раней хадзілі на пасядзелкі - пагаварыць за працай, пакуль рукі занятыя, разам пабавіць час. Увогуле, я вяжу са школьных гадоў і вельмі радая, што зараз вязаныя рэчы ізноў вяртаюцца ў моду».
