У Гродзенскім заапарку завяршаецца зімоўка. Вярблюд выйшаў у вальер, а мядзведзі яшчэ спяць

Насельнікі Гродзенскага заапарка выходзяць з зімовых памяшканняў у адкрытыя вальеры. Як толькі пацяплела, першымі выбраліся на свежае паветра цеплалюбівыя прадстаўнікі атрада драпежнікаў - паласатыя гіены і мангусты, піша «Гродзенская праўда».

— Сонца ўзімку не хапае многім звярам, ​​таму пры першых прыкметах пацяплення яны аддаюць перавагу вуліцы, цешачы нашых наведвальнікаў, — распавядае навуковы супрацоўнік заапарка Алена Лоск.

Двухгорбы вярблюд кідаецца ў вочы першым — вальер, куды ён выйшаў сустракаць вясну, размешчаны недалёка ад уваходу ў заапарк. Мяркуючы па актыўнай прабежцы і прыгожай шэрстцы, яго суседзі, прадстаўнікі сямейства каціных — львы, тыгры, ягуар, леапард, пума зімоўку таксама перанеслі добра.

— Дарэчы, тыграм і маразы падабаюцца. Яны, у адрозненне ад іншых каціных, вельмі любяць «снежнае купанне». Нядзіўна, бо саграваючы пласт тлушчу на іх брушку каля 5 сантыметраў - з такім «запасам» холад не страшны. Але вясне, вядома, гэтыя нашы гадаванцы асабліва рады, — заўважае Алена Тадэвушаўна.

А вось малпы выбірацца не спяшаюцца. Самыя папулярныя звяркі заапарка усё яшчэ грэюцца ля батарэі. Першымі набліжэнне вясны адчулі птушыныя. Дом пявучых птушак, дзе жывуць шпакі, чорныя дразды, берасцянкі, амялушкі і іншыя птушкі, напоўнены шматгалоссем. Лавіць цёплыя прамяні выйшлі на вуліцу і эму. Не спяшаюцца хавацца ў памяшканні паўліны.

Навуковы супрацоўнік распавядае цікавыя факты аб гэтых грацыёзных птушках:

— Паўліны на зіму скідаюць хвост. Калі па нейкіх прычынах гэтага не адбываецца, работнікі заапарка яго адразаюць, а да вясны хвост адрастае новы. Калі пашанцуе, гэтую прыгажосць ужо можна ўбачыць.

Мядзведзі, якія заляглі ў лістападзе, усё яшчэ спяць, іх абуджэння чакаюць у сярэдзіне сакавіка. Зімоўка праходзіць у бярлозе заапарка, дзе падтрымліваецца адпаведная цёплая тэмпература і досыць цёмна. Словам, прадугледжана ўсё для таго, каб яны раней часу не выйшлі з зімовай спячкі. Бо вядома, што мядзведзь-шатун — звер небяспечны, сустрэча з такім у лесе небяспечная для чалавека. Лепш раней часу не будзіць і такіх насельнікаў заапарка, яны хоць шкоды не прынясуць, але нораў свой пакажуць.

Цікавы факт: у перыяд зімовай спячкі ў бурых мядзведзяў нараджаецца нашчадства. Медзведзяняты з’яўляюцца на святло маленечкімі - да кілаграма вагой. Прыродай прадугледжана, каб мядзведзіца іх змагла выкарміць, а ўжо вясной цэлае сямейства выходзіць з бярлогі. У заапарку, на жаль, падобнага выпадку не помняць.

А вось вожыкі, як і іншыя аматары зімовай спячкі, за выключэннем хіба што белак, у заапарку бодрыя круглы год. Гэтаму спрыяе тэмпература памяшканняў, у якіх зімуюць. Бо ў натуральных прыродных умовах для многіх такіх жывёл спячка з’яўляецца адзіным спосабам выжывання падчас марознай зімы, паколькі ім вельмі складана здабыць сабе харчаванне.

Дарэчы, штогод жывёлам заапарка скормліваецца 2,5 тоны бульбы, 1 тона капусты, 2 тоны яблыкаў, 500 кілаграмаў рэпчатай цыбулі, 2 тоны мяса, 4 тоны рыбы, 15 тон круп, за 24 000 штук яек, 230 кілаграмаў павідла, 180 кілаграмаў печыва, 130 кілаграмаў сухафруктаў, 5000 літраў малака, 5 кілаграмаў гарбаты і 330 кілаграмаў арэхаў. З такім рацыёнам любая зімоўка не страшная.