Жыхары былога пасёлка Фабрычны скардзяцца на адсутнасць вось ужо 40 гадоў у дамах капітальнага рамонту, цвіль у кватэрах, дрэнныя дарогі і адсутнасць на вуліцах ліхтароў. Мясцовыя ўлады абяцаюць дапамагчы. Аднак усё ўпіраецца ў абмежаванасць гарадскога бюджэту.

Калісьці двухпавярховыя домікі былі пабудаваныя для работнікаў птушкафабрыкі і знаходзіліся ў прыгарадзе Гродна. Але паступова горад рос, і ў 2008 годзе пасёлак далучылі да абласнога цэнтра. Мясцовыя жыхары кажуць, што свой маленькі, амаль пасялковы мікрараён любяць, але вось з сітуацыяй, што пра іх камунальныя болевыя кропкі ўсё забыліся, змірыцца не могуць.

Праўда, дадаюць, што некаторыя «агульныя» праблемы ўсё-такі былі вырашаны. Напрыклад, заасфальтавалі ў асобных месцах дарогі, некаторыя дамы нядаўна паставілі на капрамонт, адрамантавалі дзе-нідзе дзіцячыя пляцоўкі, упарадкавалі аўтобусныя маршруты і зрабілі іх зручней для жыхароў пасёлка. А яшчэ ўнеслі Фабрычны ў спіс гарадскіх месцаў, дзе будзе стаяць елка на Новы год, піша T*T.Б*Й.

— Вам смешна, а для нас была праблема! Раптам даведваемся, што перад нашым Домам культуры елкі не будзе. Маўляў, найбліжэйшая — у Альшанцы, туды і хадзіце. А як хадзіць? Гэта ж некалькі кіламетраў! Вось і прасілі ў нашай адміністрацыі, каб ёлку ўсё-ткі ўсталёўвалі. Цяпер мы ў спісе гарадскіх «ёлачных» месцаў пажыццёва, — кажуць жыхары фабрычных.

Але праблемы асобных жыхароў пакуль так хутка і станоўча не вырашаюцца. А яны, гэтыя праблемы, ёсць у многіх кватэрах. Жыхары скардзяцца на адсутнасць гарачай вады, цвіль у пакоях, слабыя дахі - і тое, што раптам пасля прыватызацыі кватэр капрамонт яны павінны цалкам аплачваць самі.

З такой праблемай сутыкнулася, напрыклад, Галіна з вуліцы Бакста. Яе жыллё знаходзіцца ў чатырохкватэрным двухпавярховым доме.

— У 2015 годзе мы сваю кватэру, як і суседзі, прыватызавалі. Дом стаў прыватным, і капрамонт тут можа быць зроблены толькі 100% за сродкі жыхароў, гэта значыць — нашы грошы. А куды ж падзеліся тыя немалыя сумы, якія мы плацілі да прыватызацыі? — кажа жанчына.

Нядаўна ў Фабрычны прыехала цэлая дэлегацыя прадстаўнікоў гарадской улады. Сустрэча, на якой прысутнічалі першы намеснік кіраўніка адміністрацыі Кастрычніцкага раёна Сяргей Сарока, дэпутат гарадскога Савета дэпутатаў Пётр Паграноўскі, галоўны інжынер гарадскога ЖКГ Андрэй Кахновіч, дырэктар УЖРЭП Кастрычніцкага раёна Мар’ян Жук, а таксама прадстаўнікі ЖЭСа, была гарачай і шумнай. Ахвотных расказаць пра свае праблемы набралася столькі, што ў невялікі кабінет мясцовага Дома культуры на другім паверсе усе, хто прыйшоў, проста не змясціліся.

Прыйшлося стыхійны сход перанесці ў актавую залу, дзе жыхары, перабіваючы адзін другога, агучвалі свае праблемы: у некаторых у жыроўкі ўнесены плацяжы за абаграванне пад’езда, а батарэй там няма, у адным з двароў не праехаць з-за разбітага асфальту, у некаторых дамах адвальваецца плітка з фасада, а тут гуляюць маленькія дзеці. Жыхары скардзіліся на тое, што ў некаторых кватэрах тэмпература не падымаецца вышэй за 18 ° C, а шматлікія звароты ў мясцовы ЖЭС, па словах жыхароў, нічога не даюць.

— Ну, прыйдуць са сваімі градуснікамі, намераюць, ківаюць галовамі. Тыдзень топяць нармальна, а потым зноў холадна. Мы хварэем, дзеці хварэюць, — эмацыйна распавядае пра сваю праблему адна з жанчын. Суседкі яе словы пацвярджаюць: у многіх кватэрах так холадна зімой. Нават шклопакеты не ратуюць. Жыхары ведаюць: трэба рабіць уцяпленне дамоў, але ў гарадскім бюджэце грошай няма, ды жыллё-то, нагадаем, прыватызавалі. Замкнёнае кола.

Прадстаўнікі камунальных службаў горада толькі і паспявалі запісваць прэтэнзіі. У зале было шумна, людзі перакрыквалі адзін аднаго. Сяргей Сарока прапанаваў жыхарам Фабрычнага агучваць свае прэтэнзіі ў індывідуальным парадку і паабяцаў, што на кожную з іх у адміністрацыі Кастрычніцкага раёна горада будуць уважліва рэагаваць. І паспрабуюць дапамагчы.


Среди напольного покрытия особой популярностью пользуется плитка. За ней легко ухаживать, она имеет красивый внешний вид. Выбрать плитку можно на сайте vigmas.kiev.ua. Широкий выбор и разнообразие цветов не оставят вас равнодушными.