Зялёны фармат. Навошта міні-садку «Ветка» у Гродне патрэбен вялікі дом

Гродзенскі Зелёный партал правёў адзін дзень у адзіным у краіне экалагічным дзіцячым садку, які стартаваў з ініцыятывы двух маладых мам.

У гродзенскі міні-садок «Ветка» дашкаляты прыходзяць гуляць. Тут яны сябе ператвараюць у маму коніка або дзяўчынку Скай, разлічваюцца ў краме каштанамі, адвозяць цацкі на месца крэсламі-грузавічкамі і, дарэчы, шмат чаго могуць расказаць пра альтэрнатыўную энергетыку, як асобна збіраць адходы ці чаму нельга карміць сінічку хлебам.

Спачатку Рыма Ушкевіч, сама маладая мама, прыдумала праводзіць у Гродне карысныя майстар-класы для дашкалят і іх бацькоў. У цэнтры экалагічных рашэнняў ідэю падтрымалі, па выхадных у Антыкафэ даступна распавядалі аб правільным спажыванні, вадзе і ёдзе, што шкодзіць планеце, як уладкаваны свет.

- Праект быў вельмі маленькім, грошы хутка скончыліся, трэба было думаць пра яго ўстойлівасць, ды і маё дзіця падрасло. На занятках мы пазнаёміліся з Таняй Валошчык. Таня педагог-псіхолаг і эка мама траіх дзяцей, прыходзіла на кожную лекцыю. Разам вырашылі працягваць у іншым фармаце. Так паўтары гады таму з’явіўся міні-садок і дзіцячая экастудыя «Ветка», — распавяла Рыма Ушкевіч. — Па сутнасці, наша мэта натхніць дзіця, каб яно захацела гуляць.

… Вольнай творчасці аддадзена цэлая студыя-трансформер, за 4 гадзіны яна становіцца казачным буданом або хаткай гнома, зімовым лесам, сямейным колам.

— Стой, тут жа космас, — спыняе дзяўчынку Скай маленькі Сцяпашка…

У працы Рыма і Таццяна выкарыстоўваюць элементы Вальдорфскай педагогікі (арыентацыя на асобу дзіцяці, жыццё ў сямейным коле), і методыкі Мантэсоры (дзецям не прапаноўваюць гатовых рашэнняў). Некалькі разоў на тыдзень для рабят старэйшых за 3−4 гадоў у «Ветцы» па вечарах адкрываецца Жывая школа. Гуляюць і тут, кожны занятак — адна тэма адлюстроўваецца ў матэматыцы, пісьме, і праходзіць праз музыку, танец і тэатр.

Практычна ўсе цацкі ў садку зробленыя з матэрыялаў, якія ўжо перапрацаваныя або іх лёгка перапрацаваць. Выкарыстоўваюць крафт-паперу, пластылін з цеста і какава, а сэнсарныя скрыначкі - гэта рыс і ракавінкі, але імі так проста захапіць дзіця. У «Ветцы» не ставяць адзнакі ў любым выглядзе, не выкарыстоўваюць падручнікі, не падганяюць. Бо ў гульні няма канца. Усё можна ператварыць у займальную прыгоду.

— Дзеці не адчуваюць тут, што яны нейкая адзінка, якую трэба даглядзець. І яны ўжо хочуць большага, яны хочуць тут жыць, — кажуць бацькі.

Стваральнікі «Веткі» зусім не супраць адкрыць паўнавартасны дзіцячы сад, калі атрымаецца пераадолець усе нормы і патрабаванні. Але не на першых паверхах высотак.

— Гэта павінен быць абавязкова дом, — кажа Таня, — і ўчастак, дзе мы маглі б з дзецьмі нешта садзіць.