Выкладчык факультэта міжнародных адносін БДУ Аляксандр Бабук накіраваў ліст патрыярху Маскоўскаму і ўсёй Русі Кірылу. Ён піша, што ад 1991 у Беларусі назіраецца ўмацаванне нацыяналістычных настрояў, накіраваных на разбурэнне «Святой Русі» і называе імёны святароў, якія, на ягоную думку, праводзяць «гвалтоўную беларусізацыю» праваслаўнага жыцця ў Гродне.
Бабук піша, што гэта настаяцель сабора Усіх Беларускіх Святых Анатоль Ненартовіч і настаяцель Свята-Пакроўскага кафедральнага сабора Георгій Рой:
«Вольна ці нявольна яны прымушаюць людзей пераходзіць на беларускую, ігнаруючы рускую мову. Я сам родам з Гродна, заходняй часткі Беларусі. Гістарычна Гродзенскі рэгіён належыць Чорнай Русі, і гэта месца, дзе фармуюцца і выхоўваюцца моцныя духам людзі, паколькі іх жыццё працякае на ўлонні сутыкненні праваслаўнага рускага і польскага каталіцкага светаў», — піша Бабук.
Аўтар адзначае, што апошнім часам «нацыяналістычныя настроі» праяўляюцца ва ўлонні БПЦ, піша «Н*** Н***».
«У самой беларускай мове нічога дрэннага няма, аднак яе некаторыя нашы клірыкі выкарыстоўваюць як інструмент палітычнай гульні супраць агульнарускага духоўнага адзінства. Калі яшчэ 10 гадоў набажэнствы ў храмах Гродна праходзілі на беларускай мове раз на месяц, і гэта, па вялікім рахунку, задавальняла як тых, хто выступае прыхільнікам беларускай мовы, так і тых, каму падабаецца царкоўнаславянская, то сёння службы на беларускай мове праходзяць штотыдзень, і прыхаджане нават скардзяцца духавенству пра тое, што мова проста навязваецца штучна, паколькі вернікаў пра гэта не пытаюцца», — адзначае Бабук.
Айцец Георгій Рой кажа, што мае права размаўляць з людзьмі на беларуская мове, якую лічыць роднай для нашага народа.
«Калі нехта са мной гаворыць па-руску, то я не лічу ж гэта прымусовай русіфікацыяй. У штодзённым жыцці я размаўляю па-беларуску і пропаведзі кажу па-беларуску і не бачу ў гэтым праблемы. З дзесяці святароў сабора толькі адзін прапаведуе па-беларуску. Ці можна гэта назваць прымусовай беларусізацыяй? Я, як настаяцель, нікога не прымушаю гаварыць па-беларуску. Кожны святар абірае сабе мову, якой яму лягчэй гаварыць. Гэта такія бязглуздыя абвінавачванні», — кажа айцец.
«Цяпер шмат людзей пашкоджаныя рознай прапагандай і ідэалогіяй. Ёсць людзі, якія хваравіта ўспрымаюць розныя з’явы нашага жыцця. Я знаёмы з Аляксандрам Бабуком, гэта такі непрыемны кантэкст. Мы нармальна стасаваліся. У нас пры саборы ёсць ініцыятыва „Клуб праваслаўнай размовы“, шмат гаворым пра літаратуру. Калі ён кажа пра прымусовую беларусізацыю, то чаму ён выступаў у нас у саборы і размаўляў пра Дастаеўскага? Я што, прымушаў яго гаварыць па-беларуску? Вельмі непрыемна чуць і чытаць такія словы. Я нават не кажу пра хрысціянскі кантэкст, гэта такі класічны паклёп», — расказвае гродзенскі святар.
Аляксандр Бабук у 2009 годзе скончыў Гродзенскі дзяржаўны ўніверсітэт па спецыяльнасці «сучасныя замежныя мовы», у 2010 — магістратуру «Германскія мовы». Уваходзіць у аб’яднанне праваслаўных навукоўцаў, з’яўляецца прыхаджанінам Мінскага Свята-Духавага кафедральнага сабора. У сацыяльных сетках пазіцыянуе сябе як казак.
